İçinde Ğ geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ğ olan 4 harfli 58 kelime var. İçerisinde Ğ harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ğ harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ğ harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

UĞRA

1. [isim] Yufka açılırken hamurun tahtaya yapışmaması için serpilen kalın un

ÖĞÜN

1. [isim] Kez, defa
2. Yemek vakti
   • "Her öğün tıka basa yediği iki katlı ekmek kadayıfı ile.." (Halide Edip Adıvar)
3. Bir vakitlik yemek

EĞRİ

1. [sıfat] Doğru veya düz olmayan, bir noktasında yön değiştiren, çarpık, münhani, doğru karşıtı
   • "Eğri bir yol."
2. Yay gibi kavislenmiş, eğmeçli, mukavves
   • "Eğri kılıç."
3. Yatay veya düşey olmayan, bütünüyle bir yana eğilmiş bulunan, eğik, mail
   • "Eğri bir masa."
4. [zarf] Yanlış bir biçimde
   • "Gazetecilik bu oğlum, eğri, doğru yazılıp çıkmalı." (Memduh Şevket Esendal)
5. [isim] Bir olayın şiddetindeki azalış ve çoğalışları gösteren çizgi
   • "Sıcaklık eğrisi. Hava nemi eğrisi."
6. [isim] Doğru veya düz olmayan çizgi, yüzey

AĞDA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kaynatılarak çok koyu ve yapışkan bir macun durumuna getirilen pekmez veya limonlu şeker eriyiği
2. Şekerle yapılan ürünlerin hazırlanması veya beklemesi sırasında şekerin ulaştığı koyuluk

ÖĞÜR

1. [isim] Akran
   • "Çoluk çocuk öylesine öğür oldular ki anları dışarıdan gören pekâlâ çok nüfuslu tek bir aile sanabilirdi." (Haldun Taner)
2. Takım, fırka, zümre
3. [sıfat] Öğrenmiş
4. [sıfat] Alışmış, yadırganmaz olmuş, menus

EĞİŞ

1. [isim] Eğme işi veya biçimi

AĞIM

1. [isim] Ayağın üstündeki tümsek yer

UĞUR

1. [isim] Bazı olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan belirti veya bazı nesnelerde var olduğuna inanılan iyilik kaynağı
   • "Onlar da uğurlar dilediler, aralarında konuşmaya başladılar." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Emeti ile evlenmek, Satılmış'a uğur getirmişti." (Ercüment Ekrem Talu)
2. Bu nitelikte olduğuna inanılan şey
3. Meymenet, kadem
4. Talih, şans

ÇAĞA

1. [isim] Çocuk, bebek

ÖĞLE

1. [isim] Gün ortası, öğlen
   • "Ertesi gün öğleye kadar nasıl vakit geçireceğini bilemedi." (Peyami Safa)
2. Öğle ezanı
3. Öğle namazı
   • "Öğleyi de kılar, sonra ağıla çıkarım." (Ömer Seyfettin)

KİĞI

...

YAĞI

1. [isim] Düşman, hasım

AĞIZ

1. [isim] Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk
   • "Yusuf Efendi biçareye ağız açtırmıyordu."
   • "Gelgelelim Akif, Berlin'e gidip de oradaki kahveleri gördüğü vakit ağız değiştirmek zorunda kalır." (Salâh Birsel)
   • "Kolonya dökmekten, şeker tutmaktan, iyi gözükeceğim diye ağız etmekten yoruldu." (Lâtife Tekin)
   • "Ben nasıl ağız kullanıyorsam sen de o yolda konuş."
2. Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü
   • "Küçük bir ağız."
   • "Aman efendim, bendenize bir ağız açtılar, donakalmışım." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Çok şükür, ağzı laf yapandan çok, eli işe yatkın aydınlara muhtaç olduğumuzu, anlar gibiyiz." (Atilla İlhan)
   • "Hey zavallı balık, diyor, ağzın var dilin yok" (Sait Faik Abasıyanık)
3. Kapların veya içi boş şeylerin açık tarafı
   • "Ağızları kopmuş bir çay takımının arasına gizlenmiş, koyu renkli bir cildi oradan alarak bana uzattı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
4. Bir akarsuyun denize veya göle döküldüğü yer, munsap
   • "Çay ağzı."
5. Koy, körfez, liman, yol vb. yerlerin açık yanı
   • "Körfezin ağzı. Yol ağzında."
6. Birkaç yolun birbirine kavuştuğu yer, kavşak
7. Kesici aletlerin keskin tarafı
   • "Çelik ağızlı, küçük gül makasını kâğıdından çıkardı." (Refik Halit Karay)
8. Bir dilin sınırları içinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği
   • "Anlaşılmaz, garip köylü ağızlarıyla konuşuluyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
9. Üslup, ifade özelliği
   • "Ertesi günü bazı gazeteler bu haberin bir noktasını yarı resmî bir ağızla tekzip ettiler." (Tarık Buğra)
10. Uç, kenar
    • "Topun ağzında. Uçurumun ağzında."
11. Birini yanıltmak, kandırmak amacıyla dolambaçlı birtakım sözler söyleme özelliği
12. Bir bölge ezgilerinde görülen özelliklerin tümü

ÖĞÜT

1. [isim] Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat
   • "Bütün öğütlerine itaat ettiğim hâlde hiçbir şeye muvaffak olamıyorduk." (Aka Gündüz)
   • "Ayağını denk al yavrum, ateşle oyun olmaz, diye öğüt verdi." (Haldun Taner)

ÇIĞA

1. [isim] Mersin balığının, yumurtasından havyar yapılan türü (Acipenser ruthenus)

DAĞİ

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Dağlık bölgelerde söylenen türkülerin makamı

OĞUL

1. [isim] Erkek evlat
   • "Ertesi günü kardeşimin büyük oğlu geldi." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz
   • "Hinoğluhin."
3. Bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu
   • "Oğul arısı."
4. [ünlem] Yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü
   • "Bu su onu da devirir oğul!" (Sait Faik Abasıyanık)

UĞRU

1. [isim] Hırsız
   • "Şehrin en korkunç uğruları, katilleri buradan dışarı çıkamaz." (Salâh Birsel)

EĞİR

1. [isim] Arıların çıkardığı bir tür salgı

AĞAÇ

1. [isim] Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki
   • "Neredesin yahu, seni bekleye bekleye ağaç olduk."
2. [sıfat] Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan
   • "Ağaç tekne."
3. Direk