İçinde Ö geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ö olan 4 harfli 98 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖZÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. Bir kusurun, bir suçun elde olmadan yapıldığını ileri sürme veya bu kusurun hoş görülmesini gerektiren sebep, mazeret
   • "Harp tarihi bu saldırı için hiçbir özür bulamayacaktır." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Onları, ayakta bekleyenleri görünce özür diledi." (Nezihe Araz)
2. Sakatlık, bozukluk, eksiklik veya elverişsizlik
   • "Bu evin birtakım özürleri var. Özrüm var, uzun yol yürüyemem."
   • "Karyolasına ilişti, odası için özür dileyip dilememeyi düşündü." (Peyami Safa)
3. Kusur, defo

BÖRÜ

...

ÖBEK

1. [isim] Küme
   • "Bahçeye iner, bir çiçek öbeğinin dibinde bir hasır iskemleye otururdu." (Falih Rıfkı Atay)
2. Genel olarak yaş, kimyasal yapı, uzay dağılımları ve hızları bakımından benzer özellik gösteren yıldızlar veya yıldızlar kümeleri
3. Özne, yüklem veya çeşitli tümleçlerle birlikte kullanılan sözlerin bütünü
   • "Özne öbeği. Yüklem öbeği."

ÖRGE

1. [isim] Motif

ÖRGÜ

1. [isim] Örme işi veya biçimi
2. Tığ, şiş veya özel makineyle ilmiklerin yan yana getirilmesiyle örülerek yapılmış şey
   • "İstediğiniz kadar tel örgü engelleri koyunuz." (Falih Rıfkı Atay)
3. Örülmüş saç bölüğü, belik
   • "Başı yemenili, saçları iki örgü, ayağı takunyalı sarışın bir köylü kızı bana sordu." (Refik Halit Karay)
4. Dokumacılıkta atkı ve çözgü ipliklerinin, dokumayı oluşturacak biçimde belli bir desene göre kesişmesi
5. İletişim, ulaşım vb.nin ülke yüzeyinde yayılmış biçimi, ağ
6. Yapı
   • "Batı Avrupa medeniyeti bütün dış ve iç örgüleriyle bana ilk defa orada ayan olmuştu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
7. Her türlü eylem ve olaydan oluşan akış
   • "Yaşamın örgüsü içinde gereğinden bile çok çalışkanım." (Nezihe Meriç)
8. [sıfat] Örülerek yapılmış olan, örme
   • "Örgü bir giysi."
9. Bazı sinir veya damarların birbirine geçip dolaşmasından ortaya çıkan oluşum
10. Konunun ana çizgisi, oyunun işlenişi veya çatısı

ÖVÜŞ

1. [isim] Övme işi veya biçimi

ÖDÜN

1. [isim] Uzlaşmaya varabilmek için hak, istek veya savlarının bir bölümünden, karşı taraf yararına vazgeçme, ödünleme, ivaz, taviz
   • "Kalabalığa verilen her ödün, verenleri kendi benliğinden, kişiliğinden uzaklaştırıyor." (Necati Cumalı)
   • "Yaşamı boyunca ekmek parası yüzünden olmayacak ödünler verdi." (Haldun Taner)

ÖFKE

1. [isim] Engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, kızgınlık, hışım, hiddet, gazap
   • "Eve gelinceye kadar hiç öfkesi kalmadı." (Ömer Seyfettin)
   • "Hanım, dedi, yapmayın, öfke ile kalkan ziyanla oturur!" (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Evde önüne gelenin öfkesini kendisinden çıkarmasına alışıktı." (Necati Cumalı)
   • "Adamı pataklamadan bırakmazdım, pataklamadıkça öfkemi alamazdım." (Refik Halit Karay)

ÖBÜR

1. [sıfat] Öteki, diğer
   • "Tünelin öbür ucunda tekrar ufak tefek ışıklar belirmişti." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖYKÜ

1. [isim] Ayrıntılarıyla anlatılan olay
2. Hikâye
   • "Çok yazamıyorum ama öyküler içinde yaşıyorum." (Nezihe Meriç)

ÖNCÜ

1. [isim] Önde gidip haber ulaştıran kimse
2. Bir sanat ve düşünce akımını, çağına göre yeni bir görüşü başlatan kimse veya eser, müjdeci, avangart
3. [sıfat] Önden gelen, önde olan, artçı karşıtı
4. Yürüyüşte kolun ilerisinden giden kıta, pişdar, artçı karşıtı
5. Önder, kılavuz

ÖTÜM

...

ÖNEL

1. [isim] Bir işin tamamlanması için tanınan ek süre, mehil
2. İş sözleşmesine göre işçinin işten çıkarılmadan önce belirlenen süre

ÖDEM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Dokularda genellikle yüzde, ellerde, ayaklarda ve bazı iç organlarda aşırı miktarda sıvı birikmesi

GÖÇÜ

1. [isim] Toprak kayması

ÖMÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaşam
   • "Yok yere geçirdim günü, ah nideyim ömrüm seni." (Yunus Emre)
   • "... ihtiyar adam hazin bir ömür geçiriyordu." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Orada ümitler ve hayal sukutlarıyla geçen, bir ömre bedel hareketli hayatı!" (Refik Halit Karay)
   • "Ekonomik özgürlüğümden bir nebze olsun ödün vermeyeceğim ömrüm oldukça." (Azra Erhat)
2. Çok hoşa giden şey
   • "Bu adamın arkadaşlığı ömürdür."

KÖSE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Bıyığı, sakalı çıkmayan (erkek)
   • "Köse kâtip, gözlerini kırpıştırarak dinlemeye başlamıştı." (Kemal Tahir)

ÖĞÜN

1. [isim] Kez, defa
2. Yemek vakti
   • "Her öğün tıka basa yediği iki katlı ekmek kadayıfı ile.." (Halide Edip Adıvar)
3. Bir vakitlik yemek

ÖTME

1. [isim] Ötmek işi

KÖTÜ

1. [sıfat] İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı
   • "Kötü bir kalem."
   • "Bir yıldırım gelse de beni de yok etse bari diye kötü kötü düşündüğü oluyordu." (Haldun Taner)
   • "Ne oldu ki Ömer ağa, dedi. Lafımı yanlış anladın, kötüye çektin?" (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Görevlerini kötüye kullandılar."
2. Zararlı, tehlikeli
   • "Kötü adam."
   • "O benim dinlemekteki sabrımı, saflığımı kötüye kullandı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Korku, endişe veren
   • "Yabancının bu kötü kasdına yalnız azmimizle karşı koyduk." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "... en insaflıları biraz acır, ah zavallı kötü oldu, alnının yazısı imiş derler." (Ömer Seyfettin)
4. Kaba ve kırıcı
   • "Kızına söylemedik kötü lakırtı bırakmamış." (Memduh Şevket Esendal)
5. Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan
6. [zarf] Aşırı, çok
   • "Kız, oğlana kötü tutuldu."