İçinde Ç geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ç olan 4 harfli 148 kelime var. İçerisinde Ç harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ç harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇALI

1. [isim] Böğürtlen, ahududu gibi küçük, dalları dibinden çatallanan ve sapları odunsu bitki

İŞÇİ

1. [isim] Başkasının yararına bedenini, kafa gücünü veya el becerisini kullanarak ücretle çalışan kimse
   • "Gazetelere daha ziyade biz işçiler sahiptik." (Hüseyin Cahit Yalçın)
2. Toplu olarak yaşayan böceklerde üreme yeteneği olmayan, topluluğun işlerini gören dişi veya erkek

ÜÇLÜ

1. [sıfat] Üç parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden üç tane bulunan, müselles
   • "Bu üçlü grup merdivenin en üst basamağında öylece duruyor." (Tarık Buğra)
2. Üç kişiden oluşmuş
3. [isim] İskambil, domino vb. oyunlarda üzerinde üç işareti veya noktası bulunan kâğıt, pul
4. [isim] Üç ses veya çalgı için düzenlenmiş müzik parçası, trio
5. [isim] Bu parçayı çalan üç kişilik müzik topluluğu, trio

UÇUN

1. [isim] Bayrağın uçkurluk karşısındaki kenarı

ÇIPA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Gemilerin dalgalara, akıntılara kapılarak yer değiştirmemesi için suya atılan, zincirle gemiye bağlı bulunan, ucu çengelli ağır demir araç, çipo, demir

PAÇA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Pantolon, don, şalvar vb. giyeceklerde bacakların çıktığı aşağı bölüm
   • "Paçaları sıvadı, bir beygir kiralayıp köy köy dolaştı." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Varımızı yoğumuzu teknenin oturmamış tarafına aktararak paçayı kurtardık." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
2. Kasaplık hayvanların kesilmiş ayağı
3. Bu ayaktan yapılan çorba

ÇUKA

1. [isim] Akdeniz, Marmara ve Karadeniz'de yaşayan tekirlerin irisi

FELÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnme
   • "Babam kendisine felç geldiği zaman beni affetti ve çağırttı." (Peyami Safa)
   • "Yağmur yüzünden trafik felce uğradı."
   • "Sigara içmeyiz, nikotinin yarın bize yapabileceği fenalıkları düşünmek elimizi felce uğratır." (Peyami Safa)

GÖÇÜ

1. [isim] Toprak kayması

ÇENK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Arpı andıran, telli bir çalgı

DİNÇ

1. [sıfat] Gücü ve sağlık durumu yerinde, canlı, zinde, tendürüst, tüvana
   • "Kısa kesilmiş çember sakallı, iri ağızlı, yetmişlik, dinç bir ihtiyar." (Memduh Şevket Esendal)

UÇAK

1. [isim] Kanatlarının altına havanın yaptığı basınç yardımıyla yükselip ilerleyebilen motorlu hava taşıtı, tayyare

EVİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Klasik Türk müziğinde bir çeşit birleşik makam, evç

ÇİFT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Birbirini tamamlayan iki tekten oluşan (nesneler)
   • "Harmanı biz dövelim, öküzleri biz çifte koşalım, tarlayı biz sürelim, siz yukarıda aşık atın." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [isim] Bir erkek ve bir dişiden oluşan iki eş
   • "Kocası İtalyan, karısı Sırbistanlı olan bu çift ile araları pek iyi idi, ailece de görüşüyorlardı." (Refik Halit Karay)
3. [isim] Toprağı sürmek için birlikte koşulan iki hayvan
4. [isim] Küçük maşa veya cımbız
   • "Kuyumcu çifti. Saatçi çifti."

ÇEÇE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İki kanatlılardan, insana uyku hastalığı aşılayan, sinekten büyük bir cins Güney Afrika böceği (Glossina)

AÇAN

1. [isim] Oynak kemiklerin arasındaki açıları genişletmeye yarayan kasların genel adı, büken karşıtı

İÇKİ

1. [isim] İçinde alkol bulunan içecek
   • "Masamızda ne içki ne yemiş ne meze eksildi." (Burhan Felek)
   • "Bir buçuk yıl var ki içkiyi bırakmış." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bu içeceği içme işi
   • "Arkadaş yoluna kumara, içkiye alıştım." (Tarık Buğra)

ÇAKI

1. [isim] Açılıp kapanan bir veya birkaç ağızlı küçük cep bıçağı
   • "İki çocuk tahta saplı bir çakı ile kollarını çizdiler." (Ömer Seyfettin)
   • "Övünmek saymazsanız, çakı gibi topçu subayı oluyordum." (Refik Erduran)
2. Denizçakısı

İLİÇ

...

UÇAR

1. [sıfat] Uçan, uçucu