İçinde PER geçen 7 harfli kelimeler

İçinde per olan 7 harfli 25 kelime var. İçerisinde PER bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında per olan kelimeler listesine ya da Sonu per ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E P R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

PER

2 Harfli Kelimeler

ER, PE, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ALPEREN

1. [isim] Derviş
2. Mücahit

PERDELİ

1. [sıfat] Perdesi olan veya perde ile örtülü bulunan
2. Duvaklı
3. Perde sağlamak için parmaklarla basılacak yerleri olan (çalgı)
   • "Fagot, perdeli bir çalgıdır."

PERVANE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Geceleri ışık çevresinde dönen küçük kelebek
   • "Ötede mum yanıyor bir şeyler dönüyor / Pervaneler art arda ne çabuk ölüyor." (Behçet Necatigil)
2. Döndüğünde bir mekanizmayı işleten bir eksene dikey olarak bağlanmış, iki veya ikiden çok kanattan yapılmış alet
   • "Türk uçaklarının pervane gürültüleri uğulduyor." (Aka Gündüz)
   • "Hanımefendinin etrafında pervane gibi dönüyor, isteyeceği şeyleri evvelden keşfetmek için gözünün içine bakıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Hanımlara kafa tuttuğu hâlde, onların karşısında pervane kesilir." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Selçuklularda ve İlhanlılarda has, zeamet, tımar ile ilgili olarak verilen ferman
   • "Herkesin çevresinde saygılı bir pervane kesildiği bu huzurlu ortamda, bu genç kızın sıcak ilgisini hissetmek..." (Haldun Taner)

PERMALI

...

RENÇPER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tarla, bağ, bahçe, yapı ve toprak işlerinde ağır işleri gören gündelikçi, ırgat
   • "Kan tere batmış, rençper gibi çalışırdı." (Refik Halit Karay)
2. Çiftçi
   • "Ben dünyada balıkçıları, toprakla uğraşan rençperleri severim." (Sait Faik Abasıyanık)

ÜRPERME

1. [isim] Ürpermek durumu
   • "Bütün vücudunu bir soğuk ürperme aldı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

PERDECİ

1. [isim] Perde satan veya diken kimse
2. Sahne perdelerini açıp kapamakla görevli kimse
   • "Perdeci, çapaklı gözlerini kirli yumruklarıyla ovuşturarak cevap verdi." (Peyami Safa)
3. Osmanlılarda yüksek makamlı kimselerin kapılarında bekleyen ve girmeye izni olanları içeri alan görevli, perdedar

PERVARİ

...

PERENDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Havada çark gibi dönerek atılan takla
   • "Ali çocuk gibi perendeler atarak otlarla, yamaçlarla sarmaş dolaş oluyordu." (Halikarnas Balıkçısı)

OPERACI

1. [isim] Opera sanatçısı

PERİYOT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Dönem
   • "Yakın tarihin periyotlarını arka fon olarak kullanmak romana boyut verir, renk verir." (Haldun Taner)
2. Devir

ÜRPERİŞ

1. [isim] Ürperme işi veya biçimi
   • "Bu çamlığın bütün kokularını, seslerini ve ürperişlerini duydum." (Abdülhak Şinasi Hisar)

ÜRPERTİ

1. [isim] Ürperme duygusu veya durumu
   • "İncir ağacının altında her zamanki isimsiz ürpertiyle titriyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)

SİPERLİ

1. [sıfat] Siperi olan
   • "Ceketini çıkarmış, masasının üstündeki yeşil siperli lambasını yakmış." (Halide Edip Adıvar)

PERUKÇU

1. [isim] Peruk yapan, hazırlayan veya satan kimse

PERMEÇE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Yedek olarak kullanılan ince halat

ÇEPERLİ

1. [sıfat] Çeperi olan, çeperle çevrili bulunan

PERİŞAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Dağınık, düzensiz, karmakarışık
   • "Ne kadar toplasan perişandır / Toplanır saçlarım dağılmak için." (Cenap Şehabettin)
   • "Bir sürü laf edildikten sonra facia başlayacak, tabii aile perişan olacak." (Halide Edip Adıvar)
2. Acınacak durumda olan, zavallı
   • "Omuzlarındaki çamurlu tüfeklerin altında iki büklüm olmuş, yorgun ve perişan ağır ağır yürüyorlardı." (Ömer Seyfettin)
   • "Sonra, fena ruhlu güzel yüzün de insanı perişan eden sihrini de inkâr etmeyeceğim." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Vallahi meydan dayağı yesem bu kadar perişan olmazdım." (Reşat Nuri Güntekin)

PERİTON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Karın zarı

PERGOLA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Kazıkların ve belli kalınlıktaki dikmelerin üzerine bindirilmiş bir tür demir veya ahşap çardak