İçinde A geçen 3 harfli kelimeler

İçinde a olan 3 harfli 261 kelime var. İçerisinde A harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında a harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu a harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KAÇ

1. [sıfat] Herhangi bir şeyin niceliğini sormak için kullanılan soru sıfatı
   • "Yakup Kadri'nin romanlarının kaç dile çevrildiğini bilen bile yoktur." (Çetin Altan)
   • "Hacı Kalfa kaç baharın yoğurdunu yemiştir, bilirsin sen?" (Reşat Nuri Güntekin)
2. Birçok
   • "Kaç gündür ben de bunu söyleyecektim, söyleyemiyorum." (Orhan Kemal)

NAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ekmek
   • "Alçak, nan ve nimet nankörü hain!" (Sermet Muhtar Alus)

SAK

1. [sıfat] Uyanık, gözü açık, müteyakkız
2. Uykusu hafif

ACI

1. [isim] Bazı maddelerin dilde bıraktığı yakıcı duyu, tatlı karşıtı
   • "Acıyı sever."
   • "Ameliyattan sonra çok acı çekti."
   • "Bu söz ona çok acı geldi."
   • "Başkalarına elinden geldiğince acı vermeye çalışmak başlıca eğlencesiydi." (Refik Erduran)
2. [sıfat] Tadı bu nitelikte olan
   • "Acı kahvesini yudumluyordu." (Tarık Buğra)
   • "Bu faciaya bizzat karışmışım gibi bir acı duyuyordum." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Belki de zamanında lüzumundan fazla susmuştu da şimdi onun acısını çıkarıyordu." (Haldun Taner)
3. Herhangi bir dış etken dolayısıyla duyulan rahatsızlık, ıstırap
   • "Omuzlarına kadar vücudun derisini haşlayan bayıltıcı yanma acısı ve dehşeti çok sürmedi." (Peyami Safa)
   • "Bana yaptıklarının acısını ondan çıkaracağım."
4. Ölüm, yangın, deprem vb. olayların yarattığı üzüntü, keder, elem
   • "İnsan, ölümün acısını en çok günün iki uzak saatinde hissetmektedir." (Yusuf Ziya Ortaç)
5. [sıfat] Çarpıcı, göz alıcı (renk)
   • "Sıcak iklimlerde bu mevsim tek renktedir, sadece acı yeşildir." (Refik Halit Karay)
6. [sıfat] Keskin, hoşa gitmeyen, şiddetli
   • "Acı poyraz kuvvetle esiyordu." (Orhan Kemal)
7. [sıfat] Kırıcı, üzücü, incitici, dokunaklı, kötü

AMA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [bağlaç] Çelişkili ve tutarsız iki cümleyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz, amma
   • "Para kazanmayı hiç sevmiyordu ama hesapsız harcamaya bayılıyordu." (Necati Cumalı)
   • "Ama ne manzara! Ama ne film!"
   • "Ama, diye sözünü kestim adamın. Aması maması yok, dedi o, sert bir sesle. Niye istifa etmedin?" (Nazlı Eray)
2. Uyarma veya şartlı bir ifade niteliğinde olan bir cümleyi, başka bir cümleye bağlamaya yarayan bir söz
   • "İnanmam ama fırsat bulursam baktırmadan da yapamam." (Kemal Tahir)
   • "Ama ne kılık!"
3. Beklenmeyen bir sonucu anlatan iki cümleyi onun sebebi durumunda olan cümleye bağlayan bir söz
   • "Gerçi Miralay bey bu suretle tekrar hatıralarına dalıp derdini unutur ama onu gece yarılarına kadar dinlemek fedakârlığı da yine bize düşer." (Haldun Taner)
4. Bir yargıyı veya bir buyruğu pekiştirmek için de kullanılan bir söz
   • "Güzel ama güzel bir söz söyledi."
5. Bazen dikkati çekmek için cümlenin sonuna getirilen bir söz
   • "Gerçi, vekillerden bazıları yerli yerinde duruyordu ama!" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

AŞK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aşırı sevgi ve bağlılık duygusu, sevi
   • "Gönlüm düştü bu sevdaya / Gel gör beni aşk neyledi." (Yunus Emre)
   • "Meltemler tanrısı aşka gelip bu yeni varlığı yelpazelemeye koyuldu." (Halikarnas Balıkçısı)

DAĞ

1. [isim] Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli yamaçlarıyla çevresine hâkim ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümü
   • "Bizim de kalbimizi kımıldatır yerinden / Toprağa diz vuruşu dağ gibi bir zeybeğin." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
   • "Yalnız Efe'den kimsenin şikâyeti yokmuş. Ne kimseyi dağa kaldırırmış ne de fidye istermiş." (Ömer Seyfettin)
   • "Hay kör olası, dağların şenliği, bak şimdi de hanımın saksısını devirdi." (Memduh Şevket Esendal)

