İçinde ab olan 7 harfli 169 kelime var. İçerisinde AB bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ab olan kelimeler listesine ya da Sonu ab ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi
Harf Sayısına Göre Kelimeler
Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.
Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)
- ARABACI
-
-
[isim]
Arabayı süren kimse
- "Fakat arabacının dizginleri çektiğini görünce yere atladım." (Halide Edip Adıvar)
-
Araba yapan veya satan kimse
-
[isim]
Arabayı süren kimse
- ARABESK
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Arap müziğini andıran, genellikle karamsarlığı konu edinen bir müzik türü
-
Girişik bezeme
- "Kelimelerden birtakım arabeskler yapıyor. Bizim bütün Divan edebiyatımız işte hep bu arabeskler, bu minyatürlerdir." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
-
[isim]
Arap müziğini andıran, genellikle karamsarlığı konu edinen bir müzik türü
- HABİTAT
-
Kelime Kökeni : İngilizce
-
[isim]
Yerleşme, oturma
-
Bitkinin doğal olarak yetiştiği yer, yurt
-
[isim]
Yerleşme, oturma
- KARABAŞ
-
-
[isim]
Rahip, keşiş
-
Bir hücreli özel bir asalağın, hindinin karaciğerine yerleşerek yaptığı, büyük ölçüde ölümlere yol açan kümes hastalığı
-
Evlenmemiş, evlenmek istemeyen erkek
-
Ballıbabagillerden, çiçekleri mavi veya menekşe renginde başakçıklar durumunda olan güzel kokulu bir bitki (Lavandula stoechas)
-
Çoban köpeği
-
Kışa dayanıklı sert buğday
-
[isim]
Rahip, keşiş
- TABLİYE
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Köprü yapımında ilk olarak yerleştirilen ve köprüyü oluşturan bölüm
-
[isim]
Köprü yapımında ilk olarak yerleştirilen ve köprüyü oluşturan bölüm
- MAKABİL
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Bir şeyin öncesi, geçmişi
-
[isim]
Bir şeyin öncesi, geçmişi
- ABARTIŞ
-
-
[isim]
Abartma işi veya biçimi
-
[isim]
Abartma işi veya biçimi
- PABUÇLU
-
-
[sıfat]
Ayağında pabucu olan
-
[sıfat]
Ayağında pabucu olan
- ZABİTAN
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Subaylar
-
[isim]
Subaylar
- TABAKÇI
-
-
[isim]
Tabak yapan veya satan kimse
-
Lokanta vb. yerlerde bulaşık yıkayan kimse
-
[isim]
Tabak yapan veya satan kimse
- ABORJİN
- ...
- GARABET
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Yadırganacak yönü olma, gariplik, tuhaflık
- "Bu kızda izahı güç bir garabet var." (Peyami Safa)
-
[isim]
Yadırganacak yönü olma, gariplik, tuhaflık
- ÇABUKÇA
-
-
[zarf]
Çabucak
- "Devlet kapısına gelmiş bir işin olacağı yahut olmayacağı bir oda içinde çabukça anlaşılıyor." (Memduh Şevket Esendal)
-
[zarf]
Çabucak
- KABUKLU
-
-
[sıfat]
Kabuğu olan
-
[sıfat]
Kabuğu olan
- ALABORA
-
Kelime Kökeni : İtalyanca
-
[isim]
Geminin yan yatması
- "Sandal alabora oldu."
-
Bir serenin yatay durumdan düşey duruma getirilmesi
-
Selamlamak için filika küreklerinin yukarıya kaldırılması
-
Balığı toplamak için dalyan ağının yukarıya alınması
-
[isim]
Geminin yan yatması
- MABEYİN
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Ara
- "Meseleyi mabeyninizde halletmelisiniz."
-
Eski konaklarda harem ile selamlık arasındaki daire
-
Padişah sarayı
-
İki kişi arasındaki soğukluk
-
[isim]
Ara
- BABALAR
- ...
- KABARTI
-
-
[isim]
Tümsek, çıkıntı, kabarmış yer
- "Bunlar biraz eğildikleri zaman cübbelerin arkasında tabanca kabzalarının kabartısı görülür." (Falih Rıfkı Atay)
-
[isim]
Tümsek, çıkıntı, kabarmış yer
- MUTABIK
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[sıfat]
Birbirine uyan, aralarında anlaşmazlık olmayan
- "O akşam da müzakere sonunda bu yaşıtım üvey dayımla mutabık kaldık." (Halit Fahri Ozansoy)
-
Uygun
-
[sıfat]
Birbirine uyan, aralarında anlaşmazlık olmayan
- MUKABİL
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[sıfat]
Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan
- "Düşmanlarla beraber Anadolu'da mukabil teşkilat yapmak üzere yetmiş beş kişi kadar göndermiş." (Atatürk)
-
Bir şeyin karşısında bulunan
-
[zarf]
Karşılık olarak
- "Bir iki iyi habere mukabil her gün nice kaza ve bela haberleri verir." (Abdülhak Şinasi Hisar)
-
[zarf]
Rağmen
- "Annemi çok sevmesine mukabil, teyzemle arası bozuktu." (Reşat Nuri Güntekin)
-
[sıfat]
Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan