İçinde EH geçen 7 harfli kelimeler

İçinde eh olan 7 harfli 39 kelime var. İçerisinde EH bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında eh olan kelimeler listesine ya da Sonu eh ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E H Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EH, HE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ŞEHVANİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Şehvetle ilgili, kösnül, erotik, şehevi
2. Şehvete aşırı derecede düşkün olan (kimse), şehvetli

BİBEHRE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Payı olmayan, pay almamış

CEHTSİZ

...

EHLİYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sürücü belgesi
2. Ustalık, uzluk
   • "Üstat, ehliyetin son olgunluk merhalesini ifade ettiğinden yaş, baş ve sakal mefhumlarını da ihtiva ederdi." (Ahmet Haşim)

TEHALÜK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Can atma, çok isteme
   • "Yeni neşriyattan ne görürse hepsinin üzerine ayrı bir tehalükle atılırdı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

FEHAMET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Büyüklük, ululuk
2. Değer

SUŞEHRİ

...

TEHLİKE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Büyük zarar veya yok olmaya yol açabilecek durum, muhatara
   • "Tehlike gittikçe büyüyor, güçlük artıyordu." (Refik Halit Karay)
   • "Şimdilik sizin tehlikeye atılmanıza hacet yoktur." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Gerçekleşme ihtimali bulunan fakat istenmeyen durum
   • "Ketumdur, katlandığı acıları, atlattığı tehlikeleri sergilemeyi hiç sevmez." (Atilla İlhan)

TEHACÜM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birlikte ve birden hücum etme, saldırma
2. Üşüşme, bir yere toplaşma

DEHLEME

1. [isim] Dehlemek işi

ŞEHRİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çorba ve pilavda kullanılan, türlü biçimlerde kesilerek kurutulmuş buğday unu hamuru

AKŞEHİR

...

ŞEHNAME

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Hükümdarların niteliklerini, üstün başarılarını anlatan, mesnevi biçiminde yazılmış manzume
2. Manzum olarak yazılmış tarih

ÇEHRECE

1. [zarf] Çehre bakımından
   • "Kadın vücutça, çehrece acaba nasılmış?" (Refik Halit Karay)

LEHİMCİ

1. [isim] Lehim yapan kimse

ŞEHİRCİ

1. [isim] Şehircilik uzmanı, şehircilikle uğraşan kimse

MÜŞTEHİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bir şey için çok istek gösteren, istekli
2. İştahlı

MEHABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı
2. Büyüklük, ululuk, yücelik
   • "Dağlar ufkunda mehabet ova ufkunda huzur." (Yahya Kemal Beyatlı)

ALDEHİT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Alkolleri oksitlendirme veya asitleri indirgeme yolu ile elde edilen uçucu bir sıvı

ÇEHRELİ

1. [sıfat] Çehresi olan
   • "Kırmızı fesi kulaklarına kadar geçmiş, bayağı çehreli, yapma tavırlı, sahte öksürüklü bir adam çıktı." (Refik Halit Karay)