İçinde Ğ geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ğ olan 4 harfli 58 kelime var. İçerisinde Ğ harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ğ harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ğ harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAĞA

1. [isim] Kaplumbağa
2. Deniz kaplumbağasının kabuğu
3. Kaplumbağa kabuğu
4. Ur
5. [sıfat] Kaplumbağa kabuğundan yapılmış veya bu kabuğu andırır biçimde olan
   • "Bağa gözlük."

DÜĞÜ

1. [isim] Elendikten sonra geriye kalan en ince bulgur
2. Pirinç

AĞCI

1. [isim] Ağ ile balık tutarak geçinen kimse

AĞAÇ

1. [isim] Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki
   • "Neredesin yahu, seni bekleye bekleye ağaç olduk."
2. [sıfat] Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan
   • "Ağaç tekne."
3. Direk

BUĞU

1. [isim] Su buharı
   • "İçimde buz gibi bir buğu, gittikçe yayılarak beni ürperte ürperte öldürmeye çalışıyor." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Soğuk bir cisim üzerinde ince bir tabaka durumunda yoğunlaşmış sıvı
   • "Biz bile kendimizi en sadık bir aynada görmek istesek nefesimizin buğusu aynamızı bulandırır." (Abdülhak Şinasi Hisar)

KİĞI

...

UĞUT

1. [isim] Çimlenmiş buğdayın kaynatılmasıyla yapılan bir çeşit yemek

AĞIŞ

1. [isim] Ağma işi veya biçimi
   • "Gençlikten orta yaşa, orta yaştan yaşlılığa ağışını birlikte yaşadığım bu ev..." (Adalet Ağaoğlu)
2. Su buharının ve başka gazların yerden havaya doğru çıkışı, yağış karşıtı

OĞAN

...

EĞSİ

1. [isim] Ucu yanmış odun, köseği

İĞCİ

1. [isim] İğ kullanan, yapan veya satan kimse

ÖĞÜT

1. [isim] Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat
   • "Bütün öğütlerine itaat ettiğim hâlde hiçbir şeye muvaffak olamıyorduk." (Aka Gündüz)
   • "Ayağını denk al yavrum, ateşle oyun olmaz, diye öğüt verdi." (Haldun Taner)

ÇOĞU

1. [zamir] Bir şeyin büyük bölümü
   • "Biz o zaman okuduğumuz mısraların çoğunu ezber bilirdik." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "İkinci defa düğünümüzden bahsettim: -Biraz daha sabret Sara dedi. Çoğu gitti azı kaldı." (Aka Gündüz)
2. Çok kimse
   • "Arkadaşlarımın çoğu gibi mektebe lalalarla, uşaklarla gitmedim." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

AĞIR

1. [sıfat] Tartıda çok çeken, hafif karşıtı
   • "Kurşun ağır bir madendir. Taş yerinde ağırdır."
   • "Yerli halıları gördüm; koyu sıcak kırmızılarla diri maviler ağır basıyordu." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Devlet adamlarının ileri gelenleri böyle sözlere karışmaz, ağır dururlar." (Memduh Şevket Esendal)
   • "... bir odacının ağzından bu cevabı almak insana öyle ağır geliyor ki." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Çapı, boyutları büyük
   • "Ağır top. Ağır tank."
   • "Peki deyişleri de akılları yattığı için değil, korkuları ağır bastığı için oldu." (Tarık Buğra)
   • "Hakem tarafından verilen kırmızı kart ağır kaçtı."
3. Değeri çok olan, gösterişli
   • "Ağır kıyafeti ile muhite uymayan Canan'ın yanında, ne kadar rahat ve sadeydi." (Mithat Cemal Kuntay)
4. Çetin, güç
   • "Denizcilik tarihinin en ağır sorumluluklarından birini üzerine alıyordu." (Feridun Fazıl Tülbentçi)
5. Tehlikeli, korkulu, vahim
6. Sıkıntı veren, bunaltıcı
7. Dokunaklı, insanın gücüne giden, kırıcı
   • "Kızmıştım, Keziban'a söylenecek şöyle ağır bir söz arıyordum." (Nurullah ataç)
8. Ağırbaşlı, ciddi
   • "Bu, on dokuz yaşında ufak tefek bir kızdı. Fakat otuz yaşındaki bir insandan daha ağırdı." (Halide Edip Adıvar)
9. Keskin, boğucu (koku)
   • "Bu koku, en hafif rüzgârla burnu kuvvetli bir adama uzaktan kendini hissettirecek kadar ağırdır." (Falih Rıfkı Atay)
10. Sindirimi güç (yiyecek)
    • "Ağır bir yemek."
11. Yoğun
    • "Evin sofasına girer girmez kendisini ağır bir duman karşıladı." (Abbas Sayar )
12. Uyanılması güç, derin (uyku)
13. Kısık, alçak
    • "Ağaya pek duyurmak istemeyen ağır bir sesle kulağıma eğildi." (Osman Cemal Kaygılı)
14. Güç işiten, sağır
15. [zarf] Yavaş
    • "Cüneyt Bey sözlerini tartıyormuş gibi ağır söylüyordu." (Etem İzzet Benice)
16. [isim] Ağır sıklet
    • "Yıllarca ağırda güreşti."
17. Davranışları yavaş olan
    • "Ağır adam."

KIĞI

1. [isim] Kığ

ÇIĞA

1. [isim] Mersin balığının, yumurtasından havyar yapılan türü (Acipenser ruthenus)

ÖĞÜN

1. [isim] Kez, defa
2. Yemek vakti
   • "Her öğün tıka basa yediği iki katlı ekmek kadayıfı ile.." (Halide Edip Adıvar)
3. Bir vakitlik yemek

EĞİŞ

1. [isim] Eğme işi veya biçimi

UĞUR

1. [isim] Bazı olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan belirti veya bazı nesnelerde var olduğuna inanılan iyilik kaynağı
   • "Onlar da uğurlar dilediler, aralarında konuşmaya başladılar." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Emeti ile evlenmek, Satılmış'a uğur getirmişti." (Ercüment Ekrem Talu)
2. Bu nitelikte olduğuna inanılan şey
3. Meymenet, kadem
4. Talih, şans

AĞIT

1. [isim] Ölenin iyi niteliklerini, ölümünden duyulan acıyı dile getirerek ağlama biçimi
   • "Çadırı önünde, kanlı gömleği ortaya alıp ağıt yaktılar sabaha kadar." (Yahya Kemal)
2. Gelin olan bir kızın arkasından niteliklerini sayıp dökerek ağlama
3. Ölen bir kimsenin gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini, arkada bıraktıklarının acılarını, büyük felaketlerin acılı etkilerini dile getiren söz veya okunan ezgi, yazılan yazı, sagu, mersiye
   • "Rahman'ın sazı susmuş, okuduğu ağıt bitmiştir." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)