İçinde FA geçen 4 harfli kelimeler

İçinde fa olan 4 harfli 34 kelime var. İçerisinde FA bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında fa olan kelimeler listesine ya da Sonu fa ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A F Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AF, FA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SAFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bakınız sefa

FAİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Eden, yapan, işleyen
   • "Vilayetin bir yerinde faili yakalanamayan bir irtica vakası çıkar." (Reşat Nuri Güntekin)
2. [isim] Özne
3. [isim] Hukuki sonuç doğuracak bir suç işleyen kimse

FANİ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İnsan gözünün algıladığı ışık şiddeti

FARZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Müslümanlıkta, özür olmadıkça yapılması zorunlu, yapılmaması günah sayılan ibadet
   • "Peki, farz edelim ki esas itibarıyla arzunu kabul ettim." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Bunun üzerine, işe bir son vermek farz oldu."
   • "Vapurun kahvecisi Kefalonyalı denilen ve kötü bir insan farz olunan biriydi." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Yapmak zorunda kalınan şey, boyun borcu

UFAK

1. [sıfat] Boyutları normalden küçük
   • "Ufak ev."
2. Yaşça daha küçük olan
   • "İki ufak çocuk konuşarak Fener'e doğru gidiyor." (Memduh Şevket Esendal)
3. Makam, derece bakımından geri olan
   • "Ufak bir memuriyet de olsa olurdu." (Orhan Kemal)
4. Önemsiz, çok az
   • "Ufak bir ameliyatla yüzük kesilip alındı." (Reşat Nuri Güntekin)

FAVA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Bakla tanelerinin kabuğu soyulduktan sonra yapılan zeytinyağlı yemek

FAÇA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] İskambil destesinin en altındaki kâğıt
2. Yüz, çehre, surat
3. Giysi
4. Yüklü geminin bordasındaki su düzeyi ile boş geminin bordasındaki su düzeyi arasında kalan bölüm

FAİK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Üstün, yüksek

SEFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma
   • "Her şahsa kendi ismiyle sefa geldin derdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Şöyle bir iki parça, sağlam nevinden irat ve akar edinip efendi efendi yan gel, sefana bak." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Uzun yıllar cefasını çektiği Yokuş'un sefasını sürecekti artık." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Eğlence, zevk, neşe
   • "Beni tam manasıyla mesut eden de asıl bu çeşit tatil sefalarıydı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KAFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsan başı, ser
   • "İpini koparmış aylakla, çiçeği burnunda asistan, dejenere mirasyedi ile ağır işçi, burada dirsek dirseğe kafa cilalardı." (Haldun Taner)
   • "Benimle kafa çekmenin onlar için pek keyifli olduğunu sanmıyorum." (Erhan Bener)
   • "Ona birisi kafayı çekmekte olduğunu söyleseydi, kılı bile kıpırdamazdı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Ne gücünü aşan meseleler için çene yormaya, kafa eskitmeye niyeti vardı ne de kendi başarısızlıkları için suçlu aramaya..." (Tarık Buğra)
2. Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü
   • "Bir dakika kafamı dinleyip başka şeylerden bahsetmek ihtiyacı duyduğum zaman..." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Saz, söz başlasın, içki ile kafalar iyice dumanlansın, cümbüş tam kıvamını bulsun." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Ahmet de bize varır varmaz kafayı yere vurdu." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu
4. Mekanik bir bütünün parçası
   • "Distribütör kafası."
5. Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek
   • "Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş." (Yahya Kemal Beyatlı)
6. Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
   • "Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı." (Yusuf Ziya Ortaç)

FAKS

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Belgegeçer

FAİZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İşletmek için bir yere ödünç verilen paraya karşılık alınan kâr, getiri, ürem, nema
2. Kapitalist ekonomide, artık değerin değişikliğe uğramış biçimi olarak paranın fiyatı, kiralanan paranın kira bedeli

TUFA

...

ŞUFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ön alım

FAKR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yoksulluk, fukaralık

DEFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kez, kere
   • "İlk defa bu fikir, bir fikir olmaktan çıktı." (Yahya Kemal Beyatlı)

YAFA

1. [isim] Kalın kabuklu, çekirdekli bir tür portakal

KOFA

1. [isim] Hasır otu

FARE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sıçangillerden, küçük vücutlu, kemirgen, memeli hayvan (Mus)
   • "Tarla faresi. Fındık faresi."

FABL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kahramanları çoklukla hayvanlardan seçilen, sonunda ders verme amacı güden, genellikle manzum hikâye, öykünce