İçinde Ö geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ö olan 4 harfli 98 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÖNÇ

1. [sıfat] Zengin, varlıklı

ÖĞÜN

1. [isim] Kez, defa
2. Yemek vakti
   • "Her öğün tıka basa yediği iki katlı ekmek kadayıfı ile.." (Halide Edip Adıvar)
3. Bir vakitlik yemek

GÖÇÜ

1. [isim] Toprak kayması

ÖZET

1. [isim] Bir yazı veya sözün anlamını daha kısa ve özlü biçimde veren yazı veya söz, hülasa, fezleke
   • "Romanın özeti."
2. Filmin konusunu en kısa biçimde anlatan, bir senaryo çalışmasının ilk basamağı olan metin

ÖNEL

1. [isim] Bir işin tamamlanması için tanınan ek süre, mehil
2. İş sözleşmesine göre işçinin işten çıkarılmadan önce belirlenen süre

KÖTÜ

1. [sıfat] İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı
   • "Kötü bir kalem."
   • "Bir yıldırım gelse de beni de yok etse bari diye kötü kötü düşündüğü oluyordu." (Haldun Taner)
   • "Ne oldu ki Ömer ağa, dedi. Lafımı yanlış anladın, kötüye çektin?" (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Görevlerini kötüye kullandılar."
2. Zararlı, tehlikeli
   • "Kötü adam."
   • "O benim dinlemekteki sabrımı, saflığımı kötüye kullandı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Korku, endişe veren
   • "Yabancının bu kötü kasdına yalnız azmimizle karşı koyduk." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "... en insaflıları biraz acır, ah zavallı kötü oldu, alnının yazısı imiş derler." (Ömer Seyfettin)
4. Kaba ve kırıcı
   • "Kızına söylemedik kötü lakırtı bırakmamış." (Memduh Şevket Esendal)
5. Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan
6. [zarf] Aşırı, çok
   • "Kız, oğlana kötü tutuldu."

ÖKSE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Ökse otu saplarından veya çobanpüskülü kabuklarından çıkarılan yapışkan macun
2. Bu macunla bulanarak kuş tutmakta kullanılan değnek
   • "Tepelere çıkıp kuşlara ökse kuralım." (Aka Gündüz)
3. Erkekleri kendine bağlamasını bilen alımlı kadın

ÖTÜM

...

ÖREK

1. [isim] Duvar

ÖVEÇ

1. [isim] İki üç yaşındaki erkek koyun
   • "Git kumandana söyle, öveç ise, ucuz olursa iki tane de benim için alsın, anladın mı?" (Memduh Şevket Esendal)

SÖBE

1. [sıfat] Biçimi yumurta gibi olan, beyzi, oval

BÖRK

1. [isim] Genellikle hayvan postundan yapılan başlık
   • "Alnına bir şaplak atıp börkünü geri itmişti." (Mustafa Necati Sepetçioğlu)

ÖTRE

1. [isim] Arap harfli metinlerde bir ünsüzün o, ö, u, ü seslerinden biriyle okunacağını gösteren işaret

KÖLE

1. [isim] Savaşta tutsak alınan, yabancı ülkelerden zorla kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan veya başkasından satın alınan erkek, kul, esir, abd
2. Birinin emri altında bulunan, özgür olmayan kimse
   • "Oğlum köleniz."
3. Herhangi bir şeye aşırı derecede bağlı olan kimse
   • "İçkinin kölesi. Paranın kölesi."

ÖZGÜ

1. [sıfat] Birine, bir şeye ait olan, belli bir kimsede veya şeyde bulunan, has, mahsus
   • "Hepsi de halis sporculara özgü sevimli bir çocukluk ve candanlık içinde kocamışlardı." (Haldun Taner)

ÖPÜŞ

1. [isim] Öpme işi veya biçimi
   • "O annesini her öpüşte, böyle bir defa yalanmayı âdet edinmişti." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Öpücük

GÖCE

1. [isim] Tarhana, bulgur yapmak için kullanılan kabuğu soyulmuş ve kırılmış buğday
2. Yarılmış ve kırılmış bulgurdan yapılan çorba

ÖLÜM

1. [isim] Bir insan, bir hayvan veya bitkide hayatın tam ve kesin olarak sona ermesi, ahiret yolculuğu, emrihak, irtihal, memat, mevt, vefat
   • "Çenesinde babamın ölüm günü gördüğüm asabi buruşmalar var." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Ölüm var dirim var, bu parayı alıp saklamalı."
   • "Kim bilir hangi aşüftenin biri idi bu, ölümü göze alarak arkasından koştuğun mahluk?" (Refik Halit Karay)
   • "Yüz yaşından daha çok insan ne kadar yaşar ki ölümün soluğunu ensemde duyuyorum." (Yahya Kemal)
2. Ölme biçimi
   • "Yanarak ölümü, feciydi."
   • "Ölüm Allahın emri, bu işi yapacağım."
3. İdam cezası
   • "Ölüme mahkûm oldu."
4. [ünlem] Ölmesi istenen canlı için kullanılan bir söz
   • "Zalimlere ölüm!"
5. Sona erme, yok olma, ortadan kalkma
   • "Küçük sanayinin ölümü."
6. Çok büyük sıkıntı, üzüntü
   • "Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu." (Reşat Nuri Güntekin)

YÖRE

1. [isim] Bir bölgenin belli bir yer ve çevresini kapsayan sınırlı bölümü, havali, mahal, civar, dolay

ÖLÜK

1. [sıfat] Canlılığı azalmış, hâlsiz