İçinde K geçen 3 harfli kelimeler

İçinde k olan 3 harfli 135 kelime var. İçerisinde K harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında k harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KÜT

1. [sıfat] Kısa ve kalınca
   • "Küt parmaklar."
2. Keskin olmayan

ŞAK

1. [isim] Eni geniş bir şeyle vurulduğunda çıkan ses
   • "Şak diye yüzüne vurdu."

KAP

1. [isim] İçi gaz, sıvı veya katı herhangi bir maddeyi alabilen oyuk nesne
   • "Aynı yazar bu kabına sığamayan oyuncunun el, kol, yüz kıpırtılarını da şöyle dile getirir." (Salâh Birsel)
2. Kap kacak
3. Türlü şeylerin taşınması veya saklanması için kullanılan torba, kılıf, çanta, sepet, sandık vb
4. Kapak, cilt

LOK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Gemileri, farklı iki su düzeyinin birinden öbürüne aşırmak için yapılmış ara havuz

ŞEK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Şüphe

TAK

1. [isim] Tahta vb. bir şeye vurulduğunda veya silah patlayınca çıkan tok ve sert ses

KEL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Saçı dökülmüş olan (kimse)
   • "Hekimler ne bilirmiş? Kelin medarı olsa kendi başında olur. Onlar ölmeyecek mi?" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki)
   • "Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Gelişmemiş, cılız (bitki)
   • "Kel bir ağaç."
4. İçinde az eşya bulunan

KEP

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Başlık, sipersiz şapka
2. Asker şapkası
3. Hemşirelerin giydiği başlık
4. Bazı törenlerde profesör ve öğrencilerin giydikleri özel başlık

KİT

1. [isim] Macun

LAK

1. [isim] Uzak Doğu'da yetişen Amerika elmasından çıkan zamk
2. Boyacılıkta kullanılan, kırmız böceğinin üst deri bezlerinin salgıladığı madde

KUP

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Giysi kesimi, kesimle verilen biçim

KİM

1. [zamir] "Hangi kişi?" anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir soru sözü
   • "Bunu kim söyledi?"
   • "Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur." (Halit Ziya Uşaklıgil)
   • "Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında / Bir namazlık saltanatın olacak / Taht misali o musalla taşında." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Bambu ağacından takım kim, ben kim?" (Haldun Taner)

ÇÜK

1. [isim] Erkeklik organı

KAR

1. [isim] Havada beyaz ve hafif billurlar biçiminde donarak yağan su buharı
   • "Kıştı, yerler iki karış kar tutmuştu." (Tarık Buğra)
   • "Ben kışın kar yağarken bile kova kova soğuk su dökünürüm." (Refik Halit Karay)
   • "Karda yürüyüp izini belli etmemek, cümlesiyle tarif edilen bu sinsilik, hedefine asla varamayan adi bir hiledir." (Peyami Safa)

KÖS

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Savaşlarda, alaylarda at, deve veya araba üzerinde taşınan ve işaret vermek için kullanılan büyük davul
   • "Politikacılar onun olumlu isteklerini kös dinler mi, dinlemezler mi o zaman görürüz." (Haldun Taner)

ÖRK

1. [isim] Hayvanları çayıra bağlamaya yarayan kalın ip, örük

GÖK

1. [isim] İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza
   • "Hele futbolcuları göklere çıkarmak, golleri ballandıra ballandıra anlatmak ölçüsüzlük ve basitliktir." (Haldun Taner)
   • "Merhaba dostum / Seni gökte ararken / Yerde buldum." (Behçet Necatigil)
2. Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema
   • "Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Biz Anadolu'nun ortasına gökten zembille mi indik?" (Orhan Seyfi Orhon)
3. Gökyüzünün, denizin rengi, mavi veya yeşile çalan mavi
4. [sıfat] Bu renkte olan
5. [sıfat] Olgunlaşmamış
   • "Uzun süren bir kışın karları, soğukları altından fışkıran gök ekinler..." (Ahmet Kabaklı)

KÖK

1. [isim] Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm
   • "Benliğe kök salan gönül bağlarını kim tarif edebilir?" (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu işi kökünden halletmek için kızını derhâl evlendirmeye karar vermişti." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
   • "Kelebeklerin kökünün kuruduğu bir dünyada çocuk istemem." (Tahsin Yücel)
   • "Bizimkilerin de amacı aynı / Doğan güneşle birlikte kökünüzü kazıyıp / Yeryüzünde bırakmamak izinizi." (Turan Oflazoğlu)
2. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi
3. Bazı şeylerde dip bölüm
   • "Diş kökü."
4. Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane
   • "Üç kök maydanoz."
5. Dip, temel, esas
   • "Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu." (Halide Edip Adıvar)
6. Kaynak, köken
   • "Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
7. Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü
8. Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür
9. Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimede nitelik değiştirmeden geçebilen atom kümesi
10. Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

DİK

1. [sıfat] Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan
   • "Sağlam yapılı, dik duruşlu bir gençti o yıllarda." (Necati Cumalı)
   • "Hiçbir şey söylemeden dik dik baktı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Yatık durmayan, sert
   • "Dik saç."
3. Sert, kalın, tok (ses)
   • "Sesi dik ve küstahtı, söylediklerini aşağı salonda bekleşen komşular işittiler." (Atilla İlhan)
4. Sert (bakış)
5. Ters, aksi (söz)
6. Kaba, yersiz (davranış)
   • "Kaba denilecek kadar ani ve dik bir davranışla halasını bıraktı ve kalktı." (Halide Edip Adıvar)
7. Birbirine dikey olan doğrulardan oluşmuş
   • "Dik açı. Dikdörtgen. Dik yamuk."

KOÇ

1. Damızlık erkek koyun
2. Sağlıklı, gürbüz genç erkek