İçinde KÖ geçen 7 harfli kelimeler

İçinde kö olan 7 harfli 44 kelime var. İçerisinde KÖ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kö olan kelimeler listesine ya da Sonu kö ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

K Ö Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

ÖK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KÖROĞLU

1. [isim] Kocanın karısına verdiği ad
   • "Benim köroğlu yamandır. Üç tavuk besler bizim gecekondunun önünde, bir kafes içinde." (Necati Cumalı)

KÖTÜCÜL

1. [sıfat] Kötülük isteyen (kimse)
2. Kötülük eden, zarar veren
   • "Geçkin kızla yakışıklı, kötücül genç adamın dansları, hemen herkesin dile getirebileceği bir an..." (Selim İleri)
3. Tehlikesi olan, kötü huylu, habis (hastalık)

BAŞKÖŞE

1. [isim] Bir yerde en saygın kişinin veya büyüklerin oturması için ayrılan yer, tör
   • "Adamakıllı bol entarisinin eteklerini savurta savurta geldi, başköşeye kuruldu." (Atilla İlhan)

KÖTÜLÜK

1. [isim] Kötü olma durumu, kemlik, şer
   • "Havaların kötülüğü yüzünden..."
   • "Kötülük edeni öldürür veya ayetlerin emrettiği cezalardan birini verir." (Falih Rıfkı Atay)
2. Zarar verecek davranış veya söz
   • "Hiç çare yok, bu tüller yırtılacak ve bütün korkunçluğuyla kötülük ateşi çıkarılacaktır ortaya." (Çetin Altan)

KÖPOĞLU

1. [isim] "Hain, düzenbaz" anlamlarında kullanılan sövgü
2. Kurnaz, işini bilen, zeki kimse
   • "Vay köpoğlu, ne de güzel işini biliyor!"

KÖMÜRSÜ

1. [sıfat] Kömürü andıran, kömüre benzeyen, kömür gibi, kömürümsü

KÖYALTI

...

KÖLEMEN

1. [isim] Kölelerden kurulan bir asker sınıfı
2. Birinin sahip olduğu köle veya karavaş

KÖRAĞAÇ

...

KÖKENLİ

1. [sıfat] Kökeni olan
2. Belli bir kaynaktan çıkmış olan, bir kaynağa dayanan

KÖPRÜLÜ

1. [sıfat] Köprüsü olan
2. İki bölümü bir köprü ile birbirine bağlanmış (yapı)
   • "Köprülü konak."

KÖMÜRLÜ

1. [sıfat] Birleşiminde kömür olan
2. Yakıt olarak kömür kullanan
   • "Kömürlü lokomotif. Kömürlü kalorifer."

KÖÇEKÇE

1. [isim] Çoğu karcığar veya ağırlama makamında, kıvrak ve şen oyun havası
   • "Kahvenin rakı kokan havası bir köçekçenin kıvrak nağmeleriyle doluverdi." (Haldun Taner)

KÖŞELİK

1. [isim] İki duvarın kesiştiği yere aralarındaki açıyı doldurmak için uygulanan ahşap veya kârgir işçiliği
2. Kapı veya pencere aralığının köşesini oluşturan taş
3. Duvar köşelerinde, üstüne lamba vb. şeyler konan el yapımı, ahşap, süslü eşya
   • "Zengin sanılan evlere gidip boyun büktü Sultan. Değerli bir köşeliği, bir fotoğraf çerçevesini, bir seccadeyi satmak için..." (Ayla Kutlu)

KÖLELİK

1. [isim] Köle olma durumu, esirlik, kulluk, esaret

KÖPRÜCÜ

1. [isim] Köprü yapan kimse
2. Tombazlarla köprü kuran istihkâm kıtası
3. Osmanlı ülkelerinde, özellikle ordunun geçeceği yollar üzerindeki köprüleri onarmak ve korumakla görevli takım

KÖFTECİ

1. [isim] Köfte yapıp satan kimse
2. Köfte satılan veya yenilen yer
   • "Üçgen kaldırıma düşen köşede, bir köfteci dükkânı vardı." (Necati Cumalı)

KAREKÖK

1. [isim] Karesi verilen bir sayıya eşit olan sayı

KOCAKÖY

...

KÖSEMEN

1. [isim] Sürünün önünden giderek ona kılavuzluk eden koç veya teke
2. Dövüşken iri koç veya teke
3. Yol gösteren kılavuz
4. Borsada öncülük yapan hisse