İçinde dur olan 7 harfli 22 kelime var. İçerisinde DUR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında dur olan kelimeler listesine ya da Sonu dur ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

D R U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

DUR

2 Harfli Kelimeler

UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

UYDURUK

  1. [sıfat] Aslı olmayan, uydurma şey, sania
    • "Liseyi zar zor bitirmiş, uyduruk işlerde yıllarca sürünmüştü." (Sulhi Dölek)

DURUŞMA

  1. [isim] Davacı ile davalının yargıç karşısında hazır bulundukları yargılama evresi, mahkeme, murafaa
    • "Ortada zaptiyesiyle, hapishanesiyle, hâkimleri, duruşmaları ile devlet kuvveti vardı, karşı durulamazdı." (Tarık Buğra)

DUPDURU

  1. [sıfat] Çok duru

DURADUR
...
DURULUK

  1. [isim] Duru olma durumu
  2. Dil veya üslubun karışık olmama durumu
    • "Mustafa Kemal Paşa bizim söylediklerimizi kendine mahsus bir durulukta özetledi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
  3. Açıklık

DURULMA

  1. [isim] Durulmak durumu

KUDURUŞ

  1. [isim] Kudurma işi veya biçimi
    • "Bu sebepsiz kuduruş beni şaşalattı." (Ömer Seyfettin)

OVDURMA

  1. [isim] Ovdurmak işi

UYDURMA

  1. [isim] Uydurmak işi
  2. Gerçek olmayan, gerçekmiş gibi gösterilen haber, asparagas
  3. [sıfat] Gerçek dışı, uydurulmuş olan, yalan, sahte, asılsız, düzme, palavra
    • "Atatürk'ün Osmanlıcayı Türkçeleştirmek hususundaki güzel arzusunu bugünkü 'uydurma dilcilik' gayretine alet etmişiz." (Burhan Felek)

DURAĞAN

  1. [sıfat] Yerini değiştirmeyen, yerli, hareketsiz, sabit
    • "Sessizce gezinecek çevresinde, durağan bir yıldız gibi gökle birlikte dönecek o." (Turan Oflazoğlu)
  2. Etkin olmayan, gelişmemiş
  3. Akışmaz

DURAKLI

  1. [sıfat] Durağı olan
  2. Hep aynı yerde kalan, hep aynı yerde tekrarlanan

KUDURUK

  1. [sıfat] Kudurmuş (insan veya hayvan)
  2. Azgın, saldırgan
  3. Çok yaramaz

MUDURNU
...
UYDURUŞ
...
KUNDURU

  1. [isim] Başağı dört sıradan oluşan, bir tür sert, sarı, iyi buğday

OLDURMA

  1. [isim] Oldurmak işi veya durumu

ONDURMA

  1. [isim] Ondurmak işi

KUNDURA

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Kaba işlenmiş, bağsız, konçsuz ayakkabı
    • "Kundurasının tahta ökçeleri, ıssız Babıali kaldırımlarına vurdukça bir çekiç sesiyle ötüyordu." (Peyami Safa)

OYDURMA

  1. [isim] Oydurmak işi

DODURGA
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü