İçinde RBE geçen 8 harfli kelimeler

İçinde rbe olan 8 harfli 10 kelime var. İçerisinde RBE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında rbe olan kelimeler listesine ya da Sonu rbe ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

B E R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BRE

2 Harfli Kelimeler

BE, ER, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DERBEDER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Yaşayışı ve davranışı düzensiz (kimse)
   • "Benim gibi derbeder bir biçareye tokat atmaktan kolay ne olur?" (Reşat Nuri Güntekin)

SEFERBER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Savaşa hazırlanmış veya girmiş (askerî birlik)
   • "Yarım saat içinde oteli bir hastane şekline sokmuş, hepimizi seferber etmişti." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "... anası, kardeşi, konu komşu, bilen bilmeyen, polis, jandarma, herkes seferber oldu. Nevin bulunamadı." (R. Çalapala)

ARBEDECİ

1. [isim] Gürültülü kavga yapan, patırtı çıkaran kimse

SERBESTİ

...

TÜRBEDAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Türbede hizmet gören, türbeyi bekleyen kimse, türbe bekçisi
   • "Uzanırken, gece mehtabı getirsem yanına / Türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem." (Mehmet Akif Ersoy)

ŞERBETÇİ

1. [isim] Şerbet yapan veya satan kimse
2. Şerbet satılan yer

ŞERBETLİ

1. [sıfat] Şerbeti olan, şerbet katılmış olan
2. Yılan vb. hayvanların sokmasından zarar görmeyen
   • "Anlaşılan sen yılana şerbetli imişsin galiba!" (Osman Cemal Kaygılı)
3. Kötü davranmayı, kötü işler yapmayı huy edinmiş olan
   • "Yalana şerbetli."
4. Kendisine kötü davranılmasına alışmış olan
   • "Gülsüm, dayak ve hakarete ezelden şerbetliydi." (Reşat Nuri Güntekin)

DARBETME

1. [isim] Darbetmek işi

DARBECİK

1. [isim] Hafifçe vuruş
   • "Kapıya yaklaşıp iki üç, işitilmez darbecik vurdu." (Memduh Şevket Esendal)

GURBETÇİ

1. [isim] Gurbete çıkan, geçimini gurbette kazanan kimse