İçinde BAŞ geçen 6 harfli kelimeler

İçinde baş olan 6 harfli 23 kelime var. İçerisinde BAŞ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında baş olan kelimeler listesine ya da Sonu baş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A B Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAŞ

2 Harfli Kelimeler

AB, AŞ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SUBAŞI

1. Rumeli'de çiftlik kâhyası
2. [isim] Şehirlerin güvenlik işlerine bakan görevlilerin başı
3. Acemi ocaklarında küçük aşamalı subay
4. Osmanlılarda kapıkulu süvarileri arasından, savaş zamanı güvenlik işlerine bakmak, barış zamanı da vergi toplamak işleri için ayrılan kimse

İRİBAŞ

1. [isim] Kuyruksuz kurbağanın yumurtadan yeni çıkmış kurtçuğu

ONBAŞI

1. [isim] On ere kumanda eden asker, erin üstündeki ilk rütbe
   • "Askerî çavuşlar, onbaşılar talim ettiriyorlardı." (Ömer Seyfettin)

BAŞUCU

1. [isim] Yeryüzünde bir noktada çekülün gösterdiği doğrultunun gökyüzüne doğru olan yönü

BAŞMAK

1. [isim] Ayakkabı

BAŞTAŞ

...

AYBAŞI

1. [isim] Âdet

BAŞROL

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Tiyatro veya sinemada en önemli rol

ALABAŞ

1. [isim] Turpgillerden, şalgama benzeyen bir bitki

BAŞSIZ

1. [sıfat] Başı olmayan
   • "Fakat o gözünü kapayınca başsız kalan konak ..." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Yöneticisi, başkanı olmayan

ATBAŞI

1. [isim] Eşit, birlikte, başa baş
   • "Bu çeneyle atbaşı giden keskin bir zekâsı var." (Cahit Sıtkı Tarancı)

BAŞARI

1. [isim] Başarma işi
   • "Arandığı, fikri sorulduğu, başarı kazandığı da oluyordu." (Refik Halit Karay)
2. Bir işte elde edilen yararlı sonuç, muvaffakiyet
   • "Bu başarı, onu garip bir yolda boşluk ve yalnızlık içinde bırakmıştı." (Halide Edip Adıvar)

BAŞÇIL

...

NEBBAŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Mezar soyguncusu

BAŞKAN

1. [isim] Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse, reis
   • "Ailede başkan odur, kararları o alır." (Haldun Taner)
2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı

TOPBAŞ

1. [isim] Anadolu'da özellikle Tokat yöresinde yetiştirilen açık renkli, orta boy yapraklı ve tatlı içimli bir tür tütün

BAŞBUĞ

1. [isim] Eski Türklerde baş, başkan, komutan
2. Osmanlı İmparatorluğu'nda savaş zamanı başka birliklerden ayrılıp bir araya getirilerek oluşturulan birliğin veya milis güçlerinin komutanı

BAŞMAL

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Sermaye

İŞBAŞI

1. [isim] İş yerlerinde işe başlama
   • "Şimdiye kadar sabah postasının çoktan işbaşı yapması, otobüslerin biletçileriyle birlikte seferde olmaları gerekir." (Tarık Dursun K)

BAŞÇIK

1. [isim] Çiçeklerin erkek organlarında çiçek tozunu taşıyan torbacık, haşefe