İçinde mef olan 22 kelime var. İçerisinde MEF bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mef olan kelimeler listesine ya da Sonu mef ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

14 Harfli Kelimeler

HANIMEFENDİLİK

13 Harfli Kelimeler

MEFKURESİZLİK, MEFRUŞATÇILIK

12 Harfli Kelimeler

MEFKURECİLİK

11 Harfli Kelimeler

HANIMEFENDİ, MEFHUMCULUK

10 Harfli Kelimeler

MEFRUŞATÇI, MEFTUNİYET

9 Harfli Kelimeler

MEFKURECİ, MEFTUNLUK

8 Harfli Kelimeler

MEFHARET, MEFHUMCU, MEFRUŞAT

7 Harfli Kelimeler

MEFAHİR, MEFKURE

6 Harfli Kelimeler

MEFHUM, MEFLUÇ, MEFRET, MEFRUŞ, MEFSUH, MEFTUN



5 Harfli Kelimeler

MEFUL


Kelime bulma makinesi

E F M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EM, FE, ME

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

HANIMEFENDİLİK

  1. [isim] Hanımefendi olma durumu ve özelliği
    • "Annem ata, arabaya, kendi tabirince mansıba, mesnede, hanımefendiliğe can atan bir kadındı." (Halide Edip Adıvar)

MEFKURESİZLİK
...
MEFRUŞATÇILIK

  1. [isim] Mefruşatçının işi

MEFKURECİLİK
...
MEFHUMCULUK

  1. [isim] Mefhumcunun işi
    • "Siz onu mefhumculukla itham ederken, sadece kelimeleri değiştirerek aynı mefhumculuğu yaptınız." (Peyami Safa)

HANIMEFENDİ

  1. [isim] Saygı bildirmek için kadın adlarının sonuna getirilen veya adların yerine kullanılan bir söz

MEFTUNİYET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Meftunluk

MEFRUŞATÇI

  1. [isim] Mefruşat satan kimse, döşemeci

MEFTUNLUK

  1. [isim] Tutkunluk, gönül vermişlik, meftuniyet

MEFKURECİ
...
MEFHUMCU

  1. [isim] Mefhumlara bağlı kalan kimse

MEFRUŞAT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ev, iş yeri vb. yerleri döşemek için gerekli eşya, döşeme
    • "Burası, yeni mefruşatla döşenmiş zarif bir yatak odası." (Peyami Safa)

MEFHARET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Övünme, övünce, iftihar etme

MEFKURE
...
MEFAHİR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Övünülecek şeyler, övünceler

MEFSUH

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Feshedilmiş, kaldırılmış, dağıtılmış, bozulmuş

MEFTUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Tutkun, gönül vermiş, vurulmuş
    • "Şehriban'a hayran, meftun, mecnunca bağlı idim." (Refik Halit Karay)

MEFLUÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] İnmeli, felçli
    • "Mefluç kadın, başını eğiyor, ensesini Bedia'ya uzatıyor." (Peyami Safa)
  2. Bozuk, düzgün olmayan

MEFRUŞ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Döşeli

MEFHUM

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Kavram
    • "Hâlbuki hiçbir mefhumun dar çerçevesine sığmayan hayat okumaya layıktı." (Ömer Seyfettin)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü