İçinde FİG geçen kelimeler

İçinde fig olan 11 kelime var. İçerisinde FİG bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında fig olan kelimeler listesine ya da Sonu fig ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

KONFİGÜRASYON

12 Harfli Kelimeler

NONFİGÜRATİF

10 Harfli Kelimeler

FİGÜRANLIK, FİGÜRASYON

9 Harfli Kelimeler

FİGÜRATİF

8 Harfli Kelimeler

FİGÜRSÜZ

7 Harfli Kelimeler

DEFİGAM, FİGÜRAN, FİGÜRLÜ

5 Harfli Kelimeler

FİGAN, FİGÜR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KONFİGÜRASYON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yapılandırma

NONFİGÜRATİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] İnsanı, hayvan ve tabiat ögelerini işlemeyen (sanat), betisiz (sanat)

FİGÜRANLIK

1. [isim] Figüran olarak çalışma
   • "Figüranlık için tiyatroya çok yabancı olmayan birini aramışlar, onu bulmuşlardı." (Çetin Altan)

FİGÜRASYON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Biçimleme

FİGÜRATİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Betili

FİGÜRSÜZ

1. [sıfat] Figürü olmayan

DEFİGAM

...

FİGÜRAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Genellikle tiyatro ve sinemada, konuşması olmayan veya konuşması çok az olan rollere çıkan kimse
   • "Bulunduğu yerin bir figüranlar ve artistler kahvesi olduğunun farkında bile değildi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bir toplumda, bir toplulukta sönük, etkisiz olan kimse
   • "Bize de sadece sıralarını bekleyen figüranlara resim çektirmek düştü." (Haldun Taner)

FİGÜRLÜ

1. [sıfat] Figürü olan

FİGÜR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Resim ve heykel sanatlarında varlıkların biçimi
2. Bir dansı veya oyunu oluşturan ölçülü adımlarla beliren zincirleme hareketlerden her biri
   • "Bale figürü. Dans figürü."
3. Birbirini izleyerek melodik ve ritmik bakımdan bir bütün oluşturan notalar grubu

FİGAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bağırarak ağlama, inleme
   • "Emrah eder düştüm dile / Bülbül figan eder güle." (Erzurumlu Emrah)