İçinde U geçen 7 harfli kelimeler

İçinde u olan 7 harfli 1261 kelime var. İçerisinde U harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında u harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu u harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUMANCA

...

MESUTÇA

1. [zarf] Mesut bir biçimde, mesut olarak, mesudane

SUNİLİK

1. [isim] Yapma, yapay olma durumu veya özelliği, yapaylık

TAVULGA

1. [isim] Kabuğu kırmızı veya erguvan renginde olan ve tabaklamada kullanılan bir söğüt türü

TOKURTU

1. [isim] Tokurdama sesi

KUŞGÖMÜ

1. [isim] Pastırmanın fileto bölümü

MARABUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kuzey Afrika'da dervişlere verilen ad, murabıt

MASUMCA

1. [zarf] Suçsuz, temiz, masum bir biçimde, masumane

MELEKUT

...

MUHACİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. Göçmen
   • "Yolda uzun bir muhacir kafilesine tesadüf ettik." (Ömer Seyfettin)
   • "Bunlar Kozan'dan Kırım'a, oradan da Tuna'ya muhacir gitmişler." (Peyami Safa)
2. Hz. Muhammed'e uyarak Mekke'den Medine'ye göç eden

OMUZDAŞ

1. [isim] Aynı amaçla ve birlikte hareket eden kimse, ayaktaş, hempa
   • "Eski omuzdaşları gibi ne kahve ne kuşçu dükkânı açmaya ne kolcu yazılmaya ne de gazete müvezziliğine tenezzül etti." (Ömer Seyfettin)

UZAKTAN

1. [zarf] Uzak yerden
   • "Merak bu ya, bir gün uzaktan seyredeceğim bizim takımı." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Uzak olarak

ARZUSUZ

1. [sıfat] İsteği, hevesi olmayan

AVURTLU

1. [sıfat] Çalım satan, yüksekten atan

BANKOCU

...

HAZIRUN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir toplantıya katılanlar

KRİKOCU

1. [isim] Kriko yapan, onaran veya satan kimse

PİSUVAR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Genel tuvaletlerde erkeklerin kullandığı, duvar kenarına yerleştirilmiş sidiklik

PUŞTLUK

1. [isim] Puşt olma durumu

RUTUBET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nem
   • "Kum tablasının rutubeti çektiği söylenirdi." (Necati Cumalı)