İçinde Ğ geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ğ olan 5 harfli 152 kelime var. İçerisinde Ğ harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ğ harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ğ harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SIĞLA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Günlük ağacı

DOĞMA

1. [isim] Doğmak durumu
2. Dünyaya gelme
   • "Fatma'dan doğma."
3. [sıfat] Doğmuş
   • "Vücut, sıtma nöbeti gibi sıcakla soğuğun karışmasından doğma garip ürpertilerle titriyordu." (Reşat Nuri Güntekin)

İĞFAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir kadını aldatma, baştan çıkarma
2. Aldatma, ayartma, kandırma, baştan çıkarma
   • "Bir genç kızı izdivaç vaadiyle iğfal etmiş bir adamın mesuliyetini, vicdan azabını ve nihayet hicabını duyuyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

EĞRİM

1. [isim] Girdap
2. Eğri, dalgalı

BAĞAN

1. [isim] Vakti gelmeden ölü doğan yavru, düşük
2. Ölü doğan kuzunun derisi

BALİĞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Ergen

BOĞMA

1. [isim] Boğmak işi

DEĞİN

1. [edat] Bir işin, bir durumun sona erdiği zamanı veya yeri gösterir, kadar, dek
   • "Kıyıdan bir alkış sesi geldi... Odanın güneşli duvarına değin." (Melih Cevdet Anday)

TUĞLU

1. [sıfat] Tuğu olan

ÇAĞLA

1. [isim] Badem, kayısı, erik vb. tek çekirdekli yemişlerin körpeyken yenilebilen ham şekli

DİMAĞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Beyin
2. Bilinç, zihin
   • "... meclisin nerede toplanabileceği fikri dimağımızı işgal ediyordu." (Atatürk)

ÇAĞMA

1. [isim] Çağmak işi

SIĞIR

1. [isim] Geviş getirenlerden, boynuzlu büyükbaş evcil hayvanların genel adı
2. Anlayışsız, kaba saba kimse

AĞLAK

1. [sıfat] Ağlamaklı
   • "Bana ne, onun sarı parlak bir kumaşa sarınmış ağlak suratlı bodur karısından?" (Adalet Ağaoğlu)

YAĞLI

1. [sıfat] Üzerinde veya içinde yağı olan
2. Yağı çok olan
3. Yağla yapılmış
   • "Yağlı çörek."
4. Besili, semiz
   • "Bir de olaydı şimdi diye yağlı hindi sayıklıyorsun." (Osman Cemal Kaygılı)
5. Yağdan kirlenmiş veya lekelenmiş olan
   • "Uzun saçları eski redingotun yağlı yakasına dökülüyor." (Ömer Seyfettin)
6. Parası bol, zengin
   • "Dükkâna yağlı bir müşteri arıyordu." (Refik Halit Karay)
7. Bol ve kolay kazanç sağlayan
   • "Yağlı bir iş."

ÇİĞİT

1. [isim] Çekirdek, özellikle pamuk çekirdeği

DOĞRU

1. [sıfat] Bir ucundan öbür ucuna kadar yönü değişmeyen, eğri ve çarpık karşıtı
   • "Onun yaptıklarını doğru buluyor musunuz?"
   • "Çocuğun dediği doğru çıktı. Ana kız otelden gittiler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Doğru doğru dosdoğru, bu işi yapan odur."
2. Gerçek, yalan olmayan
   • "Doğru haber."
3. Akla, mantığa, gerçeğe veya kurala uygun
   • "Bunları sana şimdiden söylemek daha doğrudur." (Aka Gündüz)
4. [isim] Gerçek, hakikat
   • "Söyleyin doğrusunu, siz insanoğlunun ahlaklı olabileceğine inanmıyorsunuz." (Nurullah ataç)
5. [isim] İki nokta arasındaki en kısa çizgi
   • "İki noktadan yalnız bir doğru geçebilir."
6. [zarf] Yanlışsız, eksiksiz bir biçimde
   • "Çocuk doğru okudu."
7. [zarf] Hiçbir yöne sapmadan, dosdoğru, doğruca
8. [zarf] Yakın, yakınlarında
   • "Şafağa doğru otomobil sesi duyuldu." (Falih Rıfkı Atay)
9. [edat] Karşı yönünce
   • "Yüzü sapsarı bir kadın iskeleye doğru yürüdü." (Sait Faik Abasıyanık)
10. Yasa, yöntem ve ahlaka bağlı, dürüst, namuslu

DÜĞÜN

1. [isim] Evlenme veya sünnet dolayısıyla yapılan tören, eğlence, cemiyet
   • "Babam düğünün savaştan sonraya kalmasını uygun görmüş." (Aka Gündüz)
2. Bir olayı kutlamak için yapılan büyük eğlence veya tören

DEĞİL

1. [isim] Cümle içinde art arda kullanılan iki veya daha çok özneyi, tümleci, yüklemi, aralarından bazılarına olumsuzluk kavramı vererek birbirine bağlayan veya yüklemin olumsuz çekimini sağlayan kelime
   • "Bu direniş çetin değil, haşin değil, yürek burkucuydu." (Tarık Buğra)
   • "Ben parasında değilim, yeter ki iyi bir şey olsun."

DOĞAL

1. [sıfat] Doğada olan, doğada bulunan
   • "Doğal olarak kendisinin de o bir adımdan daha çok yaklaşmasına izin vermiyordu." (Necati Cumalı)
2. Doğada rastlandığı gibi, doğaya uygun olan, doğa güçlerine, kurallarına uyan, tabii, natürel
3. Kendiliğinden olan, insan eliyle yapılmamış, yapay karşıtı
   • "Doğal liman. Doğal sınır."
4. Yapmacık olmayan
5. Olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi
6. Sağduyuya, mantığa, olağan düzene uygun olan
7. Katıksız, saf