İçinde SÖY geçen kelimeler

İçinde söy olan 21 kelime var. İçerisinde SÖY bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında söy olan kelimeler listesine ya da Sonu söy ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

SÖYLEMSEMEK, SÖYLENİLMEK, SÖYLEVCİLİK

10 Harfli Kelimeler

SÖYLEMSEME, SÖYLENİLME

9 Harfli Kelimeler

SÖYLENMEK, SÖYLEŞMEK, SÖYLETMEK

8 Harfli Kelimeler

SÖYLEMEK, SÖYLENCE, SÖYLENİŞ, SÖYLENME, SÖYLENTİ, SÖYLEŞME, SÖYLETME, SÖYLEVCİ, SÖYLEYİŞ

7 Harfli Kelimeler

SÖYLEME, SÖYLEŞİ

6 Harfli Kelimeler

SÖYLEM, SÖYLEV

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SÖYLEMSEMEK

1. [nsz] Söyleniş özelliği taşımak
2. Söylemeye özen göstermek

SÖYLEVCİLİK

1. [isim] Söylevci olma durumu

SÖYLENİLMEK

1. [nsz] Söylenmek
   • "Bir aralık öyle söylenildi."
2. Herhangi biri söylenmek
   • "Yabancıların önünde böyle ulu orta söylenilir mi?"

SÖYLEMSEME

1. [isim] Söylemsemek işi

SÖYLENİLME

1. [isim] Söylenilmek işi

SÖYLEŞMEK

1. [nsz] Karşılıklı konuşmak, hasbihâl etmek, sohbet etmek
   • "Tanıdıklardan biri rast gelirse durup konuşmak, söyleşmek, dedikodu etmek de var." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bir işin nasıl yapılması gerektiği konusunda konuşmak, müzakere etmek

SÖYLENMEK

1. [nsz] Söyleme işi yapılmak
   • "Suçluların ikisini de sağ bırakmayacağı söylenmekteydi." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Kendi kendine konuşmak, kendi kendine bir şeyler söylemek
3. Çıkışmak, azarlamak, eleştirmek
   • "Benim kırdığımı anlayınca bana söylenmeye başladı." (Memduh Şevket Esendal)
4. Sızlanmak, yakınmak

SÖYLETMEK

1. [-i] Söylemesine yol açmak
2. Söylemek zorunda bırakmak, itiraf ettirmek
   • "Öldüreceği, laf söyleteceği adamı diri diri fırına kor, gözünün önünde yakardı." (Ömer Seyfettin)

SÖYLEVCİ

1. [isim] Coşkulu ve güzel konuşan, hitabede bulunan kimse
   • "İttihat ve Terakki'nin en iyi söylevcisi odur." (Salâh Birsel)

SÖYLEŞME

1. [isim] Söyleşmek işi

SÖYLEMEK

1. [-i] Düşündüğünü veya bildiğini sözle anlatmak
   • "Bu konak için de yine senelerden beri aynı şeyi söylerim." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Bir vakitler aralarında su sızmayan hatun kişiler şimdi birbirlerini çekemiyorlar, birbirlerinin arkasından söylemediklerini bırakmıyorlardı." (Haldun Taner)
2. Bir düşünceyi ileri sürmek, ortaya atmak
   • "Hececiler kendilerinden sonra yeni bir edebî neslin yetişmediğini söylüyorlar." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Yapılmasını istemek
   • "Biraz sonra nazırın yine beni istediğini söylediler." (Falih Rıfkı Atay)
4. [nsz] Türkü, şarkı vb. okumak
   • "Kanto söyler gibi hareketler ve taklitlerle söylediği şarkılar pek eğlenceli şeylerdi." (Reşat Nuri Güntekin)
5. [nsz] Yazmak, düzmek
   • "Şiir söylemek."
6. [-e] Haber vermek
   • "Benim burada nasıl yaşadığımı görenler gidip babama da söylerler." (Abdülhak Şinasi Hisar)
7. [-i] Önceden bildirmek, tahmin etmek
   • "Bir değil iki tane olduğunu size söylemiştim." (Refik Halit Karay)
8. [nsz] Herhangi bir şeyi bildirmek, anlatmak, demek istemek, hatırlatmak
   • "Ne söyler bu türküler / Ay karanlık gecelerde yüzen gemiler." (Necati Cumalı)

SÖYLETME

1. [isim] Söyletmek işi

SÖYLEYİŞ

1. [isim] Bir kelimenin ses, hece, ton ve vurgu bakımından söylenme biçimi, söyleniş, sesletim, telaffuz

SÖYLENME

1. [isim] Söylenmek işi

SÖYLENTİ

1. [isim] Ağızdan ağıza dolaşan, kesinlik kazanmayan haber, rivayet, şayia
   • "Önce kulaktan kulağa fısıldanan bu söylentilerin meclis kürsülerinde açıkça ifade edildiği oluyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

SÖYLENİŞ

1. [isim] Söyleyiş, telaffuz

SÖYLENCE

1. [isim] Efsane

SÖYLEŞİ

1. [isim] Arkadaşça, dostça karşılıklı konuşma, hasbihâl, sohbet
   • "Rakısından mı, mezesinden mi yoksa söyleşilerin bal kıvamı kazanıp tatlı tatlı ağdalaşmasından mı, nedense." (Atilla İlhan)
2. Belli bir konuda alanla ilgili kişilerin katıldığı bilgilendirme toplantısı
3. Bir bilim veya sanat konusunu, konuşmayı andıran biçimde inceleyerek anlatan edebiyat türü, sohbet

SÖYLEME

1. [isim] Söylemek işi
   • "O zamana kadar hamallık, boyacılık, müvezzilik ve söylemesi ayıp hırsızlık yapmıştı." (Sait Faik Abasıyanık)

SÖYLEV

1. [isim] Bir topluluğa düşünceler, duygular aşılamak amacıyla söylenen, uzunca, coşkulu ve güzel söz, nutuk, hitabe
   • "Genel sekreter, heykelin önünde verdiği söylev esnasında, biraz evvel kurdeleyi kestiği makasla oynarken parmağını kanatmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)