İçinde EĞ geçen 6 harfli kelimeler

İçinde eğ olan 6 harfli 32 kelime var. İçerisinde EĞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında eğ olan kelimeler listesine ya da Sonu eğ ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EĞİTİM

1. [isim] Belli bir bilim dalı veya sanat kolunda yetiştirme, geliştirme ve eğitme işi
   • "Mezun olduktan sonra yüksek eğitim için Lyon'a gönderilir." (Haldun Taner)
2. Çocukların ve gençlerin toplum yaşayışında yerlerini almaları için gerekli bilgi, beceri ve anlayışları elde etmelerine, kişiliklerini geliştirmelerine yardım etme, terbiye
   • "Eğitim, bizim istediğimiz kalıplara göre adam yetiştirmek değildir." (Haldun Taner)
3. Eğitim bilimi

YEĞREK

1. [sıfat] Daha iyi, daha üstün

DİŞEĞİ

1. [isim] Taşları yontmak için kullanılan dişli bir çeşit çekiç

EĞİLİM

1. [isim] Bir şeyi sevmeye, istemeye veya yapmaya içten yönelme, meyil, temayül
   • "İnsanoğlunun, yaradılıştan medeniliğe eğilimi vardır." (Nurullah ataç)
2. Para piyasalarında zamanla oluşan değişim, alım satım işlemleriyle ilgili iniş çıkış seyri

EĞLEME

1. [isim] Eğlemek işi

EĞİNİK

1. [sıfat] Eğilmiş olan, eğik
2. Bir şeyi sevmiş, istemiş veya yapmaya içten yönelmiş olan

BEĞENİ

1. [isim] Güzel veya çirkin yargısını verdiren duygu, zevk
   • "Çoğu kadınların beğenisi kendi kişisel alanlarının dışına pek taşmaz." (Haldun Taner)
2. Güzeli çirkinden ayırma yetisi, zevk, gusto
   • "Kendine özgü bir beğenisi var bu konuda." (Necati Cumalı)

EĞİRME

1. [isim] Eğirmek işi

İVEĞEN

1. [sıfat] Aceleci
   • "Ben, dedim, iveğen değilim, düşünmekten de korkmam." (Memduh Şevket Esendal)
2. Çabuk ilerleyen, akut
   • "İveğen hastalık."

EĞRİLİ

1. [sıfat] Eğrisi olan

EREĞLİ

...

GEĞREK

1. [isim] Kaburganın alt yanında bulunan boşluklardan her biri
   • "Kendi aralarında, bir hiç yüzünden, kıkır da kıkır gülerler. Gülmekten de geğrekleri ağrır." (Salâh Birsel)

SEĞMEN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bayram günlerinde, düğünlerde törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit

EĞRETİ

1. [sıfat] Belirli bir süre sonra kaldırılacak olan, geçici, muvakkat
   • "O gün için oraya eğreti olarak getirilmişe benziyordu." (Atilla İlhan)
2. Takma
   • "Eğreti diş. Eğreti bacak."
3. Belli belirsiz
4. Uyumsuz, yakışmamış
5. [zarf] İyi yerleşmemiş, yerini bulmamış bir biçimde
   • "Ayakları karada ama eğreti duruyorlar rıhtım taşları üzerinde." (Zeyyat Selimoğlu)
6. [zarf] Üstünkörü, ciddiye almadan
   • "Her işi eğreti yapar oldun, her işi ucundan tutar oldun." (Samiha Ayverdi)

DEĞGİN

1. [sıfat] İlişkin, üstüne ait, dair, müteallik

EĞİLİŞ

1. [isim] Eğilme işi veya biçimi
   • "Soylu ve çetin savaşçılık gururuna, bu eğiliş ağır geldi." (Falih Rıfkı Atay)

EĞİTME

1. [isim] Eğitmek işi, terbiye etme

DEĞMEK

1. [-e] Aralık kalmayıncaya kadar birbirine yaklaşmak, dokunmak, temas etmek
   • "Kapıdan bir an birbirimize değerek girdik." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Ulaşmak, erişmek
   • "Mektup elime değmedi. Yaşı on beşine değince..."
3. İstenilen yere düşmek, rast gelmek, isabet etmek
   • "Kurşun hedefe değdi."

EĞİLME

1. [isim] Eğilmek işi
   • "İstese bile kendisini veremiyor, belirsiz bir tiksinti o yöne eğilmesini engelliyordu." (Atilla İlhan)
2. Bir doğrunun, bir başka doğruya veya düzleme göre eğik olması
3. Yerin manyetik alanında bulunan serbest mıknatıslı bir iğnenin doğrultusu ile yatay düzlem arasındaki açı

EĞİNTİ

1. [isim] Eğelenen bir şeyden dökülen ince toz
   • "Demir eğintisi."