İçinde KAB geçen 11 harfli kelimeler

İçinde kab olan 11 harfli 26 kelime var. İçerisinde KAB bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kab olan kelimeler listesine ya da Sonu kab ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A B K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAK

2 Harfli Kelimeler

AB, AK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KABULLENMEK

1. [-i] Kabul etmek, benimsemek
   • "Çakır, yenilişi kabullenmiş görünüyordu." (Tarık Buğra)
2. Hakkı yokken veya istemeyerek kendine mal etmek
   • "Adamcağız bu baş belasını kabullendi."

HOKKABAZLIK

1. [isim] Hokkabazın yaptığı iş
2. Yalan dolanla görülen iş
   • "Buna sırf safsata ve mantık hokkabazlığı derler." (Halide Edip Adıvar)

VOKABÜLERLİ

...

KABİLİYETLİ

1. [sıfat] Yetenekli

BIRAKABİLME

1. [isim] Bırakabilmek işi

KABLELMİLAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Milattan önce

ACIKABİLMEK

1. [nsz] Acıkması mümkün olmak veya acıkma olasılığı bulunmak

KABUKLAŞMAK

1. [nsz] Kabuk durumunu almak, kabuk gibi sertleşmek

KABARIVERME

...

AYAKKABILIK

1. [isim] Ayakkabı konulan yer, ayakkabı dolabı
2. [sıfat] Ayakkabı yapmaya elverişli olan (deri, kösele vb.)

KALKABİLMEK

...

KABARABİLME

...

KABAKGİLLER

1. [isim] İki çeneklilerden, kabak, kavun, karpuz, hıyar vb.ni içine alan, geniş yapraklı, sürüngen ve sarılgan bir bitki familyası

KIRKABİLMEK

...

SARKABİLMEK

...

KABADAYILIK

1. [isim] Kabadayı olma durumu veya kabadayıca davranış, heriflik
   • "Bu Manisa'da kabadayılığı ile ün salmış bir adamın oğluydu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Kaçanın arkasından kabadayılık taslamak pek ayıp olur." (Aka Gündüz)

KABAKLAŞMAK

1. [nsz] Saçları dökülmek, dazlaklaşmak
2. Taşıt lastikleri, tırtılları aşınıp yüzeyi düz bir duruma gelmek

MUKABELESİZ

1. [sıfat] Karşılığı olmayan
   • "Mukabelesiz selam askerliğe yaraşmaz." (Haldun Taner)

BİLMUKABELE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Karşılık olarak
2. Birinin söylediği söze karşılık söylenen "ben de, size de, sizlere de" anlamında kullanılan bir söz
   • "Hürmetler ederim. -Bilmukabele."

BURKABİLMEK

1. [-i] Burkma imkânı veya olasılığı bulunmak