İçinde ORT geçen 7 harfli kelimeler

İçinde ort olan 7 harfli 19 kelime var. İçerisinde ORT bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ort olan kelimeler listesine ya da Sonu ort ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

O R T Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ROT, TOR

2 Harfli Kelimeler

OT

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ORTAKÇI

  1. [isim] Başkasının tarlasında çalışarak veya sürüsüne bakarak belli bir anlaşmaya göre ürününe ortak olan kimse, maraba
    • "Tarlada ortakçısıyla her gün çalışabilen Şaban, Zeyno'nun hâlini acınacak buluyordu." (Halide Edip Adıvar)
  2. Konakçının sindirilmemiş besininden yararlanan konuk

SİGORTA

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Bir şeyin veya bir kimsenin herhangi bir yönden ileride karşılaşabileceği zararı gidermek için önceden ödenen prim karşılığında bu işle uğraşan kuruluşla yapılan iki taraflı bağlantı sözleşmesi
    • "İsveç'te çok sağlam bir sigorta sistemi var." (Haldun Taner)
  2. Bu tür sözleşmeleri yapan şirket
  3. Özellikle elektrik devresinde, akım çok güçlü olduğunda eriyerek güvenliği sağlayan, kazayı önleyen nesne veya düzen
    • "Bir hatta giden sigorta yanarsa o hattın lambaları söner." (Sait Faik Abasıyanık)

ASORTİK

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Giysilerini birbirine uygun giyen
  2. Sosyetik

AKORTLU

  1. [sıfat] Akordu olan, akort edilmiş

ORTAKÇA

  1. [zarf] Ortak olarak, ortaklaşa
    • "Yeni konut alışkanlıklarımızda ortakça sokak köpeği beslemek yok." (Aydın Boysan)

PORTMAK
...
SPORTİF

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Sporla ilgili
    • "O eski sportif atletik gücünüz gün günden azalmaktadır." (Haldun Taner)

TORTULU

  1. [sıfat] Tortusu olan

PORTFÖY

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Para cüzdanı
    • "Elindeki portföyü yazıhanenin üzerine atar." (Ömer Seyfettin)
  2. Banka, simsar veya bir aracı kuruluşun kendi elinde tuttuğu, istediği gibi tasarruf ettiği menkul değerler toplamı

MORTOCU

  1. [isim] Hristiyanlarda cenaze taşımak için tutulan kimse
  2. Cenazelerde ağıt okuyarak geçimini sağlayan kimse
  3. İmam

ORTANCA

  1. [sıfat] Yaş bakımından üç kardeşin büyüğü ile küçüğü arasında bulunan
    • "Hayriye Hanım bu evin ortanca kızı, daha kız sanılacak kadar taze görünen güzel bir kadın..." (Memduh Şevket Esendal)
  2. Büyüklük, irilik bakımından üç nesne arasında sondan veya baştan ikinci gelen

KORTEKS

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Kabuk
    • "Beyin korteksinin harabiyeti sonucu bir olguyla karşı karşıya imişiz." (Tarık Dursun K)
  2. Beyin zarı

HORTLAK

  1. [isim] Mezardan çıkarak insanları korkuttuğuna inanılan yaratık, hayalet

ORTAKÖY
...
ORTALIK

  1. [isim] Bulunulan yer, çevre
    • "Ortalık karanlık, bizi kimse görmez, merak etme." (Peyami Safa)
    • "Bu akşamki gerçek, ortalık ağarmadan tersine döner." (Falih Rıfkı Atay)
    • "Ben de ödünç para bulsam hiç düşünmeden alırım. Ortalık elbet düzelir, öderim." (Memduh Şevket Esendal)
    • "O gün ortalık kararırken eve iki sivil memur girmiş." (Reşat Nuri Güntekin)
  2. İçinde bulunulan, yaşanılan ev, oda vb. yer
    • "Artık benim gündelikle çamaşıra, ortalık temizlemeye gitmeden başka çare kalmadı." (Halide Edip Adıvar)
  3. Yeryüzünün görünen bölümü, çevre, etraf
    • "Ortalıkta güneş olmadığı, hava yine bulutlu olduğu hâlde, tatlı bir aydınlık vardı." (Sait Faik Abasıyanık)
  4. Soyut anlamda yaşanan ortam
    • "Bu neşe ortalığa sirayet etti." (Peyami Safa)

İŞPORTA

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Gezici satıcıların mallarını koymaya yarayan yayvan sepet veya bu işi gören, ona benzer araç, sergi
  2. Açıkta yapılan satış

AKORTÇU

  1. [isim] Piyano ve org vb. müzik aletlerini ayarlamayı meslek edinmiş kimse

YORTMAK

  1. [nsz] Koşmak
  2. Sürekli yol yürümek
  3. İşsiz güçsüz gezmek

KAPORTA

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Otomobilde kaput veya ön kapak
  2. Motorlu taşıtları örten, genellikle sacdan yapılmış örtü
  3. Gemi içinin aydınlanması ve hava alması amacıyla güvertede açılmış bulunan camekânlı yer
  4. Kişinin yüz, giysi, ayakkabı vb.nden oluşan dış görünümü

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü