İçinde Ö geçen 4 harfli kelimeler

İçinde ö olan 4 harfli 98 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖDÜN

1. [isim] Uzlaşmaya varabilmek için hak, istek veya savlarının bir bölümünden, karşı taraf yararına vazgeçme, ödünleme, ivaz, taviz
   • "Kalabalığa verilen her ödün, verenleri kendi benliğinden, kişiliğinden uzaklaştırıyor." (Necati Cumalı)
   • "Yaşamı boyunca ekmek parası yüzünden olmayacak ödünler verdi." (Haldun Taner)

ÖTME

1. [isim] Ötmek işi

GÖRE

1. [zarf] Bir şeye uygun olarak, bir şey uyarınca, gereğince
   • "... günün modasına göre taranmış saçlarıyla güzel bir kadın başı uzandı bahçeye." (Necati Cumalı)
2. Bakılırsa, hesaba katılırsa, göz önünde tutulunca, bakarak, nazaran
   • "Bilginlerin dediğine göre on milyona yakın Türk yurt değiştirdi." (Nezihe Araz)

KÖTÜ

1. [sıfat] İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı
   • "Kötü bir kalem."
   • "Bir yıldırım gelse de beni de yok etse bari diye kötü kötü düşündüğü oluyordu." (Haldun Taner)
   • "Ne oldu ki Ömer ağa, dedi. Lafımı yanlış anladın, kötüye çektin?" (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Görevlerini kötüye kullandılar."
2. Zararlı, tehlikeli
   • "Kötü adam."
   • "O benim dinlemekteki sabrımı, saflığımı kötüye kullandı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Korku, endişe veren
   • "Yabancının bu kötü kasdına yalnız azmimizle karşı koyduk." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "... en insaflıları biraz acır, ah zavallı kötü oldu, alnının yazısı imiş derler." (Ömer Seyfettin)
4. Kaba ve kırıcı
   • "Kızına söylemedik kötü lakırtı bırakmamış." (Memduh Şevket Esendal)
5. Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan
6. [zarf] Aşırı, çok
   • "Kız, oğlana kötü tutuldu."

GÖZE

1. [isim] Hücre
2. Su kaynağı

ÖVÜŞ

1. [isim] Övme işi veya biçimi

ÖZGE

1. [sıfat] Başka
   • "Güzel sever diye isnat ederler / Benim haktan özge sevdiğim mi var?" (Karacaoğlan)

GÖÇÜ

1. [isim] Toprak kayması

ÖTÜŞ

1. [isim] Ötme işi veya biçimi
   • "Oturmuş, ağustos böcekleriyle kurbağaların tatlı tatlı ötüşlerini dinliyorduk." (Osman Cemal Kaygılı)

ÖZLÜ

1. [sıfat] Özü olan, öz bölümü çokça olan
   • "Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan
   • "Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız." (Aka Gündüz)
3. Yapışkan, verimli (toprak)
4. Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren
   • "Özlü anlatım."

DÖRT

1. [isim] Dört sayısının adı
   • "Ülkemizde, elbette yüz binlerce mutlu, sıhhatli, şen, dört başı mamur çocuk var." (Talât Halman)
   • "Oğulları babasını iyileştirmek için dört bir yana koşuşurdu." (Atilla İlhan)
   • "Cemil, Cemil! diye haykırarak yağmurun altında dört dönüyordum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Ömrünü dört duvar arasında geçirmiş, çocuklarından başka insan yüzü görmemiş temiz bir ev kadını birdenbire değişemezdi." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bu sayıyı gösteren 4, IV rakamlarının adı
   • "Bizi memnun etmek için etrafımızda dört dönüyordu." (Çetin Altan)
3. [sıfat] Üçten bir artık

GÖCE

1. [isim] Tarhana, bulgur yapmak için kullanılan kabuğu soyulmuş ve kırılmış buğday
2. Yarılmış ve kırılmış bulgurdan yapılan çorba

ÖLÜK

1. [sıfat] Canlılığı azalmış, hâlsiz

KÖŞK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bahçe içinde yapılmış süslü ev, kasır
   • "Bozuk ve tozlu yollardan tam bizim köşkün önüne geldik." (Ömer Seyfettin)

ÖZEK

1. [isim] Merkez

BÖLE

1. [isim] Kuzen
2. Kuzin

ÖDÜL

1. [isim] Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat
   • "İki Nobel Edebiyat Ödülü Balkanlı yazarlara verildi." (Haldun Taner)
2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan, mükâfat

FÖTR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Şapka, çanta, çiçek ve başka süs eşyası yapmak için kullanılan ince ve yumuşak keçe
   • "Fötr şapkası, şapkadan başka her şeye benziyor..." (Kemal Tahir)
2. [sıfat] Bu keçeden yapılmış (şapka)

ÖÇLÜ

1. [sıfat] Kin ve intikam dolu, öç alma isteğinde olan
   • "Fransız general beyaz at üstünde Galata'dan geçtiği gün, tıpkı 1908 Meşrutiyeti'nin ilk günlerindeki gazete başyazıları gibi hınçlı ve öçlü idi." (Falih Rıfkı Atay)

ÖRÜM

1. [isim] Sürünün gece veya sabaha karşı otlaması