İçinde CEB geçen kelimeler

İçinde ceb olan 21 kelime var. İçerisinde CEB bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ceb olan kelimeler listesine ya da Sonu ceb ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

CEBELLEŞMEK

10 Harfli Kelimeler

CEBELLEŞME, CEBERUTLUK, CEBRİNEFİS

9 Harfli Kelimeler

CEBELLEZİ, CEBRETMEK

8 Harfli Kelimeler

CEBİRSEL, CEBRETME

7 Harfli Kelimeler

CEBERUT, CEBRAİL, CEBRİYE

6 Harfli Kelimeler

CEBBAR, CEBECİ, CEBELİ, CEBİRE, CEBREN

5 Harfli Kelimeler

CEBEL, CEBİN, CEBİR, CEBRİ

4 Harfli Kelimeler

CEBE

B C E Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

BE, CE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CEBELLEŞMEK

1. [-le] Cedelleşmek
   • "Şehirde işi zor, cebelleşip duruyor." (Tarık Dursun K)

CEBELLEŞME

1. [isim] Cebelleşmek işi

CEBERUTLUK

...

CEBRİNEFİS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nefis zorlaması
   • "Sonra son derece bir cebrinefsile kendimi tutabildim." (Aka Gündüz)

CEBELLEZİ

1. [isim] Hakkı olmayan bir şeyi kendisine mal edip cebine koyma, cebine indirme
   • "Filmin maliyeti on beş bin dolar tutar mı? Sponsora yirmi beş bin gösterilmiş, aradaki fark, elbette cebellezi..." (Atilla İlhan)

CEBRETMEK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [-i] Zorlamak
   • "Sizi de inanmaya cebretmek isteyen bunamış bir inat ve ısrar ile söylüyor." (Abdülhak Şinasi Hisar)

CEBİRSEL

1. [sıfat] Cebirle ilgili

CEBRETME

1. [isim] Cebretmek işi

CEBRİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yazgıcılık

CEBERUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı'nın her şeyin üstünde olan kudreti
   • "Sahibikâinat olan ceberut." (Tevfik Fikret)
2. Tasavvufta Allah'a varmanın üçüncü basamağı
3. Merhametsizlik, zorbalık
   • "Böyle ceberut sahibi firavunlar karşısında ağız açmak haddimize mi düşmüş." (Reşat Nuri Güntekin)
4. [sıfat] Acımasız, merhametsiz, zorba
   • "Ceberut hanım, hiçbir şeye izin vermiyordu ki!" (Atilla İlhan)

CEBRAİL

...

CEBBAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kudret sahibi Tanrı
2. [sıfat] Becerikli, açıkgöz (kadın)
3. Zorlayıcı, zorba

CEBREN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Zorla
   • "Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir." (Atatürk)

CEBELİ

1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu döneminde, savaş sırasında tımar, zeamet sahiplerinin dirlikleri oranına göre yanlarında götürmekle yükümlü bulundukları atlı asker
2. Aynı dönemde illerdeki atlı inzibat kuvveti

CEBECİ

1. [isim] Yeniçeri ordusunda silah yapan, onaran ve bakımı ile görevli bulunan, savaşta ordunun silah ve cephanesini ulaştıran yaya kapıkulu ocaklarından bir sınıf asker

CEBİRE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kırık ve çıkık kemikleri yerinde tutmak için kullanılan tahta, mukavva veya tenekeden yapılmış, üzeri sargıyla kaplanan levha, süyek, koaptör

CEBİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Zor, zorlayış

CEBEL

1. [isim] Sahipsiz, boş toprak
2. Ekilmemiş tarla, ekime elverişli olmayan yer

CEBİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Alın, yüz
2. [sıfat] Korkak
   • "Sonra dört yüz bu kadar milyon adam, hepsi cebin." (Mehmet Akif Ersoy)

CEBRİ

...