İçinde BÜ geçen 5 harfli kelimeler

İçinde bü olan 5 harfli 30 kelime var. İçerisinde BÜ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bü olan kelimeler listesine ya da Sonu bü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BÜRÜK

1. [isim] Çarşaf, baş örtüsü
2. Duvak
   • "Attan iniyom attan / Bürüğüm yedi kattan." (Halk türküsü)

BÜRGÜ

1. [isim] Baş örtüsü
2. Çarşaf
3. Atkı
4. İnce perde

BÜKÜN

1. [isim] Dil bilgisi görevleri ve yapı bakımından, kelime köklerinin başında, içinde veya sonunda türlü değişikliklerin olması, insiraf

BÜLUĞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ergenleşme

BÜRÜN

...

BÜZGÜ

1. [isim] Dikişte kumaşın bir ucundan istenilen yere kadar geçirilen bir ipliğin çekilmesi ile oluşan, kumaşın bolluğunu azaltan sık, küçük kıvrım

BÜTEN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Olefin grubundan C4H8 formülünde iki hidrokarbonun adı

BÜKME

1. [isim] Bükmek işi
2. Bükülmüş kaytan veya iplik
3. Vücudun bir bölümünü yanındaki bölüm üzerine kıvırma, germe karşıtı

BÜKEN

1. [isim] Oynak kemikleri arasındaki açıları daraltan kasların genel adı, açan karşıtı

ALBÜM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Fotoğraf, pul vb.ni dizip saklamaya yarayan bir tür defter
2. Herhangi bir konu ile ilgili kısa açıklamalar verilerek resimler basılmış olan kitap
   • "Kelebek albümü. Bitki albümü. Ankara albümü."
3. Uzunçalar
   • "Yeni albümünün parçalarını arka arkaya seslendirmeye başladığında, dünya soluğunu tutmuştu." (Murathan Mungan)

BÜKÜM

1. [isim] Bükme işi
2. Bir şeyin bükülmüş yeri, kat, kıvrım
   • "Cebine koyarken kâğıt yere düştü, bükümü açıldı." (Burhan Felek)
3. Bir kerede eğrilmiş iplik, yün miktarı

BÜCÜR

1. [sıfat] Ufak tefek ve kısa boylu (kimse)

ÖBÜRÜ

1. [zamir] Öteki, öbür kişi veya şey, diğeri, öbürkü

BÜTÜN

1. [sıfat] Eksiksiz, tam
   • "Güller bütün güller bu sabah / Bir ağızdan şarkı söyler gibi açıyor her bahçede." (Necati Cumalı)
   • "Meseleyi bütün çıplaklığıyla anlattım." (Mahmut Yesari)
2. Çok sayıdaki varlık ve nesnelerin hepsi
   • "Bütün civar köylerde onu sevmeyen yoktu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Bozuk olmayan (para)
   • "Bütün para."
4. Parçalanmamış
5. [isim] Birlik, tamlık
   • "Şiirde bir bütünün lüzumuna inananlar bile mısralar arasında birtakım aralıklar kabul eder." (Orhan Veli Kanık)

BÜZME

1. [isim] Büzmek işi
2. [sıfat] Ağzı büzülerek kapatılan (kese, torba vb.)
   • "Öbürü dolgunca ve büzme çarşaflı." (Refik Halit Karay)

BÜZÜK

1. [sıfat] Toplanarak büzülmüş
2. [isim] Kalın bağırsağın sona erdiği yer, anüs
3. [isim] Yüreklilik, cesaret

BÜKÜŞ

1. [isim] Bükme işi veya biçimi
   • "Her büküşünde yaradan koyu, kalın bir kan tabakası kabarıyordu." (Refik Halit Karay)

BÜĞLÜ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Küçük büğlü, soprano büğlü, alto büğlü, bariton büğlü olarak dört türü bulunan, bakırdan, perdeli veya pistonlu müzik araçlarının adı

BÜKÜÇ

1. [isim] Köşe

BÜVET

1. Gölet