İçinde fer olan 6 harfli 14 kelime var. İçerisinde FER bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında fer olan kelimeler listesine ya da Sonu fer ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

E F R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

FER

2 Harfli Kelimeler

ER, FE, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

FERYAT

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Haykırış, çığlık
    • "Bu, bir hayat kurtarma feryadıdır." (Burhan Felek)
    • "Feryat ederek gözlerini açan Satılmış, şaşkın şaşkın etrafına bakınıyordu." (Ercüment Ekrem Talu)
    • "Pencereden kopardığım feryadı pek geç işittiler." (Reşat Nuri Güntekin)
    • "Oradan küçücük bir fakir çocuk gibi feryadı bastığını işitirsiniz." (Sait Faik Abasıyanık)

FERNEZ

Kelime Kökeni : İngilizce

  1. [isim] Sünger toplamak için kullanılan makineli dalma aracı

OOSFER

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Yumurta hücresi

KEFERE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Müslüman olmayanlar, kâfirler
    • "Kefereye aldırmayın, hâlden anlar heriflerdir." (Peyami Safa)

FERTİK

Kelime Kökeni : Almanca

  1. [ünlem] "Kaç, uzaklaş, sıvış" anlamında bir seslenme sözü
    • "Bisiklete atlayınca haydi babam fertik!" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

FERSİZ

  1. [sıfat] Donuk, cansız (göz, ışık, yüz)
    • "Eski yalıların birçoklarının görünüşlerinde ihtiyarların o durgun, dalgın, fersiz ve ölgün yüzlerindeki manalar peyda olmuştu." (Abdülhak Şinasi Hisar)

FERMAN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Buyruk, emir
  2. Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk, yarlık
    • "Bizde Tanzimat fermanı henüz okunmamıştır." (Necati Cumalı)

MİĞFER

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Savaşçıların veya itfaiyecilerin başlarına giydikleri demir başlık, tolga
    • "Yollar, dereler taş dipleri, koparılmış apoletler, atılmış miğferler, terk edilmiş silahlarla dolu." (Aka Gündüz)

FERACE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Kadınların sokakta giydikleri, mantoya benzer, arkası bol, yakasız, çoğu kez eteklere kadar uzayan üst giysisi
  2. Dervişlerin giydiği bol bir tür hırka

SEFERİ
...
AFERİN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [ünlem] Övme, takdir, beğenme vb. duyguları belirtmek için söylenen söz, bravo
    • "Aferin İsmail, söyle, daha bağırarak söyle!" (Reşat Nuri Güntekin)
  2. [isim] Öğrencilere verilen beğenme ve takdir kâğıdı

FERSAH

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Yaklaşık 5 km'lik bir uzaklık ölçüsü
  2. Çok uzun mesafe, uzaklık

CAFERİ
...
FERAHİ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Bolluk, genişlik
  2. Ucuzluk
  3. Polis ve inzibat görevlilerinin boyunlarına taktıkları ayça biçiminde üstü yazılı metal arma
  4. II. Mahmut devrinde feslerin tepesine püskülü tutturmak için takılan metal tepelik

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü