İçinde İTE geçen 9 harfli kelimeler

İçinde ite olan 9 harfli 27 kelime var. İçerisinde İTE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ite olan kelimeler listesine ya da Sonu ite ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E T İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ETİ

2 Harfli Kelimeler

ET, İT, TE, Tİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

FRİJİDİTE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Cinsel soğukluk

NİTELEMEK

1. [-i] Bir şeyin niteliğini belirtmek

İTERBİYUM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Atom numarası 70, atom ağırlığı 173,04 olan değerli bir element (simgesi Yb)

LİTERATÜR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Edebiyat
2. Kaynak
   • "Alman subaylarıyla ilerlettiği Almancası ile askerî literatürü günü gününe takip eder." (Haldun Taner)

BİTEBİLME

1. [isim] Bitebilmek işi

FEODALİTE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Derebeylik

KOMANDİTE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Komandit şirkette sınırsız sorumlu olan ortak

NİTELEYİŞ

1. [isim] Niteleme işi veya biçimi

İTELENMEK

1. [nsz] İteleme işi yapılmak

İTEKLEMEK

1. [-i] Sürekli olarak itmek, kakmak
2. İtelemek

MODERNİTE

...

NİTELİKLİ

1. [sıfat] Bir şeye ayırt edici özellik veren, vasıflı
2. Bir şeye nitelik bakımından üstünlük kazandıran, kaliteli
3. Bir şeyi yapabilme niteliğini ve ustalığını kazanmış olan, kalifiye

İTEBİLMEK

...

VİSKOZİTE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir maddenin ağdalı, koyu kıvamlı olma durumu, ağdalık

NAPOLİTEN

...

MANTALİTE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Anlayış

POLİTEİST

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Çok tanrıcı

POLİTEİZM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çok tanrıcılık

FORMALİTE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yerine getirilmesi kanunca zorunlu kılınan işlem
   • "Formaliteleri tamamlamak için soluğu Ankara'da almış." (Haldun Taner)
2. Önem verilmediği hâlde bir zorunluluğa bağlı olarak yapılan biçimsel davranış
   • "Bir, iki formalite sualinden sonra taburcu edilen birkaç çocuk..." (Reşat Nuri Güntekin)

OTORİTELİ

1. [sıfat] Emretme, yaptırma gücüne sahip olan (kimse), otoriter
   • "Gruba yaklaşan Saniye Hanım otoriteli bir duruşla söze karıştı." (Peyami Safa)