İçinde EK geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ek olan 4 harfli 38 kelime var. İçerisinde EK bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ek olan kelimeler listesine ya da Sonu ek ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MEKE

1. [isim] Su kıyılarındaki böcekleri yiyerek yaşayan yaban ördeği
2. Alt çene
3. Çocukların oyun oynadıkları küçük ve yassı taş
4. Sönmüş yanardağ
5. Mısır ve tanesi
6. Mısır unundan yapılan ekmek

ÖBEK

1. [isim] Küme
   • "Bahçeye iner, bir çiçek öbeğinin dibinde bir hasır iskemleye otururdu." (Falih Rıfkı Atay)
2. Genel olarak yaş, kimyasal yapı, uzay dağılımları ve hızları bakımından benzer özellik gösteren yıldızlar veya yıldızlar kümeleri
3. Özne, yüklem veya çeşitli tümleçlerle birlikte kullanılan sözlerin bütünü
   • "Özne öbeği. Yüklem öbeği."

EKOL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir bilim ve sanat kolunda ayrı nitelik ve özellikleri bulunan yöntem veya akım, okul
   • "Bizim ekolü biraz tetkik etmiş olsaydınız, daha rahat anlaşırdık." (Peyami Safa)

SEKİ

1. [isim] Oturmak için evlerin önüne taş ve çamurdan yapılan set
2. Oturulacak sedir biçiminde taş veya set
3. Toprak üstündeki yükseklik, doğal set, taraça
4. Akarsuların iki yakasındaki yamaçlarda, bazı deniz ve göl kıyılarında görülen basamak biçiminde yeryüzü şekli, teras

KEKA

1. [ünlem] Keyifli bir durum anlatılırken "ne güzel, ne iyi" anlamlarında söylenen bir söz

EKTİ

1. [sıfat] Her yiyeceği canı çeken
2. Asalak
3. Cimri
4. [isim] Anası ve babası olmayan veya atılmış, bırakılmış çocuk
5. [isim] Anası ölüp başka bir koyuna alıştırılan veya elle beslenen kuzu
   • "Ayol ihtiyarsan ne diye kızın arkasından ekti kuzu gibi dolaşıyorsun?" (Memduh Şevket Esendal)
6. Arsız, yüzsüz, görgüsüz

TEKE

1. [isim] Erkek keçi
   • "Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu." (Halikarnas Balıkçısı)
2. Bir karides türü
3. Tüylü devenin erkeği ile tek hörgüçlü dişi devenin geriye melezlenmesinden elde edilen bir deve türü

ETEK

1. [isim] Giysinin belden aşağıda kalan bölümü
   • "Bu ağırsamaları anlamakla beraber aldırmayan Hilmi, eteğinden ayrılmıyor, peşi sıra yürümekten vazgeçmiyordu." (Refik Halit Karay)
   • "İlk mektebe gittiği gün Gülsüm'ün sevincinden etekleri zil çalıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bedenin belden aşağısına giyilen, değişik biçimlerde, genellikle kadın giysisi, eteklik
   • "Sevim'in eteği bir dikene takılıp yırtılmış, beyaz potinleri çamura batmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Giysinin alt kenarı
   • "Vedia'nın eteklerinden gözlerini ayırmayarak onu takip ediyordu." (Peyami Safa)
4. Çadır, kanepe örtüsü gibi kumaştan olan şeylerin yere sarkan bölümü
5. Dağ, tepe, yığın vb. yamaçlı şeylerin alt bölümü
   • "Dağın eteklerine küme küme serpilen kerpiç evleri gördü." (Halit Ziya Uşaklıgil)
6. Yağmur sularının, çatının bazı yerlerinden içeri sızmasını önlemek için yapılan saç örtü
   • "Baca eteği. Boru eteği."
7. Edep yeri

ÖREK

1. [isim] Duvar

YEKE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kayıkta dümeni kullanmak için dümenin baş tarafına takılan kol

LEKE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kirliliği gösteren iz
   • "Adi madenî kol düğmeleri bunları yeşilimtırak bir leke ile kirletirdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Çocuk giysisini leke etmiş."
   • "Annemi kıskanıyor, bana leke sürmek istiyor." (Halide Edip Adıvar)
2. Bir yüzeyde türlü sebepler dolayısıyla oluşan farklı renk
   • "Kuyruğunun ucu ile alnının orta yerinde beyaz lekeler vardı." (Ömer Seyfettin)
3. Vücudun herhangi bir yerinde oluşan değişik renk
4. Yüz kızartacak durum, namussuzluk, kara, şaibe
   • "Kendi vicdanında kendi durumunu düzeltmek, geçmişin lekesini yıkamak istiyordu." (Halide Edip Adıvar)
5. Güneş, ay, yıldız veya herhangi bir gezegenin parlak yüzeyinde görülen karanlık bölüm

EKİM

1. [isim] Ekme işi
   • "... ekim biçim işlerini tamamıyla kadınlara bırakmışlardı." (Ömer Seyfettin)
2. Yılın otuz bir gün süren, onuncu ayı, teşrinievvel

İPEK

1. [isim] İpek böceği kozaları çözülerek çıkarılan ve dokumacılıkta kullanılan çok ince, esnek ve parlak tel
   • "Hamam takımları hep sırma ve ipek işlemeli imiş." (Salâh Birsel)
2. [sıfat] Bu telden yapılmış
   • "İpek gömlek. İpek çorap."

EKİN

1. [isim] Tahılın tarlaya atıldığı andan harman oluncaya kadar aldığı durum
   • "Yağmur vaktinde ve yeterince yağmalı; ekinlere kına, pancarlara kurt düşmemeli." (Tarık Buğra)
2. Kültür, hars

EKİT

...

ZEKİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Anlama, kavrama yeteneği olan, zekâsı olan, zeyrek
   • "En zeki hayvan maymundur."
2. Çabuk ve kolay kavrayan
   • "Bildiğim, onun zeki bir genç olduğu ve ara sıra sevimli, ufak şiirler yazdığıdır." (Memduh Şevket Esendal)
3. Zekâ varlığı gösteren
   • "İnce, zeki bir kalemi vardı." (Yusuf Ziya Ortaç)

EŞEK

1. [isim] Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus)
   • "... uslu otur yoksa ufak bir münasebetsizliğini duyarsam eşek sudan gelinceye kadar döverim, kemiklerin kırılır, anladın mı?" (Refik Halit Karay)
2. Odun kesme, duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa
   • "Bunlar ezberlerindeki mânileri söylerler, dağarcıklarında mâni kalmayınca da eşekten düşmüş karpuza dönerler." (Salâh Birsel)

EREK

1. [isim] Gerçekleştirmek için tasarlanan ve erişmek istenilen şey, amaç, gaye, maksat, hedef
   • "Onun metodunu uygulamakla araştırıcının varamayacağı erek yoktur." (Azra Erhat)

EKŞİ

1. [sıfat] Sirke veya limon tadında olan
2. [isim] Bu tadı veren şey
   • "Bu yemeğin ekşisi fazla kaçmış."
3. Uygunsuz, yakışıksız
   • "Bu ekşi sözler, bu dik bakışlar, tabii hiç hoşlarına gitmedi." (Haldun Taner)

EKLİ

1. [sıfat] Eklenmiş olan
2. Eki olan