İçinde K geçen 4 harfli kelimeler

İçinde k olan 4 harfli 450 kelime var. İçerisinde K harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında k harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KOFA

1. [isim] Hasır otu

KOCA

1. [isim] Bir kadının evlenmiş olduğu erkek, eş, zevç
   • "Koca işinden çıktıktan sonra, borç boğazı aştı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Üstelik kadının adı da çıktı, bir daha koca bulamadı." (Refik Halit Karay)
   • "Harfleri okuyup yazamadan, on üçümde kocaya gidecektim." (Ayşe Kulin)
   • "Büyük kızı kocaya kaçtığı zaman küçükleri on iki dönüm tarlanın hakkından gelecek kadar yetişkindiler." (Necati Cumalı)

ÜLKE

1. [isim] Bir devletin egemenliği altında bulunan toprakların tümü, diyar, memleket
   • "Artık vatan toprağı, Rumeli'deki hudutlarından Anadolu'daki hudutlarına kadar yekpare bir ülke olmuştur." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Devlet
   • "Vicdan hürriyetine riayet eden tek ülke Osmanlı İmparatorluğu idi." (Falih Rıfkı Atay)
3. Herhangi bir özelliği yönünden düşünülen bölge
   • "Dünyanın gelişmiş, gelişmemiş ülkelerini tek tek geziyorum." (Haldun Taner)

KEFE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Terazi gözlerinden her biri

BANK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çoğunlukla parklarda ve bahçelerde oturulacak sıra

SIDK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Doğruluk, gerçeklik
   • "... adına en soylu dileklerde bulunduğumuz bu bağırgan, kaba ve düşüncesiz insan yığınından, o dakikada sıdkım sıyrılmaya yetti." (Atilla İlhan)
2. İçten bağlılık

YEKE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kayıkta dümeni kullanmak için dümenin baş tarafına takılan kol

FARK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir kimse veya nesnenin bir başkasıyla karıştırılmamasını sağlayan ayrılık, benzer şeyleri birbirinden ayıran özellik, başkalık, ayrım, nüans
   • "Aralarında sekiz, on yaş fark bulunmasına rağmen, iki akran gibiydiler." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Boğaz'ın sisle kaplı olduğunu ancak ön güvertede bir yer bulup oturunca fark etmişti." (Atilla İlhan)
   • "Siz erkekler ekseriya nikâhlı kadınla nikâhsız kadınlarınız arasında bir fark gözetirsiniz." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Dünya nimetlerinin bir bir farkına varmaya başlarız." (Haldun Taner)
2. Ayrım
   • "Öç almanın fırsatını yakalamış gibi konuştuğunu fark etti." (Tarık Buğra)
3. Çıkarma işleminin sonucu

KÜRK

1. [isim] Bazı hayvanların, giyecek yapmak için işlenmiş postu
2. [sıfat] Bu posttan yapılmış
   • "Kürk manto."
3. Hayvan postundan yapılan giysi
   • "Ben yatağımın üstünde, kürkümün içinde soğuktan titreyerek oturuyorum." (Halide Edip Adıvar)

AKMA

1. [isim] Akmak işi
2. Reçine, çam sakızı, akındırık

AKİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kısır, verimsiz, döl veremeyen
2. Sonuçsuz, başarısız

KLİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Hizip

KONT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Roma imparatorunun danışman olarak seçtiği kimse
2. Derebeyi
3. Batı toplumunda erkekler için kullanılan bir soyluluk unvanı

KOŞA

1. [sıfat] Çift, eş, ikiz
   • "Koşa badem sığmayan dar ağızlım." (Dede Korkut)
2. [zarf] Hep birlikte

EREK

1. [isim] Gerçekleştirmek için tasarlanan ve erişmek istenilen şey, amaç, gaye, maksat, hedef
   • "Onun metodunu uygulamakla araştırıcının varamayacağı erek yoktur." (Azra Erhat)

KENE

1. [isim] Koyun, köpek, at vb. hayvanların veya insanların derisinde asalak olarak yaşayan, bulaşıcı hastalıklara neden olan böceklerin genel adı, sakırga

TOKA

1. [isim] Kemer, kayış, ayakkabı vb.nin iki ucunu birbirine bağlamaya, bunları istenilen genişlikte tutmaya yarayan, türlü biçimlerde tutturmalık
2. Kadınların saçlarını tutturmaya yarayan, bazen de süs olarak kullanılan araç
   • "Bir de sahte taşlı bir toka takmış saçlarına." (Çetin Altan)

ÇIKI

1. [isim] Çıkın
   • "Düğünün hamamı benden. Çerezi, çıkısı hepsi benden." (Abbas Sayar )

RENK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Cisimler tarafından yansılanan ışığın gözde oluşturduğu duyum
   • "Birisi sütsüz çikolata renginde, uzun boylu, geniş omuzlu, Amerikan boksörlerine benziyordu." (Aka Gündüz)
   • "Sarı yanaklarına hafif bir renk geldi." (Ömer Seyfettin)
   • "Fakat Hacı İlhami Efendi ile kızını en çok çekemeyenler bile onların vakur bir vaziyet aldıklarını, her ne olursa olsun, ele güne renk vermediklerini itirafa mecbur oldular." (Halide Edip Adıvar)
   • "Rengi uçmuş kenarları yenmiş ... bir fotoğrafı var." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Nitelik
   • "İşin rengi değişti."
   • "O bunu dostuna duyduğu hayranlığa yeni bir renk katmak sevinci ile yapıyordu." (Haldun Taner)
   • "Kadınlar da bu defa Tevfik'i dükkânın kapısında yakaladılar, aynı şeyi ona açtılar, Tevfik'in rengi uçtu, dudakları titredi." (Halide Edip Adıvar)

FEKE

...