İçinde K geçen 4 harfli kelimeler

İçinde k olan 4 harfli 450 kelime var. İçerisinde K harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında k harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAKÜ

...

ESKİ

1. [sıfat] Çoktan beri var olan, üzerinden çok zaman geçmiş bulunan, yeni karşıtı
   • "Ey benim eski duygularım, eski düşüncelerim. Neden böyle uzaksınız benden?" (Nurullah ataç)
   • "O, eski defterleri çoktan kapatmış, Osmanlıya kucağını açmıştı." (Tarık Buğra)
   • "Bereket versin, işi kuru gürültüden ileri gitmediği, her şeyin eski hamam eski tas kaldığı çabuk anlaşıldı." (Kemal Tahir)
   • "Doğal güzellikler artık eskisi gibi turist çekmiyor." (Necati Cumalı)
2. Önceki, sabık
   • "Anlatışına bakılırsa eski kâtibe, şimdi fevkalade şık giyiniyormuş." (Haldun Taner)
3. Geçerli olmayan
   • "Bugün mekteplerimiz artık o eski mektepler değildir." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Herhangi bir meslekte uzun süreden beri çalışmış olan
5. Mesleğinde uzmanlaşmış, deneyimi olan
   • "Eski öğretmen."
6. [isim] Çok kullanmaktan yıpranmış, harap olmuş şey
   • "Ben babamın eskilerinden uydurma şeylerle giyiniyordum." (Halit Ziya Uşaklıgil)
7. [isim] Herhangi bir görevden düştüğü veya durumunu yitirdiği için bir kimsenin eski saygınlığının kalmadığı durumlarda kullanılan bir söz
   • "Mebus eskisi. Müdür eskisi."

DERK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Anlama, kavrama

KEDİ

1. [isim] Kedigillerden, köpek dişleri iyi gelişmiş, kasları çevik ve kuvvetli evcil veya yabani, küçük memeli hayvan, pisik (Felis domesticus)
   • "Evcil kedi. Ankara kedisi. Van kedisi."
   • "Derin bir hayranlıkla gözlerini kıza kaptırmış, kedi ciğere bakar gibi süzüp duruyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

YEKE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kayıkta dümeni kullanmak için dümenin baş tarafına takılan kol

KARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak
   • "Havamız da karamız da denizlerimiz de kirli olduğuna göre..." (Haldun Taner)
   • "Sizi kaptan bir filika ile karaya çıkarır." (Feridun Fazıl Tülbentçi)
   • "Olan olmuş, bizim teknenin bir yanı, pamuk şiltelere serilir gibi karaya oturmuş." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Loşluklar içinde bana, sandalımız ikide bir karaya vuruyor gibi geliyordu." (Refik Halit Karay)

ABAK

...

PİKE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kabartmalı pamuklu kumaş
2. Bu kumaştan yapılan yatak örtüsü
3. [sıfat] Bu kumaştan yapılan
   • "Gece sıcak olduğu için üzerine yalnız ince bir pike örtü örttük." (Reşat Nuri Güntekin)

KARI

1. [isim] Bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın, eş, refika, zevce
   • "Eve varınca karım Fadime kapıyı açar." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Vay başına, sen tarlada hiç taş komamışsın. Sonunda bunun sana zararı dokunur. Karının saçlısı, tarlanın taşlısı, demişler." (Kemal Tahir)
2. Kadın
   • "Analar ağlıyor, nişanlılar ağlıyor, karılar ağlıyordu; fakat Saliha kadın buna alışmıştı." (Halide Edip Adıvar)
3. Yaşlı, ihtiyar

KATI

1. [sıfat] Sert, yumuşak karşıtı
   • "Bu hâl, onu ilk defa giyilen katı gömlek gibi sıkıyordu." (Falih Rıfkı Atay)
2. Hoşgörüsüz, acımasız, merhametsiz, zalim
   • "Katı yürekli. Katı davranış."
3. Düşünce ve davranışlarında belli ilkelere sıkı sıkıya bağlı olan
4. Sıvıların ve gazların tersine, içinde bulunduğu kabın veya üstünde bulunduğu yerin biçimini almayan, sulp
5. [zarf] Çok, aşırı derecede
   • "Susadım ol dem hararetten katı / Sundular bir cam dolusu şerbeti." (Süleyman Çelebi)

ZOKA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Büyük balıkları tutmakta kullanılan, küçük balık biçiminde, ucu iğneli kurşun parçası

KIĞI

1. [isim] Kığ

ARKA

1. [isim] Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı
   • "Evin arkasında bahçe var."
   • "Annesi arka çıktı da çocuğu dayaktan kurtardı."
   • "Kaçakçılığın arkası alındı."
   • "Birini arkasından övmek."
2. Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi
   • "Çocuğun arkası ağrıyormuş."
   • "Uyandığımız zaman üçte birini arkada bırakmışızdır başlayan günün." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "İstanbul'da ne kadar şair, hikâyeci varsa hepsinin arkasına düşüyor, hepsiyle tanışıyordu." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Geri kalan bölüm, kısım
   • "Masalın arkası. Yazının arkası."
4. Art, peş
5. Otururken sırtın dayandığı yer
   • "Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu." (Tarık Buğra)
6. İnsanın vücudu, bedeni
   • "Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı." (Refik Halit Karay)
7. [sıfat] Arkada olan, arkada bulunan
8. Kayırıcı
   • "Memur olmak için büyük bir arka gerek." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
9. Geçmiş, geride kalmış zaman
   • "Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti." (Yahya Kemal Beyatlı)

KITA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yeryüzündeki altı büyük kara parçasından her biri, ana kara
   • "Avrupa kıtası."
2. Askerlerin bir komutanın emrinde bir araya gelmesinden oluşan birlik
   • "Trakya'da, Anadolu'dan gelecek yeni kıtalara intizar edilmektedir." (Falih Rıfkı Atay)
3. Dörtlük
   • "Abdülkadir Efendi'nin yazdığı tarih kıtasını aynen buraya geçirmekte bir fayda yok." (Burhan Felek)
4. Parça, tane
   • "İki kıta mektup."

KROS

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Kırlarda ve ormanlarda, hendeklerden, yükseltilerden, çukurlardan ve akarsulardan geçerek yaya yapılan koşu

OLUK

1. [isim] Bir şeyin akmasına yarayan üst yanı açık boru
   • "Değirmen oluğu."
   • "Para oluk gibi akıyordu Nahit'e." (Tarık Buğra)
2. Yağmur sularını damların kenarlarına toplayıp akıtan yatay konumlu, genellikle çinko boru
   • "Oluklardan kol gibi buzlar sarkıyordu." (Tarık Buğra)
3. Bir şeyin üzerinde oyulmuş yol

TEKE

1. [isim] Erkek keçi
   • "Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu." (Halikarnas Balıkçısı)
2. Bir karides türü
3. Tüylü devenin erkeği ile tek hörgüçlü dişi devenin geriye melezlenmesinden elde edilen bir deve türü

AKİK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kalseduan kuvarsının bir türü olan, yüzük taşı, mühür vb. yapmakta kullanılan, türlü renklerde, yarı saydam, parlak ve değerli bir taş
   • "Kabartmaların ortalık yerine de akik ve Necef taşlar serpiştirilmiştir." (Salâh Birsel)

BERK

1. [sıfat] Sert, katı
2. Sağlam

EĞİK

1. [sıfat] Yatay bir çizgi veya düzlemle açı oluşturacak biçimde olan, yalman, mail, şev
2. Eğilmiş olan, dik veya düz olmayan
3. Bükülmüş
   • "Başı yine yere eğik, sol kolu yine kalçasındaydı." (Ömer Seyfettin)
4. [isim] Dik veya paralel olmayan doğru