İçinde EK geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ek olan 4 harfli 38 kelime var. İçerisinde EK bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ek olan kelimeler listesine ya da Sonu ek ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BEKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kalıcılık, ölmezlik
   • "Memleketin, devletin bekası senin elinde..." (Ömer Seyfettin)

EKME

1. [isim] Ekmek işi

LEKE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kirliliği gösteren iz
   • "Adi madenî kol düğmeleri bunları yeşilimtırak bir leke ile kirletirdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Çocuk giysisini leke etmiş."
   • "Annemi kıskanıyor, bana leke sürmek istiyor." (Halide Edip Adıvar)
2. Bir yüzeyde türlü sebepler dolayısıyla oluşan farklı renk
   • "Kuyruğunun ucu ile alnının orta yerinde beyaz lekeler vardı." (Ömer Seyfettin)
3. Vücudun herhangi bir yerinde oluşan değişik renk
4. Yüz kızartacak durum, namussuzluk, kara, şaibe
   • "Kendi vicdanında kendi durumunu düzeltmek, geçmişin lekesini yıkamak istiyordu." (Halide Edip Adıvar)
5. Güneş, ay, yıldız veya herhangi bir gezegenin parlak yüzeyinde görülen karanlık bölüm

İLEK

...

MEKE

1. [isim] Su kıyılarındaki böcekleri yiyerek yaşayan yaban ördeği
2. Alt çene
3. Çocukların oyun oynadıkları küçük ve yassı taş
4. Sönmüş yanardağ
5. Mısır ve tanesi
6. Mısır unundan yapılan ekmek

ENEK

1. [sıfat] Enenmiş, burulmuş, erkekliği giderilmiş

TEKE

1. [isim] Erkek keçi
   • "Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu." (Halikarnas Balıkçısı)
2. Bir karides türü
3. Tüylü devenin erkeği ile tek hörgüçlü dişi devenin geriye melezlenmesinden elde edilen bir deve türü

ÖREK

1. [isim] Duvar

ETEK

1. [isim] Giysinin belden aşağıda kalan bölümü
   • "Bu ağırsamaları anlamakla beraber aldırmayan Hilmi, eteğinden ayrılmıyor, peşi sıra yürümekten vazgeçmiyordu." (Refik Halit Karay)
   • "İlk mektebe gittiği gün Gülsüm'ün sevincinden etekleri zil çalıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bedenin belden aşağısına giyilen, değişik biçimlerde, genellikle kadın giysisi, eteklik
   • "Sevim'in eteği bir dikene takılıp yırtılmış, beyaz potinleri çamura batmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Giysinin alt kenarı
   • "Vedia'nın eteklerinden gözlerini ayırmayarak onu takip ediyordu." (Peyami Safa)
4. Çadır, kanepe örtüsü gibi kumaştan olan şeylerin yere sarkan bölümü
5. Dağ, tepe, yığın vb. yamaçlı şeylerin alt bölümü
   • "Dağın eteklerine küme küme serpilen kerpiç evleri gördü." (Halit Ziya Uşaklıgil)
6. Yağmur sularının, çatının bazı yerlerinden içeri sızmasını önlemek için yapılan saç örtü
   • "Baca eteği. Boru eteği."
7. Edep yeri

EREK

1. [isim] Gerçekleştirmek için tasarlanan ve erişmek istenilen şey, amaç, gaye, maksat, hedef
   • "Onun metodunu uygulamakla araştırıcının varamayacağı erek yoktur." (Azra Erhat)

FEKE

...

GREK

...

EKİN

1. [isim] Tahılın tarlaya atıldığı andan harman oluncaya kadar aldığı durum
   • "Yağmur vaktinde ve yeterince yağmalı; ekinlere kına, pancarlara kurt düşmemeli." (Tarık Buğra)
2. Kültür, hars

ELEK

1. [isim] Taneli veya un gibi toz durumunda olan şeyleri yabancı maddelerden ayıklamak veya incesini kabasından ayırmak için kullanılan, tahta bir kasnak ve tek tarafa gerilmiş, gözenekli tel, kıl, bez vb.nden oluşan araç
   • "Evden bir elek getirilecek, eleğin kenarına bir sopa konup kaldırılacak." (Sait Faik Abasıyanık)

KEKE

1. [sıfat] Kekeme

İNEK

1. [isim] Dişi sığır
2. Çok çalışan öğrenci
3. İbne
4. [sıfat] Aptal, bön

ZEKİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Anlama, kavrama yeteneği olan, zekâsı olan, zeyrek
   • "En zeki hayvan maymundur."
2. Çabuk ve kolay kavrayan
   • "Bildiğim, onun zeki bir genç olduğu ve ara sıra sevimli, ufak şiirler yazdığıdır." (Memduh Şevket Esendal)
3. Zekâ varlığı gösteren
   • "İnce, zeki bir kalemi vardı." (Yusuf Ziya Ortaç)

EKTİ

1. [sıfat] Her yiyeceği canı çeken
2. Asalak
3. Cimri
4. [isim] Anası ve babası olmayan veya atılmış, bırakılmış çocuk
5. [isim] Anası ölüp başka bir koyuna alıştırılan veya elle beslenen kuzu
   • "Ayol ihtiyarsan ne diye kızın arkasından ekti kuzu gibi dolaşıyorsun?" (Memduh Şevket Esendal)
6. Arsız, yüzsüz, görgüsüz

EKSİ

1. [isim] Çıkarma işleminde - işaretinin adı, nakıs
2. [sıfat] Sıfırdan küçük, önünde eksi işareti bulunan (sayı), negatif, nakıs, artı karşıtı
3. Eksiklik
   • "Alışkanlıklarımız artılarıyla eksileriyle nelerdir, aktarılmıyor çocuklarımıza." (Nezihe Meriç)

EŞEK

1. [isim] Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus)
   • "... uslu otur yoksa ufak bir münasebetsizliğini duyarsam eşek sudan gelinceye kadar döverim, kemiklerin kırılır, anladın mı?" (Refik Halit Karay)
2. Odun kesme, duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa
   • "Bunlar ezberlerindeki mânileri söylerler, dağarcıklarında mâni kalmayınca da eşekten düşmüş karpuza dönerler." (Salâh Birsel)