İçinde ARAK geçen 7 harfli kelimeler

İçinde arak olan 7 harfli 14 kelime var. İçerisinde ARAK bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında arak olan kelimeler listesine ya da Sonu arak ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ALÇARAK

1. [sıfat] Az alçak
   • "Alçarak sandalyede, bacak bacak üstüne atar, kolaylıkla, çabucak yazardı." (Memduh Şevket Esendal)

ARAKİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dervişlerin giydikleri, tiftikten yapılmış ince külah
   • "Kadir Efendi kalemi arakiyesinin arasına soktu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Bir tür küçük zurna

KARAKUŞ

1. [isim] Kartal türünden karakuşlara verilen ad

KISARAK

1. [sıfat] Biraz kısa, kısaca
   • "Kısarak boylu, kara kuru Nadir Hanım'ın yerinde şimdi şişman denilecek kadar etlenmiş bir hanım var." (Memduh Şevket Esendal)
2. [zarf] Kısa süreli
   • "Giyinip kuşanmak, nişanları takmak, süslenmek de başkaları görsün diyedir. Bunun için karşılama törenleri kısarak olur." (Memduh Şevket Esendal)

TARAKLI

1. [sıfat] Tarağı olan
   • "O, bizim köylülerin cebi ipek mendilli, aynalı, taraklı dışarlıklarından." (Necati Cumalı)
2. Başında tarak bulunan (kuş veya kadın)
3. Yol yol nakışlı
   • "Taraklı kumaş."
4. Tarağı geniş olan (ayak)

BAKARAK

1. [zarf] Göre
   • "Sen onlara bakarak daha anlayışlısın."

KARAKUL

1. [isim] Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun, karagül

VARAKÇI

1. [isim] Varakla süs yapan zanaatkâr

VARAKLI

1. [sıfat] Varağı olan, varaklanmış

TARAKÇI

1. [isim] Tarak yapan veya satan kimse
2. Taraklama işi yapan kimse

KARAKOL

1. [isim] Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı
   • "O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez." (Refik Halit Karay)
2. Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye

TUTARAK

1. [isim] Sara
   • "... fakat babamın kimseye gidecek hâli yok. Rakı tutarağı tutunca pantolonunu bile satıyor." (Halide Edip Adıvar)

TARAKSI

1. [sıfat] Tarağı andıran, tarağa benzeyen, tarak gibi

KARAKAŞ

1. [isim] Genellikle Güneydoğu Anadolu'da yetiştirilen, vücudu beyaz, ağız, burun, göz etrafı, kulak ve tırnakları siyah, yağlı kuyruğunun uç kısmı fazla sarkık bir tür koyun