İçinde Ğ geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ğ olan 4 harfli 61 kelime var. İçerisinde Ğ harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ğ harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ğ harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EĞME

1. [isim] Eğmek işi

DOĞA

1. [isim] İnsan faaliyetlerinin dışında kendi kendini sürekli olarak yeniden yaratan ve değiştiren güç, canlı ve cansız maddelerden oluşan varlığın hepsi, tabiat
   • "Deniz de pisliği doğa yoluyla temizleyemez oldu." (Haldun Taner)
2. Bir kimsenin eğilimlerinin, içgüdülerinin hepsi, huy
3. İnsan eliyle büyük değişikliğe uğramamış, doğal güzelliklerini koruyan çevre
4. Evrende meydana gelen olayları denetiminde, egemenliğinde tuttuğuna inanılan soyut güç

EĞRİ

1. [sıfat] Doğru veya düz olmayan, bir noktasında yön değiştiren, çarpık, münhani, doğru karşıtı
   • "Eğri bir yol."
2. Yay gibi kavislenmiş, eğmeçli, mukavves
   • "Eğri kılıç."
3. Yatay veya düşey olmayan, bütünüyle bir yana eğilmiş bulunan, eğik, mail
   • "Eğri bir masa."
4. [zarf] Yanlış bir biçimde
   • "Gazetecilik bu oğlum, eğri, doğru yazılıp çıkmalı." (Memduh Şevket Esendal)
5. [isim] Bir olayın şiddetindeki azalış ve çoğalışları gösteren çizgi
   • "Sıcaklık eğrisi. Hava nemi eğrisi."
6. [isim] Doğru veya düz olmayan çizgi, yüzey

KIĞI

1. [isim] Kığ

İĞCİ

1. [isim] İğ kullanan, yapan veya satan kimse

AĞAÇ

1. [isim] Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki
   • "Neredesin yahu, seni bekleye bekleye ağaç olduk."
2. [sıfat] Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan
   • "Ağaç tekne."
3. Direk

OĞAN

...

AĞIZ

1. [isim] Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk
   • "Yusuf Efendi biçareye ağız açtırmıyordu."
   • "Gelgelelim Akif, Berlin'e gidip de oradaki kahveleri gördüğü vakit ağız değiştirmek zorunda kalır." (Salâh Birsel)
   • "Kolonya dökmekten, şeker tutmaktan, iyi gözükeceğim diye ağız etmekten yoruldu." (Lâtife Tekin)
   • "Ben nasıl ağız kullanıyorsam sen de o yolda konuş."
2. Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü
   • "Küçük bir ağız."
   • "Aman efendim, bendenize bir ağız açtılar, donakalmışım." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Çok şükür, ağzı laf yapandan çok, eli işe yatkın aydınlara muhtaç olduğumuzu, anlar gibiyiz." (Atilla İlhan)
   • "Hey zavallı balık, diyor, ağzın var dilin yok" (Sait Faik Abasıyanık)
3. Kapların veya içi boş şeylerin açık tarafı
   • "Ağızları kopmuş bir çay takımının arasına gizlenmiş, koyu renkli bir cildi oradan alarak bana uzattı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
4. Bir akarsuyun denize veya göle döküldüğü yer, munsap
   • "Çay ağzı."
5. Koy, körfez, liman, yol vb. yerlerin açık yanı
   • "Körfezin ağzı. Yol ağzında."
6. Birkaç yolun birbirine kavuştuğu yer, kavşak
7. Kesici aletlerin keskin tarafı
   • "Çelik ağızlı, küçük gül makasını kâğıdından çıkardı." (Refik Halit Karay)
8. Bir dilin sınırları içinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği
   • "Anlaşılmaz, garip köylü ağızlarıyla konuşuluyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
9. Üslup, ifade özelliği
   • "Ertesi günü bazı gazeteler bu haberin bir noktasını yarı resmî bir ağızla tekzip ettiler." (Tarık Buğra)
10. Uç, kenar
    • "Topun ağzında. Uçurumun ağzında."
11. Birini yanıltmak, kandırmak amacıyla dolambaçlı birtakım sözler söyleme özelliği
12. Bir bölge ezgilerinde görülen özelliklerin tümü

ÇAĞA

1. [isim] Çocuk, bebek

EĞİN

1. [isim] Arka, sırt
2. Beden, vücut
   • "Büyüdüm çabuk / Entarim eğnime dar." (Behçet Necatigil)
3. Boy bos, endam

AĞIM

1. [isim] Ayağın üstündeki tümsek yer

UĞRU

1. [isim] Hırsız
   • "Şehrin en korkunç uğruları, katilleri buradan dışarı çıkamaz." (Salâh Birsel)

AĞIN

...

BAĞI

1. [isim] Büyü

DÜĞÜ

1. [isim] Elendikten sonra geriye kalan en ince bulgur
2. Pirinç

AĞVA

...

EĞER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [bağlaç] Şart anlamını güçlendirmek için şartlı cümlelerin başına getirilen kelime, şayet
   • "O zaman inandığım gibi / Sahiden bir öbür dünya varsa eğer." (Cahit Sıtkı Tarancı)

UĞRA

1. [isim] Yufka açılırken hamurun tahtaya yapışmaması için serpilen kalın un

AĞIL

1. [isim] Evcil küçükbaş hayvanların barındığı çit veya duvarla çevrili yer
   • "Bir keçi kokusu sarmış ağıllarda çobanlarla arkadaş oldum." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bazı yıldızların, özellikle ayın çevresinde görülen geniş ve aydınlık teker, ayla, hale
3. Bazı görüntülerdeki çok ışıklı cisimleri çevreleyen ışıklı teker

IĞIL

1. [isim] Yavaş akan su
   • "Iğılda yüzmek kolaydır."