İçinde A geçen 3 harfli kelimeler

İçinde a olan 3 harfli 261 kelime var. İçerisinde A harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında a harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu a harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAV

1. [isim] Şahin, köpek vb. hayvanları avcılığa alıştırma işi

GAR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Demir yolu ile yolculuk edenlerin gereksinimlerinin geniş ölçüde karşılandığı büyük tren istasyonu
   • "Bu beylerle Selanik garının civarında bazı bahçelerden geçerek gidiyorduk." (Yahya Kemal Beyatlı)

RAM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Boyun eğen, kendini başkasının buyruğuna bırakan
   • "İlk defa huzuruna çıkan herhangi bir kadını derhâl sersemletiyor, iradesini elinden alıp kendine ram ediveriyordu." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Onun şekillerine ve anatomisine ram olmayı kendime bir zillet addederim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ALA

1. [sıfat] Karışık renkli, çok renkli, alaca
   • "Ala kilim eskimiş."
2. [isim] Alabalık
3. Açık kestane renginde olan, ela (göz)
4. [isim] Kekliğin boynundaki siyah halka

SAZ

1. [isim] Genellikle su kıyılarında, bataklık yerlerde yetişen ince kamış, hasır otu, kiliz, kofa
   • "Köyün saz kaplı, karanlık çökmüş damlarına seslendi." (Halide Edip Adıvar)
2. [sıfat] Bu kamıştan yapılmış

AÇI

1. Birbirini kesen iki yüzey veya aynı noktadan çıkan iki yarım doğrunun oluşturduğu geometrik biçim, zaviye
2. Görüş, bakım, yön, anlayış biçimi
   • "Bu röportajların özellikleri açı tazeliği, sunuş özelliği ve kıvrak mizahı idi." (Haldun Taner)

ÇAK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Yırtık, yarık

KAP

1. [isim] İçi gaz, sıvı veya katı herhangi bir maddeyi alabilen oyuk nesne
   • "Aynı yazar bu kabına sığamayan oyuncunun el, kol, yüz kıpırtılarını da şöyle dile getirir." (Salâh Birsel)
2. Kap kacak
3. Türlü şeylerin taşınması veya saklanması için kullanılan torba, kılıf, çanta, sepet, sandık vb
4. Kapak, cilt

OVA

1. [isim] Çevrelerine göre çukurda kalmış, çoğunlukla alüvyonla örtülü, eğimi az, akarsuların derine gömülmemiş olduğu, genellikle geniş veya dar düzlük, yazı
   • "Tabiatın kırlara, ovalara verdiği doyulmaz güzellikte bir parça var." (Memduh Şevket Esendal)

KAŞ

1. [isim] Gözlerin üzerinde kemerli birer çizgi oluşturan kısa kıllar
   • "Aşçıbaşı, kırçıl kaşlarını biraz daha çatıp karşıma çömeliyor." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Dönüp ardına baktı, bakmasıyla kaşlarını çatması bir oldu, yüzü kararıverdi." (Burhan Günel)
   • "El yanında yıkar gider kaşını / Tenhalarda gülüşünü sevdiğim." (Ruhsati)
   • "Kaşla göz arasında eline bir mikrofon verdiklerinden adamın sesi herkesi bastırır oldu." (Haldun Taner)
2. Kemerli ve çıkıntılı şey veya yer
   • "Altın yüzük yaptırdım, kaşı sensin sevdiğim" (Halk türküsü)
3. Sarp kayalık, uçurum
4. Eyerin ön ve arkasındaki çıkıntılı bölüm
5. Duvar, bağ ve bahçelerde toprak yığarak yapılan sınır, set

