İçinde Ğ geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ğ olan 5 harfli 152 kelime var. İçerisinde Ğ harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ğ harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ğ harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YIĞIŞ

1. [isim] Yığma işi veya biçimi

DEĞİŞ

1. [isim] Değme işi veya biçimi
   • "Buğdayı pirinçle değiş etmek."
2. Değişim

BOĞUK

1. [sıfat] Kısılmış (ses)
   • "Zeyno'nun birdenbire boğazından boğuk bir ses çıktı." (Halide Edip Adıvar)

TUĞLA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Balçığın kalıplara dökülüp güneşte kurutulduktan sonra özel ocaklarda pişirilmesiyle yapılan ve duvar örmekte kullanılan yapı malzemesi
   • "Tuğla büyüklüğünde bir delikten aydınlık giriyordu içeri." (Çetin Altan)

ÇIĞIR

1. [isim] Çığın kar üzerinde açtığı iz
   • "Hepsi birden Atatürk'ün açmakta olduğu bir çığırda çalışıyorlardı." (Azra Erhat)
2. Hayvanların gide gele açtıkları ince yol, keçi yolu, patika
3. İz
   • "Sabanın sapına çalımlı çalımlı sarılarak kuvvetli demirin açtığı çığır üzerinde ağır adımlarla yürümekteydi." (Nabizade Nazım)
4. Büyük hattatların sanat yolu
   • "Mustafa Rakım çığırı."
5. Yeni bir biçim, yöntem veya yol
   • "Edebiyatımızda büyük bir çığırın ilk ve güçlü öncüsü olan bu hikâyeler..." (Haldun Taner)

DAĞLI

1. [sıfat] Dağlık bölge halkından olan
2. Dağa ait
3. Kaba saba, görgüsüz
   • "Batıl itikatlara inanmış, dağlı, cahil bir kızcağızdı." (Refik Halit Karay)

İFRAĞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir şeyi başka bir biçime çevirme
2. Boşaltım

DÜĞME

1. [isim] Giyecek, yorgan vb.nin bazı yerlerine ilikleyici veya süs olarak dikilen kemik, metal, sedef gibi sert maddelerden yapılmış küçük tutturma aracı
   • "Sımsıkı bağlanmış bir örme kese çıkarıyor, birer birer düğmelerini çözüyor." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Çevrilmek veya üzerine basılmak yoluyla bir elektrik akımını açan, kapayan, herhangi bir makineyi işleten veya durduran parça
   • "Radyonun düğmesi."
3. Üst deri altındaki kıkırdak ve yağdan oluşmuş düğme biçimindeki çıkıntı
   • "Kalkan balığının düğmeleri."

TUYUĞ

1. [isim] Mâni (II) biçiminde aruzla yazılmış manzume

BELİĞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Belagati olan, belagatli
2. Anlaşılır
   • "Çeşmeden sökülmüş o kitabenin yeri kendisinden daha beliğ bir şekilde, hafızamda kaldı." (Yahya Kemal Beyatlı)

DEĞİN

1. [edat] Bir işin, bir durumun sona erdiği zamanı veya yeri gösterir, kadar, dek
   • "Kıyıdan bir alkış sesi geldi... Odanın güneşli duvarına değin." (Melih Cevdet Anday)

BAĞLI

1. [sıfat] Bir bağ ile tutturulmuş olan
   • "Günlerden beri bağlı duran demir, sert bir hırıltıyla denize daldı." (Halikarnas Balıkçısı)
   • "Atatürk ilke ve inkılaplarına ve laik Cumhuriyet ilkesine bağlı kalacağıma ant içerim." (Anayasa)
   • "Özel ilk ve orta dereceli okulların bağlı olduğu esaslar, devlet okulları ile erişilmek istenen seviyeye uygun olarak kanunla düzenlenir." (Anayasa)
2. Gerçekleşmesi bir şartı gerektiren, vabeste
   • "Ekinlerin gürleşmesi yağmura bağlıdır, Sevincimiz üzüntümüz / Hep sana bağlı." (Behçet Necatigil)
   • "İhtiyarın Arslan Bey'e bu kadar bağlı olması, Giray'ı sık sık bir tarafa itmesi canını sıkıyordu." (Sevinç Çokum)
3. Sınırlanmış, sınırlı
   • "Tüzüğe bağlı bir işlem."
4. Kapatılmış olan, kapalı
   • "Bağlı geçit."
5. Bir kuruluşun yetkisi altında bulunan
   • "Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumunun bağlı kuruluşlarını ziyaret ettim."
6. Sadık
   • "Türkiye Cumhuriyeti Atatürk milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devletidir." (Anayasa)
7. Bir kimseye, bir düşünceye, bir hatıraya saygı, aşk vb. duygularla bağlanan, tutkun
   • "Çocuklarına bağlı ana."
8. Halk inanışına göre, büyü etkisiyle cinsel güçten yoksun edilmiş (erkek)

BOĞMA

1. [isim] Boğmak işi

KOĞUŞ

1. [isim] Kışla, okul, tutukevi, hastane vb. kalabalık yerlerde, içinde birçok kimsenin yattığı veya barındığı büyük oda
   • "Koğuşlardan birinin penceresinden hasta bir çocuğun söylediği türkü geliyor." (Peyami Safa)
2. Osmanlı Devleti'nde devşirilen çocuklara acemi ocağında eğitim ve öğretimin verildiği, birbirini izleyen yedi oda

BUĞUR

1. [isim] Buğra

ÇİĞLİ

...

KAĞIT

...

EĞRİM

1. [isim] Girdap
2. Eğri, dalgalı

SIĞIN

1. [isim] Alageyik

BOĞUM

1. [isim] Boğulmuş, sıkılmış yer
   • "Sağ elinin şehadet parmağının ilk boğumuyla tetiği çekti." (Ömer Seyfettin)
2. Parmak, kamış, saz vb. bitkilerin şişkince bölümü
3. İnce damarların veya sinirlerin yumak gibi toplandığı yer
   • "Lenf boğumları. Sinir boğumları."