DAZ

1. [sıfat] Saçı dökülmüş (baş), dazlak
2. Çıplak (toprak)

PAT

1. [sıfat] Yassı, basık
   • "Ne de ıslak pat burnundaki mor mor meneviş." (Mehmet Akif Ersoy)

BAD

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Rüzgâr
   • "Esme ey bad esme canan uykuda." (Faruk Nafiz Çamlıbel)

YAD

1. [sıfat] Yabancı

LAM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Mikroskopta incelenecek maddelerin üzerine konulduğu dar, uzun cam parçası
2. Dar, çok ince metal parça

TAŞ

1. [isim] Kimyasal veya fiziksel durumu değişiklikler gösteren, rengini içindeki maden, tuz ve oksitlerden alan sert ve katı madde
   • "Kireç taşı. Oltu taşı."
   • "İkide birde bana bunun için taş atıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Taş atıp kolunuz yorulmadan üstüne konduğunuz paranın nasıl kazanıldığını bir yazarsak görürsünüz." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bunlardan en iyisini taş çatlasa konakta iki aydan fazla tutamazdı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. [sıfat] Bu maddeden yapılmış, bu maddeden oluşmuş
   • "Hayvan sanki taş kesilmiş ve kulaklarını dimdik dikmişti." (Osman Cemal Kaygılı)
3. Bazı yerlerde ve işlerde kullanılmak için bu maddeden özel olarak hazırlanmış malzeme
   • "Ben olduğum yerde taş gibi donup kaldım." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Yapı işlerinde kullanılmak için bu maddeden hazırlanmış malzeme
   • "Tophane yukarılarında taştan bir binada oturuyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
5. Mücevherlerde kullanılan yüksek değerli cevher
   • "Bu küpenin taşları o kadar temiz değil."
6. Dama, domino vb. oyunlarda kullanılan metal, kemik, plastik veya tahta parçalardan her biri
7. Bazı organların içinde, özellikle idrar kesesi vb.nde oluşan, türlü biçim ve hacimdeki katı madde
8. Bazı kütlelerden kopan veya koparılan parça
9. Üstü kapalı bir biçimde söylenen iğneleyici söz, tariz

ÇAK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Yırtık, yarık

İFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işi yapma, yerine getirme
   • "Hürmetlerimi kendim ifa eder, mektup yazarım." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Ödeme

OMA

1. [isim] Kalça kemiği
2. Bel kemiği

ASK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Asklı mantarlara özgü üreme organı

ALT

1. [isim] Bir şeyin yere bakan yanı, zir, üst karşıtı
   • "Pantolonlarımızı şiltelerimizin altına seriyoruz, onlar bütün hafta orada ütüleniyor." (Zeki Ömer Defne)
   • "İlgili sözleşmelerin altına imzamızı koyarken bu imzaya sadık kalma konusunda ne ölçüde niyetliydik?" (Ahmet Cemal)
   • "Bir şey değil, karşıdan bir otomobil filan gelir de altında kalırım diye korktum." (Burhan Felek)
   • "Kısa kesmekten yanaydı ama paraları uzatsa altından bir çapanoğlu çıkar mıydı?" (Orhan Kemal)
2. Bir nesnenin tabanı
   • "Ayağındaki altları nalçalı koca bahçıvan kunduraları ile ona yetişmesi imkânsızdı." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Altından kalkamayacağı suçlamalar ileri sürdüler."
3. Oturulurken uyluk kemiklerinin yere gelen bölümü
   • "Altına sandalye çekmek."
4. Bir şeyin yere yakın bölümü
5. Yanan ocağın alevi
   • "Fokurdamaya başlayan çaydanlığın altını kapadı." (Haldun Taner)
6. Birine göre alt aşamada olan kimse, madun
7. Sınıflamalarda ikinci derecede olan
   • "Alt sınıf. Alt cins. Alt takım."
8. [sıfat] Birkaç şeyden aşağıda olan
   • "Yeleğinin alt düğmesi iliklenmemiş." (Haldun Taner)

AŞI

1. [isim] Birtakım hastalıklara karşı bağışıklık sağlamak için vücuda verilen, o hastalığın mikrobuyla hazırlanmış eriyik
2. Bu eriyiğin uygulanması
   • "Çiçek aşısı. Kolera aşısı. Tifo aşısı."
3. Bir ağacın dalı veya gövdesi üzerine, aynı familyanın daha iyi bir türünden alınan dal, göz, tomurcuk vb. parçaları kaynaştırma işi
4. Bu yolla eklenen parça
5. [sıfat] Aşılı (kimse veya bitki)
   • "Sana yeni aşı güllerimi göstereceğim." (Aka Gündüz)

TAV

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İşlenecek bir nesnede bulunması gereken ısının, nemin yeterli olması durumu
2. Hayvanlarda besili olma durumu
   • "Biraz durdu. Sonra işe az daha tav vermiş olmak için..." (Memduh Şevket Esendal)
3. En uygun durum ve zaman