ALP

1. [sıfat] Yiğit, kahraman

CAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
   • "Susunuz, dedi, beyhude, ... yoruluyorsunuz can alacak noktayı unutuyoruz." (Mahmut Yesari)
   • "Gözüne kestirdiği, daha doğrusu, suçlamak için can attığı birisi var." (Tarık Buğra)
   • "Sırası gelince kendi paylarına düşen can borcunu da ödediler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Eylül sonunda ruhunu teslim eden heves / Can bulmak üzredir yeni baştan bahar ile" (Faruk Nafiz Çamlıbel)
2. Yaşama, hayat
   • "Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Yazdığım satırlara bakarsanız manevi varlığımın can çekiştiğini görürsünüz." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu sözleriniz bana can verdi."
   • "Bitip tükenmek bilmeyen bir tablo gibi serilip giden lale tarlası renkten renge geçtikçe herkesin canı ağzına geliyor." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Güç, dirilik
   • "Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bahar toprağa gene can verdi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Ayrılık! Her vakit can yakar, ağlatır." (Ahmet Rasim)
   • "Her gün giyilmekten elbisenin canı çıktı."
4. Kişi, birey
   • "Benimle beraber dört canız ." (Falih Rıfkı Atay)
5. İnsanın kendi varlığı, özü
   • "Ne denir, canımız ne mertebe insan olsa mayamız, maddemiz hayvan..." (Reşat Nuri Güntekin)
6. Gönül
   • "Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade." (Karacaoğlan)
7. Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi
8. [sıfat] Çok içten, sevimli, sevilen, şirin
   • "Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi." (Tarık Buğra)
9. [ünlem] Yakınlık duygusu belirten bir seslenme sözü
   • "Canlar! ... Açık olsun bahtınız." (Enis Behiç Koryürek)

DAZ

1. [sıfat] Saçı dökülmüş (baş), dazlak
2. Çıplak (toprak)

YAL

1. [isim] Köpek ve ineklere yedirilmek için un ve kepekle hazırlanan yiyecek

AKI

1. [isim] Herhangi bir kuvvet alanında, belli bir düzlemin belli bir bölümünden geçtiği varsayılan güç çizgileri, seyelan

GAZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Tül

MAT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Satranç oyununda taraflardan birinin yenilgisi
   • "İki kişiyi birden satrançta mat ettim." (Aka Gündüz)

AKS

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Dingil

EDA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Davranış, tavır
   • "Alaycı bir eda ile soruyorum." (Refik Halit Karay)
2. Naz, işve
   • "Giyimi kuşamı tepeden tırnağa Paris modası ya, nazı edası hiç aşağı kalmıyor ki!" (Atilla İlhan)
3. Anlatış biçimi, tarzı
   • "Sonra birdenbire sözlerinin konferans edasını değiştirerek bana sordu." (Ömer Seyfettin)

AMA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [bağlaç] Çelişkili ve tutarsız iki cümleyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz, amma
   • "Para kazanmayı hiç sevmiyordu ama hesapsız harcamaya bayılıyordu." (Necati Cumalı)
   • "Ama ne manzara! Ama ne film!"
   • "Ama, diye sözünü kestim adamın. Aması maması yok, dedi o, sert bir sesle. Niye istifa etmedin?" (Nazlı Eray)
2. Uyarma veya şartlı bir ifade niteliğinde olan bir cümleyi, başka bir cümleye bağlamaya yarayan bir söz
   • "İnanmam ama fırsat bulursam baktırmadan da yapamam." (Kemal Tahir)
   • "Ama ne kılık!"
3. Beklenmeyen bir sonucu anlatan iki cümleyi onun sebebi durumunda olan cümleye bağlayan bir söz
   • "Gerçi Miralay bey bu suretle tekrar hatıralarına dalıp derdini unutur ama onu gece yarılarına kadar dinlemek fedakârlığı da yine bize düşer." (Haldun Taner)
4. Bir yargıyı veya bir buyruğu pekiştirmek için de kullanılan bir söz
   • "Güzel ama güzel bir söz söyledi."
5. Bazen dikkati çekmek için cümlenin sonuna getirilen bir söz
   • "Gerçi, vekillerden bazıları yerli yerinde duruyordu ama!" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)