İçinde EHR geçen kelimeler

İçinde ehr olan 26 kelime var. İçerisinde EHR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ehr olan kelimeler listesine ya da Sonu ehr ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

KEHRİBARCILIK

12 Harfli Kelimeler

KURBAĞAZEHRİ

11 Harfli Kelimeler

HEMŞEHRİLİK, ŞEHREMANETİ

10 Harfli Kelimeler

KEHRİBARCI

9 Harfli Kelimeler

HEMŞEHRİM, KADIŞEHRİ, ŞEHREMİNİ, ZEHRETMEK, ZEHROLMAK

8 Harfli Kelimeler

BEHRESİZ, HEMŞEHRİ, KEHRİBAR, ŞEHRİYAR, ZEHRETME, ZEHROLMA

7 Harfli Kelimeler

BİBEHRE, ÇEHRECE, ÇEHRELİ, ŞEHRİYE, SUŞEHRİ



5 Harfli Kelimeler

BEHRE, CEHRE, ÇEHRE, CEHRİ, EHRAM


Kelime bulma makinesi

E H R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

HER

2 Harfli Kelimeler

EH, ER, HE, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KEHRİBARCILIK
...
KURBAĞAZEHRİ

  1. [isim] Kurbağazehrigillerden, tatlı sularda yaşayan, beyaz çiçekli, yürek biçimi yapraklı bir süs bitkisi (Hydrocharis)

ŞEHREMANETİ

  1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu'nda, bugünkü belediye zabıtası görevini yapan, şehrin temizlik ve güzelliğiyle ilgilenen yerel yönetim
  2. Belediye

HEMŞEHRİLİK

  1. [isim] Hemşehri olma durumu

KEHRİBARCI

  1. [isim] Kehribardan tespih, ağızlık vb. şeyler yapan veya satan kimse
    • "Ben babamla, annemle gittiğimiz siyah kehribarcıları şimdi bir masal gibi hatırlıyorum." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

ZEHROLMAK

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [nsz] Zevk almak umulurken üzüntü ile karşılaşmak
    • "Bu gezinti bana zehroldu."

HEMŞEHRİM
...
ZEHRETMEK

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [-i] Tatsızlık çıkarıp üzüntüye yol açmak, bunaltmak, acı vermek, sıkmak, üzmek
    • "Hayatımın sonuna kadar böyle her günümü zehredemem." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KADIŞEHRİ
...
ŞEHREMİNİ

  1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu'nda Tanzimat'a kadar saray ve devlet yapılarının onarımına, haremin gider ve aylık işlerine bakmakla yükümlü kimse
  2. Şehremanetinin başında bulunan kimse, belediye başkanı

HEMŞEHRİ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Aynı ilden olan kimse, memleketli
  2. [ünlem] "Arkadaş, ahbap" anlamında bir seslenme sözü

BEHRESİZ

  1. [sıfat] Payı, nasibi, hissesi olmayan, bibehre
    • "İnsaftan behresiz."

KEHRİBAR

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Süs eşyası yapımında kullanılan, açık sarıdan kızıla kadar türlü renklerde, yarı saydam, kolay kırılır ve bir yere hızlıca sürtüldüğünde hafif cisimleri kendine çeken, fosilleşmiş reçine, samankapan, kılkoparan
    • "Önümdeki kutuda elmas, akik, zümrüt, necef, sedef, kehribar vesaire gibi yüz kadar küçük küçük taşlar vardı." (Ömer Seyfettin)
    • "Üstelik tütünler kehribar gibiydi bu yıl." (Necati Cumalı)
  2. [sıfat] Bu reçineden yapılmış
    • "İki aydır kayıp sarı kehribar tespihini görünce sevindi." (Necati Cumalı)

ZEHRETME

  1. [isim] Zehretmek durumu

ŞEHRİYAR
...
ZEHROLMA

  1. [isim] Zehrolmak durumu

SUŞEHRİ
...
ÇEHRECE

  1. [zarf] Çehre bakımından
    • "Kadın vücutça, çehrece acaba nasılmış?" (Refik Halit Karay)

ÇEHRELİ

  1. [sıfat] Çehresi olan
    • "Kırmızı fesi kulaklarına kadar geçmiş, bayağı çehreli, yapma tavırlı, sahte öksürüklü bir adam çıktı." (Refik Halit Karay)

ŞEHRİYE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Çorba ve pilavda kullanılan, türlü biçimlerde kesilerek kurutulmuş buğday unu hamuru

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü