İçinde DUR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde dur olan 7 harfli 22 kelime var. İçerisinde DUR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında dur olan kelimeler listesine ya da Sonu dur ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

D R U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

DUR

2 Harfli Kelimeler

UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

UMDURMA

1. [isim] Umdurmak işi veya durumu

DODURGA

...

ONDURMA

1. [isim] Ondurmak işi

KUDURMA

1. [isim] Kudurmak işi

DURUŞMA

1. [isim] Davacı ile davalının yargıç karşısında hazır bulundukları yargılama evresi, mahkeme, murafaa
   • "Ortada zaptiyesiyle, hapishanesiyle, hâkimleri, duruşmaları ile devlet kuvveti vardı, karşı durulamazdı." (Tarık Buğra)

UYDURUK

1. [sıfat] Aslı olmayan, uydurma şey, sania
   • "Liseyi zar zor bitirmiş, uyduruk işlerde yıllarca sürünmüştü." (Sulhi Dölek)

UYDURMA

1. [isim] Uydurmak işi
2. Gerçek olmayan, gerçekmiş gibi gösterilen haber, asparagas
3. [sıfat] Gerçek dışı, uydurulmuş olan, yalan, sahte, asılsız, düzme, palavra
   • "Atatürk'ün Osmanlıcayı Türkçeleştirmek hususundaki güzel arzusunu bugünkü 'uydurma dilcilik' gayretine alet etmişiz." (Burhan Felek)

OLDURMA

1. [isim] Oldurmak işi veya durumu

MUDURNU

...

KUNDURU

1. [isim] Başağı dört sıradan oluşan, bir tür sert, sarı, iyi buğday

DURULUK

1. [isim] Duru olma durumu
2. Dil veya üslubun karışık olmama durumu
   • "Mustafa Kemal Paşa bizim söylediklerimizi kendine mahsus bir durulukta özetledi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Açıklık

OVDURMA

1. [isim] Ovdurmak işi

DUPDURU

1. [sıfat] Çok duru

DURAĞAN

1. [sıfat] Yerini değiştirmeyen, yerli, hareketsiz, sabit
   • "Sessizce gezinecek çevresinde, durağan bir yıldız gibi gökle birlikte dönecek o." (Turan Oflazoğlu)
2. Etkin olmayan, gelişmemiş
3. Akışmaz

KUNDURA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kaba işlenmiş, bağsız, konçsuz ayakkabı
   • "Kundurasının tahta ökçeleri, ıssız Babıali kaldırımlarına vurdukça bir çekiç sesiyle ötüyordu." (Peyami Safa)

KUDURUŞ

1. [isim] Kudurma işi veya biçimi
   • "Bu sebepsiz kuduruş beni şaşalattı." (Ömer Seyfettin)

UYDURUŞ

...

DURULMA

1. [isim] Durulmak durumu

KUDURUK

1. [sıfat] Kudurmuş (insan veya hayvan)
2. Azgın, saldırgan
3. Çok yaramaz

DURAKLI

1. [sıfat] Durağı olan
2. Hep aynı yerde kalan, hep aynı yerde tekrarlanan