İçinde OĞA geçen 10 harfli kelimeler

İçinde oğa olan 10 harfli 26 kelime var. İçerisinde OĞA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında oğa olan kelimeler listesine ya da Sonu oğa ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A O Ğ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AĞ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DOĞALCILIK

1. [isim] Gerçeğin doğaya uygun biçimde yansıtılmasını amaçlayan sanat akımı, natüralizm
2. Gerçeğin yalnız doğa ile açıklanması, natüralizm

ÇOĞALTILMA

1. [isim] Çoğaltılmak işi

GELİNBOĞAN

1. [isim] Bir ahlat türü

DOĞALLAŞMA

1. [isim] Doğallaşmak işi

DOĞAÜSTÜCÜ

1. [isim] Doğaüstücülük yanlısı, sürnatüralist

BOĞAZLIYAN

...

BOĞAZKESEN

1. [isim] Bir boğazı savunmak için deniz kıyısında yapılan hisar

YOĞALTILMA

1. [isim] Yoğaltılmak işi veya durumu

SOĞANCILIK

1. [isim] Soğan yetiştirme veya satma işi

BOĞAZLAMAK

1. [-i] Hayvan veya insanı boğazından keserek öldürmek
   • "Ötmezse o horozu boğazlarız." (Burhan Felek)
2. Gaddarca, kan dökerek öldürmek
   • "İki Osmanlı neferi gizlenmişler imiş, biçareleri o dakika boğazlamışlar." (Atilla İlhan)

DOĞAÇLAMAK

1. [nsz] Birdenbire ve içine doğduğu gibi söylemek, irticalen dile getirmek
2. O anda şiir söylemek, irticalen şiir söylemek
3. Bir metne dayanmadan içe doğduğu gibi konuşmak ve oynamak, doğaçlama yapmak, tuluat yapmak

BOĞAZLANMA

1. [isim] Boğazlanmak işi

ÇAKALBOĞAN

1. [isim] Kırlarda rastlanan bir bitki
   • "Bağın içini de ayrık otları, çakalboğanlar sarmıştı." (Necati Cumalı)

BOĞAZLAŞMA

1. [isim] Boğazlaşmak işi

ÇAKIRDOĞAN

1. [isim] Yırtıcı kuşlardan bir doğan çeşidi, tuğrul (Accipiter gentilis)

ERKENDOĞAN

...

BOĞAZLATMA

1. [isim] Boğazlatmak işi

DOĞALLIKLA

1. [zarf] Doğal olarak, tabii

DOĞABİLMEK

...

DOĞANCILIK

1. [isim] Doğancının işi veya mesleği