İçinde olan 6 harfli 43 kelime var. İçerisinde İÇ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında iç olan kelimeler listesine ya da Sonu iç ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SİVRİÇ

  1. [isim] Kaya çatlakları arasına sokulup üzerine balyozla vurulan, ucu sivri, yaklaşık 1 m boyunda çelik çubuk

SİLGİÇ

  1. [isim] Silmeye yarayan alet, silecek

İÇTEPİ

  1. [isim] Tepi

GELMİÇ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] İri balıklarda kılçık durumunda olan kemik

SETLİÇ

Kelime Kökeni : Almanca

  1. [isim] İç sürdürücü bir maden suyu
  2. Karbonat katılarak köpürtülmüş limonata

İÇECEK

  1. [isim] İçilen her şey, meşrubat
    • "Burada yiyecek, içecek her şey var."
  2. [sıfat] İçilmeye elverişli

BİÇARE

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Çaresiz, zavallı kimse
    • "Keşke bu biçarelere bir tren parası verseydik." (Reşat Nuri Güntekin)
    • "Kocaya vardığım günden itibaren büsbütün biçare oldum." (Sermet Muhtar Alus)

TERVİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir düşünceyi tutma, destekleme
    • "Fikir hürriyetini terviç eden teşekküller İslam memleketlerinde kökleşmiş bulunuyordu." (Asaf Halet Çelebi)

İÇERME

  1. [isim] İçermek işi, tazammun, ihtiva

HİÇBİR

  1. [sıfat] Bir addan önce getirilerek o adın bildirdiği varlıktan bir tanesinin bile olmadığını anlatan bir söz
    • "Nevin hiçbir insana kin, hiçbir insana tiksinti duymamıştı." (Sait Faik Abasıyanık)

ZAYİÇE

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Yıldızların, belli bir zamandaki yerlerini, durumlarını gösteren çizelge

ÇARİÇE

Kelime Kökeni : Rusça

  1. [isim] Çarın karısına veya kadın çara verilen unvan

İÇİLİŞ

  1. [isim] İçilme işi veya biçimi

İÇMECE

  1. [isim] İçmeler

İÇKİCİ

  1. [isim] İçki yapan veya satan kimse
  2. [sıfat] Ayyaş
    • "Sayacı Abdullah içkici bir adamdı ama evine de düşkündü." (Reşat Enis)

İÇİLME

  1. [isim] İçilmek işi

PİÇLİK

  1. [isim] Piç olma durumu
    • "Anaları nikâhlı değil, benim diye kaydolurlarsa piçlikten kurtulurlar." (Halide Edip Adıvar)
  2. Kalleşçe yapılan kötü davranış

BİLGİÇ

  1. [isim] Bilgili kimse
    • "Bazı bilgiç hekimler dillerinin makarasını çözerler, tıptan anlamayan hastalarına tıbbi ıstılahlar kullanarak dert anlatırlar." (Yahya Kemal Beyatlı)
  2. Bilgisiz olmasına rağmen bilgili görünmek isteyen, bilgili geçinen kimse

İÇKİLİ

  1. [sıfat] İçki içmiş olan
  2. İçki içilen
    • "Köylülerle beraber içkili belediye bahçesinin içinden saz dinledim." (Sait Faik Abasıyanık)
  3. [zarf] İçki içmiş olarak
    • "İçkili otomobil kullanılmaz."

KERPİÇ

  1. [isim] Duvar örmekte kullanılmak için kalıplara dökülüp güneşte kurutulmuş saman ve balçık karışımı ilkel tuğla
  2. [sıfat] Bu tuğladan yapılmış
    • "Kerpiç evler, ipe serili çamaşırlar gibi ay ışığında sallanıyorlar." (Peyami Safa)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü