İçinde bi olan 7 harfli 164 kelime var. İçerisinde Bİ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bi olan kelimeler listesine ya da Sonu bi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MOBBİNG
...
BABİLİK
...
BİTMİŞİ

  1. [isim] Bir şeyin son fiyatı

BİLGECE

  1. [sıfat] Bilgeye yaraşır
    • "Yaş insana tecrübe verir, olaylara bilgece bir açıdan bakma perspektifi getirir." (Haldun Taner)
  2. [zarf] Bilgeye yaraşır biçimde, hakimane

BİNİNCİ

  1. [sıfat] Bin sayısının sıra sıfatı, sırada dokuz yüz doksan dokuzuncudan sonra gelen

BİÇİMCE

  1. [zarf] Biçim bakımından, biçim yönünden

BİLLURİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Billura benzer, billur gibi
    • "Bu taze kadın sesleri öyle güzel, billuri, ilahî duyulurmuş ki bunları hep birden dinlemek, deniz kızlarını işitmek kadar tesirli olurmuş." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BİYOTOP

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Biyolojik ortam

BİGÜNAH

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Suçsuz, günahsız

GAMBİYA
...
BİPERVA

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Çekinmez, sakınmaz, korkusuz, gözü pek
  2. [zarf] Çekinmeden, korkmadan

BİREBİR

  1. [sıfat] Etkisi kesin olan
    • "Bu yoldaki irfan, pek terbiyeli, pek nazik köleler yetiştirmek için birebirdi." (Halikarnas Balıkçısı)
  2. İstenildiği gibi, uygun

BİLİŞİM

  1. [isim] İnsanoğlunun teknik, ekonomik ve toplumsal alanlardaki iletişiminde kullandığı ve bilimin dayanağı olan bilginin özellikle elektronik makineler aracılığıyla düzenli ve akla uygun bir biçimde işlenmesi bilimi, informatik, enformatik

BİLİŞME

  1. [isim] Bilişmek işi

BİNİŞME

  1. [isim] Binişmek durumu

BİYOTİT

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Bir çeşit kara renkli mika

MUKABİL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan
    • "Düşmanlarla beraber Anadolu'da mukabil teşkilat yapmak üzere yetmiş beş kişi kadar göndermiş." (Atatürk)
  2. Bir şeyin karşısında bulunan
  3. [zarf] Karşılık olarak
    • "Bir iki iyi habere mukabil her gün nice kaza ve bela haberleri verir." (Abdülhak Şinasi Hisar)
  4. [zarf] Rağmen
    • "Annemi çok sevmesine mukabil, teyzemle arası bozuktu." (Reşat Nuri Güntekin)

BİBERSİ

  1. [sıfat] Biberi andıran, bibere benzeyen, biber gibi, biberimsi

GABİLİK

  1. [isim] Anlayışsızlık, ahmaklık, kalın kafalılık, bönlük

BİLİSİZ

  1. [sıfat] Öğrenim görmemiş, cahil

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü