İçinde EMİN geçen 7 harfli kelimeler

İçinde emin olan 7 harfli 10 kelime var. İçerisinde EMİN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında emin olan kelimeler listesine ya da Sonu emin ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E M N İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

EMİN, İNME, MENİ, MİNE

3 Harfli Kelimeler

MEN, NEM, NİM

2 Harfli Kelimeler

EM, EN, İM, İN, ME, Mİ, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EMİNLİK

...

YEMİNLİ

1. [sıfat] Açıklamasını yemin ederek yapan
   • "Yeminli tanık."
2. Bir şeyi yapmaya veya yapmamaya yemin etmiş kimse

DEMİNKİ

1. [sıfat] Biraz önceki
   • "Deminki kavgadan dolayı pişmanlık duydu." (Refik Halit Karay)

SEMİNER

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir konu ile ilgili bilgi vermek ve bu bilgiler üzerinde tartışmak amacıyla birkaç yetkilinin yönetimi altında düzenlenen toplantı
2. Üniversitelerde öğretim elemanının yönetimi altında öğrencilerin yaptıkları araştırmalarla ilgili rapor hazırlama, tartışma biçiminde yürütülen grup çalışması

YASEMİN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Zeytingillerden, beyaz, kırmızı veya sarı renkli güzel kokulu çiçekleri olan, 1-2 m boyunda, süs bitkisi olarak yetiştirilen tırmanıcı bir ağaççık, Mısır yasemini (Jasminum)
   • "Yasemin yücede biter, kokusu âleme yeter." (Halk türküsü)
2. [sıfat] Bu ağaççıktan yapılmış olan
   • "Sigarasını sık sık değiştirdiği yasemin ağızlıklara yerleştirirdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)

TEMİNAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Garanti, güvence
   • "Ben böyle gülümseyen teminatlara hayatımda çok tesadüf ettiğim için..." (Aka Gündüz)
   • "Senin verdiğin teminat hep boşa gitti." (Peyami Safa)

EMİNÖNÜ

...

FEMİNEN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Kadınsı

EFEMİNE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. Kadınsı

ZEMİNLİ

1. [sıfat] Zemini olan
   • "Kerpiç duvarlı, toprak zeminli olan bu yere Toprak Palas derlerdi." (Aka Gündüz)