İçinde baş olan 7 harfli 53 kelime var. İçerisinde BAŞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında baş olan kelimeler listesine ya da Sonu baş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A B Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAŞ

2 Harfli Kelimeler

AB, AŞ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAŞIBOŞ

  1. [sıfat] Bir şeye veya kimseye bağlı olmayan
    • "Başıboş yaşayışa alışkın değildir." (Haldun Taner)
    • "Durgun sular, başıboş bıraktığım sandalı / Yalıların önünden geçirdi yavaş yavaş." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
  2. Bağlanmamış, serbest bırakılmış
    • "İstanbul'un başıboş köpekleri rahatça ömür sürmektedirler." (Salâh Birsel)
  3. Yönetimsiz, baskısız, denetimsiz bir biçimde
    • "Günün birçok saatlerinde dar sokaklarda başıboş dolaşır, eski Anadolu evlerini seyrederdim." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
  4. [zarf] Kendi isteğine göre, hiçbir etki altında kalmadan

BAŞKACA

  1. [zarf] Ayrıca

ODABAŞI

  1. [isim] Hanlarda çalışan uşakların başı
    • "Hana gelinceye kadar planını kurmuştu. Odabaşı ile hemen hesabını kesti." (Ömer Seyfettin)
  2. Yeniçeri kuruluşunda görevi alaylarda selam törenlerini düzenlemek ve yönetmek olan subay

BAŞKASI

  1. [zamir] Diğer bir kişi, herhangi bir kimse, diğeri, ötekisi
    • "Bir başkasını gönderir, soruşturmayı daha da derinleştirirlerdi." (Erhan Bener)

BAŞALTI

  1. [isim] Gemilerde tayfa ve erlerin baş taraftaki koğuşları
    • "Bütün tayfa sandıklarını ve torbalarını başaltıdan güverteye taşımışlardı." (Halikarnas Balıkçısı)

BAŞÜSTÜ
...
KOÇBAŞI

  1. [isim] XV. yüzyılın sonuna kadar kullanılan, kuşatılan bir şehrin veya kalenin sur ve kapılarını yıkmaya yarayan, ön tarafı koç başına benzeyen ağır direk

BAŞESKİ

  1. [isim] En kıdemli kimse
  2. Yeniçeri bölüklerinin en kıdemsiz subayı ve erlerinin en kıdemlisi

BAŞÖRTÜ

  1. [isim] Baş örtüsü

POTBAŞI
...
KARABAŞ

  1. [isim] Rahip, keşiş
  2. Bir hücreli özel bir asalağın, hindinin karaciğerine yerleşerek yaptığı, büyük ölçüde ölümlere yol açan kümes hastalığı
  3. Evlenmemiş, evlenmek istemeyen erkek
  4. Ballıbabagillerden, çiçekleri mavi veya menekşe renginde başakçıklar durumunda olan güzel kokulu bir bitki (Lavandula stoechas)
  5. Çoban köpeği
  6. Kışa dayanıklı sert buğday

BARBAŞI

  1. [isim] Bar oyunlarında sıranın sağ başında yer alan ve oyunun düzenini sağlayan kimse

BAŞÜLKE

  1. [isim] Sömürge imparatorluklarında sömürgelere egemen olan ülke
    • "Vaktiyle Hindistan'ın başülkesi Büyük Britanya idi."

BAŞVURU

  1. [isim] Başvurma işi, müracaat
  2. Bilgi sahibi olmak için bir kaynağı kullanma, bilgiye ulaşma, referans
    • "Başvuru kitapları."

ELMABAŞ

  1. [isim] Tepeli dalgıç

BAŞİMAM

Kelime Kökeni : Türkçe

  1. [isim] Birden çok imam bulunan camilerde en kıdemli imam

BAŞKURT
...
BAŞKİŞİ

  1. [isim] Başkahraman

BAŞARMA

  1. [isim] Başarmak işi
    • "Bu işi başarmaya kalkanların sanat kalitesi üzerinde duruyor." (Sait Faik Abasıyanık)

DELİBAŞ

  1. [isim] Koyunlarda ve danalarda görülen tehlikeli bir hastalık
  2. Huysuzluk yapan hayvan

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü