İçinde KO geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ko olan 4 harfli 31 kelime var. İçerisinde KO bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ko olan kelimeler listesine ya da Sonu ko ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

K O Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

OK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KOTA

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir ülkede ithal edilecek malların çeşitlerini, oranlarını veya miktarlarını gösteren liste
2. Bir ülkede ithal edilecek mallar için getirilen sınırlama
3. Kuruluşlarda veya derneklerde bir gruba tanınan kontenjan sayısı
4. Bazı ülkelerde, sinemalarda belirli bir süre oynatılması zorunlu olan yerli film sayısının yabancı filmlere oranı

KOYU

1. [sıfat] Yoğunluğundan dolayı güç akan, sulu karşıtı
   • "Koyu pekmez. Koyu süt."
2. Rengi açık olmayan, daha belirgin, açık karşıtı
   • "Oturduğu yerden Boğaziçi'nin koyu mavi gecesinde bir balıkçı kayığı kayıp gidiyordu." (Halide Edip Adıvar)
3. Yazı karakterinin daha belirgin olarak yazılmış biçimi
4. Aşırı (davranış, düşünce vb.)
   • "Daha eski zamanda koyu bir Türkçe taraftarıymış." (Abdülhak Şinasi Hisar)
5. Derin, hararetli
   • "Koyu bir sohbet."

EKOL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir bilim ve sanat kolunda ayrı nitelik ve özellikleri bulunan yöntem veya akım, okul
   • "Bizim ekolü biraz tetkik etmiş olsaydınız, daha rahat anlaşırdık." (Peyami Safa)

SAKO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Paltoya benzer bir tür üstlük
   • "Hava sıcak, arkasındaki uzunca sako omuzlarından sarkıyor, fesi terden yapışıyor ancak aldırmıyor, yürüyordu." (Memduh Şevket Esendal)

SKOR

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Bir spor karşılaşmasının sayı olarak sonucu

KOFA

1. [isim] Hasır otu

KOKA

Kelime Kökeni : İspanyolca

1. [isim] İki çeneklilerden, çiçekleri küçük ve sarımtırak, zeytine benzer meyvesi kırmızı renkte olan, yapraklarından kokain çıkarılan, en çok Peru'da yetişen bir bitki (Erytrroxylon coca)
2. Bu bitkinin yapraklarından çıkarılan madde

İKON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ortodokslarda İsa, Meryem veya ermişlerin tahta üzerine mumlu ve yumurtalı boyalarla yapılmış dinî içerikli resimler

KORT

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Tenis oynanan alan, tenis kortu
   • "Otelin tenis kortunu geçtik." (Hüseyin Cahit Yalçın)

PİKO

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kimi örtülerin veya çamaşırların kenarına makineyle yapılan bir tür süs

KORO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tek veya çok sesli olarak yazılmış bir müzik eserini uygulamak için bir araya gelen topluluk
   • "Her halkevinde müzik öğretmenlerinin kurduğu korolar vardı." (Necati Cumalı)

KOÇU

Kelime Kökeni : Macarca

1. [isim] Süslü bir çeşit gezme arabası
2. Direkler üzerine, yüksekte kurulmuş zahire ambarı

KONT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Roma imparatorunun danışman olarak seçtiği kimse
2. Derebeyi
3. Batı toplumunda erkekler için kullanılan bir soyluluk unvanı

KORU

1. [isim] Bakımlı küçük orman
   • "Arkamda çam korularının parça parça neftîleştirdiği yeşil bir dağ." (Refik Halit Karay)

AKOR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Üç veya daha çok sesin bir arada tınlaması

KOCA

1. [isim] Bir kadının evlenmiş olduğu erkek, eş, zevç
   • "Koca işinden çıktıktan sonra, borç boğazı aştı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Üstelik kadının adı da çıktı, bir daha koca bulamadı." (Refik Halit Karay)
   • "Harfleri okuyup yazamadan, on üçümde kocaya gidecektim." (Ayşe Kulin)
   • "Büyük kızı kocaya kaçtığı zaman küçükleri on iki dönüm tarlanın hakkından gelecek kadar yetişkindiler." (Necati Cumalı)

KOLA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Gömlek, örtü vb. şeyleri kolalamakta kullanılan özel nişasta
2. Kâğıt veya bez yapıştırmakta kullanılan kaynatılmış nişasta bulamacı
3. Kolalama
   • "Zaten bu devirde kola, ütü bir evin baş işlerindendir." (Refik Halit Karay)

KONÇ

1. [isim] Ayağa giyilen şeylerde ayak bileğinden baldıra doğru olan bölüm
   • "Çorap koncu. Çizme koncu."

KONU

1. [isim] Konuşmada, yazıda, eserde ele alınan düşünce, olay veya durum, mevzu
   • "Öğretmenimizin verdiği konuları manzum yazardım." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Üzerinde konuşulan şey, bahis
   • "Daha fazla tafsilata girmeyi bugün zararlı gördüğüm için bu konuda susacağım." (Burhan Felek)

KOSA

Kelime Kökeni : Rusça

1. [isim] Bir çeşit uzun saplı orak