İçinde Ğ geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ğ olan 4 harfli 58 kelime var. İçerisinde Ğ harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ğ harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ğ harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AĞDA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kaynatılarak çok koyu ve yapışkan bir macun durumuna getirilen pekmez veya limonlu şeker eriyiği
2. Şekerle yapılan ürünlerin hazırlanması veya beklemesi sırasında şekerin ulaştığı koyuluk

İĞNE

1. [isim] Dikiş dikmeye yarayan, ince, ucu sivri, bir ucunda iplik geçecek deliği bulunan çelik araç
   • "Sabah sabah davullar vurulup meydan kurulur. Aman öyle bir kalabalık olur ki iğne atsan yere düşmez." (Eflatun Cem Güney)
   • "İğne ile kuyu kazmak gibi bir şeydi oymacılık." (Çetin Altan)
   • "Sonunda doktorların ısrarıyla bir sürü kuduz iğnesi yedi." (Refik Erduran)
   • "Konuk kadının durgunluğu evdeki tedirginliktendi, iğne üstünde oturuyormuşçasına eğretiydi duruşu." (Burhan Günel)
2. İki şeyi birbirine tutturmaya yarar ince, uzun, ucu sivri, metal araç
   • "Çengelli iğne. Toplu iğne."
3. Toplu iğnenin süs olarak kullanılan, iri başlı, renkli bir türü
4. Genellikle kadınların süs olarak elbiselerinin göğüs, yaka vb. yerlerine taktıkları süs eşyası
5. Bazı araçların ucu sivri parçaları
   • "Pusula iğnesi."
6. Bazı böceklerin kendilerini savunmak için kullandıkları organ
   • "Arının iğnesi. Akrebin iğnesi."
7. Oltanın ucundaki küçük çengel
8. Dokunaklı söz
9. Bitkilerde yumurtacıkla tepecik arasındaki sapçık
10. Şırınga
11. Zerk yolu ile vücuda verilen ilaç
    • "Hekim hastaya hap yerine iğne verdi."
12. Vücuda bu yolla ilaç verme işi
    • "Eczacının yaptığı bir adrenalin iğnesinden sonra gözlerini açtı." (Haldun Taner)

EĞME

1. [isim] Eğmek işi

EĞRİ

1. [sıfat] Doğru veya düz olmayan, bir noktasında yön değiştiren, çarpık, münhani, doğru karşıtı
   • "Eğri bir yol."
2. Yay gibi kavislenmiş, eğmeçli, mukavves
   • "Eğri kılıç."
3. Yatay veya düşey olmayan, bütünüyle bir yana eğilmiş bulunan, eğik, mail
   • "Eğri bir masa."
4. [zarf] Yanlış bir biçimde
   • "Gazetecilik bu oğlum, eğri, doğru yazılıp çıkmalı." (Memduh Şevket Esendal)
5. [isim] Bir olayın şiddetindeki azalış ve çoğalışları gösteren çizgi
   • "Sıcaklık eğrisi. Hava nemi eğrisi."
6. [isim] Doğru veya düz olmayan çizgi, yüzey

OĞUL

1. [isim] Erkek evlat
   • "Ertesi günü kardeşimin büyük oğlu geldi." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz
   • "Hinoğluhin."
3. Bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu
   • "Oğul arısı."
4. [ünlem] Yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü
   • "Bu su onu da devirir oğul!" (Sait Faik Abasıyanık)

OTAĞ

1. [isim] Büyük ve süslü çadır, çerge

DOĞA

1. [isim] İnsan faaliyetlerinin dışında kendi kendini sürekli olarak yeniden yaratan ve değiştiren güç, canlı ve cansız maddelerden oluşan varlığın hepsi, tabiat
   • "Deniz de pisliği doğa yoluyla temizleyemez oldu." (Haldun Taner)
2. Bir kimsenin eğilimlerinin, içgüdülerinin hepsi, huy
3. İnsan eliyle büyük değişikliğe uğramamış, doğal güzelliklerini koruyan çevre
4. Evrende meydana gelen olayları denetiminde, egemenliğinde tuttuğuna inanılan soyut güç

IĞIL

1. [isim] Yavaş akan su
   • "Iğılda yüzmek kolaydır."

