İçinde ATI geçen 4 harfli kelimeler

İçinde atı olan 4 harfli 10 kelime var. İçerisinde ATI bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında atı olan kelimeler listesine ya da Sonu atı ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A I T Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AT, TA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SATI

1. [isim] Satma işi, satış
2. [sıfat] Adanmış

BATI

1. [isim] Yeryüzündeki başlıca dört yönden güneşin battığı yön, günindi, garp, doğu karşıtı
   • "En batıda sarı, iki yüksek tepeli bir dağ." (Halide Edip Adıvar)
2. Bulunulan yere göre güneşin battığı yönde olan bölge, garp
3. Güneşin 22 Martta ve 23 Eylülde battığı nokta

YATI

1. [isim] Gidilen yerde geceyi geçirme
   • "Yatıya bekleriz."

ATIF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yöneltme, çevirme
2. İlişkili bulma
3. Gönderme

ATIM

1. [isim] Atma işi
   • "Kimi yayı öptü, kimi fırlattı / En er kemankeşe yetti üç atım." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Atılan bir şeyin gidebildiği uzaklık
   • "Bir kurşun atımı yer."

KATI

1. [sıfat] Sert, yumuşak karşıtı
   • "Bu hâl, onu ilk defa giyilen katı gömlek gibi sıkıyordu." (Falih Rıfkı Atay)
2. Hoşgörüsüz, acımasız, merhametsiz, zalim
   • "Katı yürekli. Katı davranış."
3. Düşünce ve davranışlarında belli ilkelere sıkı sıkıya bağlı olan
4. Sıvıların ve gazların tersine, içinde bulunduğu kabın veya üstünde bulunduğu yerin biçimini almayan, sulp
5. [zarf] Çok, aşırı derecede
   • "Susadım ol dem hararetten katı / Sundular bir cam dolusu şerbeti." (Süleyman Çelebi)

ATIL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Tembel
2. İşsiz, aylak
3. Etkisiz, işe yaramaz
4. Süreduran

ATIŞ

1. [isim] Atma işi veya biçimi
2. Kalp veya nabzın vuruşu, çarpışı

ATIK

1. [isim] Süt veya yoğurt çalkamaya yarar küçük yayık

ÇATI

1. [isim] Bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü
   • "Sık ağaçlar arasında yalnız üst katının çatısı görünen kırmızı aşı boyalı bir eski eve doğru yürüyorlardı." (Ömer Seyfettin)
2. Birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü
3. Yapının tavanı ile damı arasındaki kullanılan yer
4. İnsan ve hayvanda iskeletin kuruluşu
5. Barınılan, sığınılan yer
6. Belli bir maksada yönelik kimselerin oluşturduğu birlik
7. Özne, nesne durumlarına göre, belirli çatı eklerinin fiil kök veya gövdelerine getirilen türev, bina: Sevinmek (sev-in-), sevdirmek (sev-dir-), sevindirmek (sev-in-dir-) gibi
8. Hikâye, roman, piyes vb. edebî türlerde olay kuruluşu, kurgu
   • "Halit Ziya Uşaklıgil'in, Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun, Reşat Nuri Güntekin'in romanlarındaki sağlam çatıyı onunkilerde bulamazdınız." (Haldun Taner)
9. Bir yapıyı örten ve eğik yüzeyleri olan damın tahtadan iç yapısı