İçinde KAB geçen 11 harfli kelimeler

İçinde kab olan 11 harfli 26 kelime var. İçerisinde KAB bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kab olan kelimeler listesine ya da Sonu kab ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A B K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAK

2 Harfli Kelimeler

AB, AK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KABALACILIK

1. [isim] Kabala (I) yanlısı sanat akımı

KIRKABİLMEK

...

MUKABELESİZ

1. [sıfat] Karşılığı olmayan
   • "Mukabelesiz selam askerliğe yaraşmaz." (Haldun Taner)

HOKKABAZLIK

1. [isim] Hokkabazın yaptığı iş
2. Yalan dolanla görülen iş
   • "Buna sırf safsata ve mantık hokkabazlığı derler." (Halide Edip Adıvar)

KABLELMİLAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Milattan önce

AYAKKABILIK

1. [isim] Ayakkabı konulan yer, ayakkabı dolabı
2. [sıfat] Ayakkabı yapmaya elverişli olan (deri, kösele vb.)

BİLMUKABELE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Karşılık olarak
2. Birinin söylediği söze karşılık söylenen "ben de, size de, sizlere de" anlamında kullanılan bir söz
   • "Hürmetler ederim. -Bilmukabele."

KABARECİLİK

1. [isim] Kabare işletme veya kabarede oynama işi

BIRAKABİLME

1. [isim] Bırakabilmek işi

KABAKGİLLER

1. [isim] İki çeneklilerden, kabak, kavun, karpuz, hıyar vb.ni içine alan, geniş yapraklı, sürüngen ve sarılgan bir bitki familyası

KABUKLAŞMAK

1. [nsz] Kabuk durumunu almak, kabuk gibi sertleşmek

KABARIVERME

...

KABİLİYETLİ

1. [sıfat] Yetenekli

KABUKLANMAK

1. [nsz] Kabuk oluşmak, kabuk bağlamak

BURKABİLMEK

1. [-i] Burkma imkânı veya olasılığı bulunmak

KABZIMALLIK

1. [isim] Kabzımal olma durumu
2. Kabzımalın yaptığı iş

KALKABİLMEK

...

KABARABİLME

...

KABULLENMEK

1. [-i] Kabul etmek, benimsemek
   • "Çakır, yenilişi kabullenmiş görünüyordu." (Tarık Buğra)
2. Hakkı yokken veya istemeyerek kendine mal etmek
   • "Adamcağız bu baş belasını kabullendi."

BÖCEKKABUĞU

1. [isim] Mor ile yeşil arasında ve metal parlaklığında olan renk
2. [sıfat] Bu renkte olan
   • "Böcekkabuğu deri."