OĞAN

...

EĞİŞ

1. [isim] Eğme işi veya biçimi

EĞSİ

1. [isim] Ucu yanmış odun, köseği

BAĞA

1. [isim] Kaplumbağa
2. Deniz kaplumbağasının kabuğu
3. Kaplumbağa kabuğu
4. Ur
5. [sıfat] Kaplumbağa kabuğundan yapılmış veya bu kabuğu andırır biçimde olan
   • "Bağa gözlük."

KIĞI

1. [isim] Kığ

ÇIĞA

1. [isim] Mersin balığının, yumurtasından havyar yapılan türü (Acipenser ruthenus)

ÖĞÜR

1. [isim] Akran
   • "Çoluk çocuk öylesine öğür oldular ki anları dışarıdan gören pekâlâ çok nüfuslu tek bir aile sanabilirdi." (Haldun Taner)
2. Takım, fırka, zümre
3. [sıfat] Öğrenmiş
4. [sıfat] Alışmış, yadırganmaz olmuş, menus

UĞRU

1. [isim] Hırsız
   • "Şehrin en korkunç uğruları, katilleri buradan dışarı çıkamaz." (Salâh Birsel)

AĞMA

1. [isim] Ağmak işi
2. Akan yıldız

YAĞI

1. [isim] Düşman, hasım

AĞIZ

1. [isim] Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk
   • "Yusuf Efendi biçareye ağız açtırmıyordu."
   • "Gelgelelim Akif, Berlin'e gidip de oradaki kahveleri gördüğü vakit ağız değiştirmek zorunda kalır." (Salâh Birsel)
   • "Kolonya dökmekten, şeker tutmaktan, iyi gözükeceğim diye ağız etmekten yoruldu." (Lâtife Tekin)
   • "Ben nasıl ağız kullanıyorsam sen de o yolda konuş."
2. Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü
   • "Küçük bir ağız."
   • "Aman efendim, bendenize bir ağız açtılar, donakalmışım." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Çok şükür, ağzı laf yapandan çok, eli işe yatkın aydınlara muhtaç olduğumuzu, anlar gibiyiz." (Atilla İlhan)
   • "Hey zavallı balık, diyor, ağzın var dilin yok" (Sait Faik Abasıyanık)
3. Kapların veya içi boş şeylerin açık tarafı
   • "Ağızları kopmuş bir çay takımının arasına gizlenmiş, koyu renkli bir cildi oradan alarak bana uzattı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
4. Bir akarsuyun denize veya göle döküldüğü yer, munsap
   • "Çay ağzı."
5. Koy, körfez, liman, yol vb. yerlerin açık yanı
   • "Körfezin ağzı. Yol ağzında."
6. Birkaç yolun birbirine kavuştuğu yer, kavşak
7. Kesici aletlerin keskin tarafı
   • "Çelik ağızlı, küçük gül makasını kâğıdından çıkardı." (Refik Halit Karay)
8. Bir dilin sınırları içinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği
   • "Anlaşılmaz, garip köylü ağızlarıyla konuşuluyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
9. Üslup, ifade özelliği
   • "Ertesi günü bazı gazeteler bu haberin bir noktasını yarı resmî bir ağızla tekzip ettiler." (Tarık Buğra)
10. Uç, kenar
    • "Topun ağzında. Uçurumun ağzında."
11. Birini yanıltmak, kandırmak amacıyla dolambaçlı birtakım sözler söyleme özelliği
12. Bir bölge ezgilerinde görülen özelliklerin tümü

AĞRI

1. [isim] Vücudun herhangi bir yerinde duyulan şiddetli acı
   • "Sabah yataktan müthiş bir omuz ağrısı ile kalkmıştı." (Haldun Taner)