İçinde OĞ geçen 7 harfli kelimeler

İçinde oğ olan 7 harfli 63 kelime var. İçerisinde OĞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında oğ olan kelimeler listesine ya da Sonu oğ ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KÖROĞLU

1. [isim] Kocanın karısına verdiği ad
   • "Benim köroğlu yamandır. Üç tavuk besler bizim gecekondunun önünde, bir kafes içinde." (Necati Cumalı)

BOĞAZLI

1. [sıfat] Boğazı olan
   • "Boğazlı testi."
2. Çok yemek yiyen, yemek isteği çok olan, iştahlı
   • "... Mustafa da boğazlı adam. Can boğazdan gelir, diyor, yiyor." (Memduh Şevket Esendal)

BOĞANAK

1. [isim] Sağanak, bora

SOĞULMA

1. [isim] Soğulmak işi

OĞUZLAR

...

OĞULCUK

1. [isim] Oğul sözünün sevgi bildiren küçültme veya okşama biçimi
2. Döllenmiş yumurtacığın gelişmeye başladığı andan dölüt olmasına kadar geçen süredeki adı, rüşeym, embriyo
3. Bitki tohumlarında bir kökçük ile bir filizcikten oluşan ana bölüm

SOĞURUŞ

1. [isim] Soğurmak işi veya biçimi

LOĞLAMA

1. [isim] Loğlamak işi

DOĞUMLU

1. [sıfat] Belirli bir yılda doğmuş, tevellütlü
   • "1995 doğumlular askere çağrıldı."

YOĞURMA

1. [isim] Yoğurmak işi

YOĞALMA

1. [isim] Yoğalmak işi veya durumu

DOĞURGU

1. [isim] Ortaya çıkan sonuç
   • "Doğudaki göç ve bunun doğurguları toplantıda tartışıldı."

ÇOĞULCU

1. [sıfat] Çoğulculukla ilgili olan, plüralist
   • "Çoğulcu görüş."
2. Çoğulculuk yanlısı olan (kimse), plüralist

DOĞURUŞ

1. [isim] Doğurma işi veya biçimi

BEYOĞLU

...

OĞUZELİ

...

BOĞUŞMA

1. [isim] Boğuşmak işi
   • "Ne çare ki boğuşma esnasında o da birkaç yerinden yaralanmış." (Reşat Nuri Güntekin)

İTBOĞAN

1. [isim] Kaplanboğan

BİRÇOĞU

1. [zamir] Çok sayıda olan kimse veya şey
   • "Ziyaretçilerin birçoğu geri döndü."

DOĞRUCA

1. [sıfat] Doğruya yakın
2. [zarf] Hiçbir yöne sapmadan, dolaylı olmayarak, dolaşmayarak
   • "Belki doğruca Ankara'ya dönersin, değil mi?" (Etem İzzet Benice)