İçinde KE geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ke olan 5 harfli 149 kelime var. İçerisinde KE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ke olan kelimeler listesine ya da Sonu ke ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SİRKE

1. [isim] Bit, tahtakurusu vb.nin asalak böceklerin yumurtası
   • "Hepsi bit, sirke içinde, sıvandım, hepsini temizledim." (Halide Edip Adıvar)

ERKEN

1. [zarf] Vaktinden önce, alışılan zamandan önce, er, geç karşıtı
   • "Sakın geç kalma, erken gel." (Ahmet Rasim)
2. Sabahın ilk saatleri

ÇÖKEK

1. [isim] Çukur yer
   • "İplere dizdikleri küçük balıkları, borunun altındaki minicik çökeğe atmışlardı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bataklık, sazlık

ÇAKER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kul, köle, cariye, yanaşma
   • "Ayağınızın türabıyım, çakeriniz efendimizi dünyada bırakmam." (Memduh Şevket Esendal)

MASKE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Boyalı karton, kumaş veya plastikten yapılan ve başkalarınca tanınmamak için yüze geçirilerek kullanılan yapma yüz
   • "Yüzlerinden yalancı maskeleri sıyırmak, hiçlikleri meydana çıkarmak Çalıkuşu'nun en büyük eğlencesiydi." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Korunmak için özel olarak yapılıp yüze geçirilen şey
   • "Gaz maskesi."
3. Yüz ve boyun güzelliği için cilde sürülen krem, macun vb. şeyler
4. Gerçek duyguları veya bir şeyin gerçek görünüşünü gizleyen aldatıcı görünüş, davranış
   • "Hayırseverlik maskesiyle kendi çıkarını yürütüyor."
5. Kişinin oynadığı rol veya hem kendisine hem de çevresine karşı takındığı davranış

İLKEL

1. [sıfat] İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif
   • "İran'da ve Afganistan'da bu aşiretleri idare edenlerin ilkel planda kalmış menfaatleri var." (Çetin Altan)
2. Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif
3. [isim] Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad
4. Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz
5. Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

KEFEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölünün gömülmeden önce sarıldığı beyaz bez, yakasız gömlek, yakasız mintan
   • "Gül değil, arkasında kanlı kefen / Sen misin, sen misin garip vatan?" (Namık Kemal)

KELEP

1. [isim] Büyük iplik çilesi
   • "İplik masuraları koca koca teknelerle keleplere taşınır, keleplerde çözülürdü." (Orhan Kemal)
2. Bağlam, demet

ÖREKE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Eğrilmekte olan yün, keten vb. şeylerin tutturulduğu, bir ucu çatal değnek

KEMHA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir çeşit ipek kumaş
   • "Yazın yeşil kemha giymiş kışın beyaz giyen dağlar." (Halk türküsü)

KENAR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka
   • "O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi." (Orhan Veli Kanık)
   • "Kenar gezme dolan yâr gel içeri / Bize mihman olan yâr gel içeri." (Halk türküsü)
   • "Hâlâ, elinde bir bohça yapmak istediği bez parçasının kenarını bastırıyordu."
2. Bir şeyi çevreleyen çizgi
3. Pervaz, çizgi, antika, baskı vb. çevre süsleri
   • "Bu mendilin kenarı ötekinden daha sade."
4. Merkezden uzak olan, kuytu, ıssız, sapa, tenha yer
   • "Ağır, ihtiyar misafirler kenarda bir odadan çıktılar." (Memduh Şevket Esendal)
5. Yan
6. Bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri
   • "Bir üçgenin kenarları."

KEPİR

1. [isim] Çorak, çamurlu, verimsiz toprak

DİKEY

1. [sıfat] Başka bir doğru ile kesiştiğinde onunla birlikte dik açı oluşturan (doğru çizgi), amudi
   • "a, b doğrusuna c noktasından dikey bir doğru indirilince 90 derecelik açı oluşur."
2. [zarf] Dik olarak

KEPEZ

1. [isim] Yüksek tepe, dağ
2. Dağların oyuk, kuytu yerleri
3. Gelin başlığı
4. Tavuk ve kuşların ibiği veya başındaki uzun tüyler

KESKİ

1. [isim] Ağaç, taş, metal vb.ni yontmaya yarayan, bir ucu keskin çelik araç
2. Demir ve sac kesmek için üzerine çekiçle vurularak yürütülen keskin araç, tırnak
3. Pulluk gövdesi önüne takılan ve toprağı kesip ayıran, bıçak veya disk biçiminde çelikten yapılmış pulluk parçası

KEMAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dört telli, çenenin altına dayayarak çalınan yaylı saz
   • "Açık sarı saçlı, zayıf bir kadın keman çalıyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Yay

KENDİ

1. [zamir] İyelik ekleri alarak kişilerin öz varlığını anlatmaya yarayan dönüşlülük zamiri, zat
   • "Kendi ülkemizde kendimizi yok edeceklerdi." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Ertesi sabah beni balığa çıkarken uyandırmayacaklardı. Bırakacaklardı kendi hâlime." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Bizim gibi dış âlemle münasebetleri aksamış, kendi içine çekilip kendi yağıyla kavrulmak zorunda kalmıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Kendi kanatlarınla uçmayı öğreninceye dek yanından ayrılır mıyım senin yavrum?" (Turan Oflazoğlu)
2. Kişiler üzerinde direnilerek durulduğunu anlatan bir söz
   • "Kendisi gelsin. Kendimiz görmeliyiz."
   • "Sonunda kendine gelen İnce Memed hemen abasını soyundu." (Yahya Kemal)
   • "O hayalleri kuran da o hatıralara kendini bırakan da bugünkü ben değil miyim?" (Nurullah ataç)
   • "Onlar benim dostlarım, kendimi onların yanında dağıtmış olmam çok vahim değil." (Ayşe Kulin)
3. Bir işte başkalarının etkisi bulunmadığını belirten bir söz
   • "Kendi yapacağı işi bırakır, âleme öğüt vermeye kalkar." (Burhan Felek)
   • "Pencere kenarında, uzun bir mindere kendini bıraktı, gözlerini kapadı, öylece kaldı." (Peyami Safa)
   • "Kendini, çiğ ve yakıcı ışık çerçevesi içinde bulur bulmaz, ter boğmasına uğradı." (Atilla İlhan)
   • "Geçen sene bir buçuk şişe içti, biraz kendini toparladı." (Memduh Şevket Esendal)
4. "Kendisi, kendileri" biçiminde bazen saygı duygusuyla veya söz konusu olanları amaçlayarak o ve onlar yerine kullanılan bir söz
   • "Kendileri evde yoklar mı?"
   • "Kendimi bildim bileli hep bu bozuk makine seslerini duyarım." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KESRE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Esre

ÇEKEK

1. [isim] Kayık, mavna ve küçük gemilerin karaya çekildikleri yer
   • "Kıyıdaki kayık çekekleri yıktırıldı."

KEKİK

1. [isim] Ballıbabagillerden, karşılıklı küçük yapraklı, beyaz, pembe, kırmızı başak durumunda çiçekleri olan ve çiçeği bahar gibi kullanılan, odunsu saplı, kokulu bir bitki (Thymus vulgaris)
   • "Bütün Çamlıca'yı bir kekik kokusu içinde duyardık." (Abdülhak Şinasi Hisar)