İçinde olan 6 harfli 14 kelime var. İçerisinde UÇ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında uç olan kelimeler listesine ya da Sonu uç ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUÇMAK
...
UÇURMA

  1. [isim] Uçurmak işi

MEFLUÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] İnmeli, felçli
    • "Mefluç kadın, başını eğiyor, ensesini Bedia'ya uzatıyor." (Peyami Safa)
  2. Bozuk, düzgün olmayan

UÇURUM

  1. [isim] Dik ve derin yamaç
    • "Üç arkadaş, arabanın gidebileceği bütün köyleri, dereleri, uçurumları aradılar." (Aka Gündüz)
  2. Felaketli sonuç
    • "Bir gün bencileyin, bir uçuruma yuvarlanırsanız artık her şey burada bitti, sanmayınız." (Memduh Şevket Esendal)
  3. Büyük fark, ayrılık
    • "Karargâhla siper arasındaki derin uçurumu bu kadar yakından sezmemiştim." (Falih Rıfkı Atay)

UÇUŞMA

  1. [isim] Uçuşmak durumu

SUÇSUZ

  1. [sıfat] Suçu olmayan, suç işlememiş olan, masum

KULYUÇ

  1. [isim] Geniş ve derin ağızlı mağara

KAUÇUK

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Gövdesi odunsu, öz suyu yapışkan, süt kıvamında, yaprakları oval biçimli, parlak ve kalın, sıcak ülke bitkisi, lastik ağacı (Ficus elastica)
  2. Amerika, Asya ve Afrika'nın çeşitli ağaçlarından, özellikle lastik ağacından veya bazı petrol artıklarının birleşiminden elde edilen, dayanıklı ve esnek madde
  3. [sıfat] Bu maddeden yapılmış
    • "Kış ortasında hâlâ kauçuk altlı bez ayakkabılar vardı ayağında." (Necati Cumalı)

SORGUÇ

  1. [isim] Tuğ
    • "Sokak fenerleri önünden geçtikçe bu camların üstünde ışıktan saçaklar ve sorguçlar belirip kayboluyordu." (Reşat Nuri Güntekin)

UÇURUŞ
...
HARTUÇ

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Kartuş

ORUÇLU

  1. [sıfat] Oruç tutan (kimse), niyetli
    • "Semtin oruçlu halkı süzülmüş benizliler / Sessizce çarşıdan dönüyorlar birer birer." (Yahya Kemal Beyatlı)

MARPUÇ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Nargileye takılan ve kolayca içmeyi sağlayan, hortum biçiminde uzun ve bükülgen boru
    • "Nargilesinin marpucunu ayırdı dudaklarının arasından." (Necati Cumalı)

UÇAKLI
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü