İ ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında i olan 5 harfli 212 kelime var. İ harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde i harfi olan kelimeler listesine ya da sonu i harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında i bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İLMEK

1. [isim] Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik

İLKEL

1. [sıfat] İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif
   • "İran'da ve Afganistan'da bu aşiretleri idare edenlerin ilkel planda kalmış menfaatleri var." (Çetin Altan)
2. Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif
3. [isim] Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad
4. Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz
5. Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

İLAHİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [ünlem] "Bu ne hâl, ne tuhaf" gibi şaşma, sitem bildiren bir söz
   • "İlahi Eda abla! Güzele bakmanın sevap olduğunu bilmez misin sen?" (Necati Cumalı)

İTLİK

1. [isim] İt olma durumu veya itçe davranış
   • "Hatıralarda ırza ve namusa taarruzu, itliği kalmıştı." (Yahya Kemal Beyatlı)

İKLİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yeryüzünün herhangi bir yerinde hava olaylarına bağlı olarak gerçekleşen etkilerin uzun yılların ortalamasına dayanan durumu, abuhava
2. Ülke, diyar
   • "Geceleri çalışmak, gündüzlerinin çok sıcak olduğu iklimlerde alışılmış manzaralardandır." (Refik Halit Karay)

İŞLEK

1. [sıfat] Çok işleyen, canlı, hareketli
2. Özenmeden, çabuk yazıldığı hâlde okunaklı ve güzel olan (yazı)
   • "İşlek, açık bir yazı. Bir kadın elinden çıkma." (Tarık Dursun K)

İBZAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Esirgemeden bol bol verme, yapma veya söyleme
   • "Onu usta bir kuyumcu gibi işlemişsiniz, şeklinde bir cümle ile iltifatlarını ibzal ettiler, beni onurlandırdılar." (Talât Halman)

İPLİK

1. [isim] Pamuk, keten, yün, ipek, naylon vb. dokuma maddelerinin uzun, ince liflerinden her biri
2. Bu liflerin birlikte bükülmüş ve çekilmiş durumu
   • "İpek ipliği. Pamuk ipliği."
3. Fasulye, bakla vb. sebzelerin veya bazı meyvelerin lifi

İSPAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanıt ve kanıt göstererek bir şeyin gerçek yönünü ortaya çıkarma, kanıtlama, tanıtlama, tanıt
   • "Benimkinin amcama ait olduğunu ispat için şahitlerim ve vesikalarım vardır." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Yeni doğan güneş, sinirlerimi yatıştırmış, korkularımın boş olduğunu bana ispat etmiştir." (Reşat Nuri Güntekin)

İTMAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bitirme, tamamlama

İLHAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Esin
   • "Kendimden ilhamı kurumuş bir sanatçı olarak bahsetmiştim." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu rüyayı ilham eden belki de bu halkaların kokusu idi." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Tanrı'nın, peygamberlerin yüreğine doldurduğu tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler

İPTAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yararlıktan, kullanıştan kaldırma, silme, bozma
2. Herhangi bir hükmün geçersiz olduğunu gerekçeleri ile göstererek çürütme

İMECE

1. [isim] Kırsal topluluklarda köyün zorunlu ve isteğe bağlı işlerinin köylülerce eşit şartlarda emek birliğiyle gerçekleştirilmesi
   • "Gençlerle imeceye girme gücü yitirilmediği sürece yaşlanmanın ertelenebileceğini kanıtladı." (Ahmet Cemal)
2. Birçok kimsenin toplanıp el birliğiyle bir kişinin veya bir topluluğun işini görmesi ve böylece işlerin sıra ile bitirilmesi

İBATE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Barındırma

İTHAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin adına sunma, armağan etme

İBLİS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Şeytan
2. Kötü, düzenci kimse
   • "Ne iblistir o Sezai, bir ben bilirim, bir de Allah..." (Atilla İlhan)

İĞLİK

1. [sıfat] İçinde herhangi bir sayıda iğ bulunan
   • "Altı bin iğlik bir fabrika."

İSVEÇ

...

İBRİK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Su koymaya yarayan kulplu, emzikli kap
   • "Maden ibrikler büyük bir sanatla yapılırdı." (Falih Rıfkı Atay)

İKRAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Konuğu ağırlama
   • "Köylerinde bize her zaman portakalların en olmuşunu, şarapların en eskisini ikram ettiler." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Mal müdürü, vergi kâtibi, evkaf memuru gibi her zaman işinin düşeceği nüfuzlu adamlarla senli benli konuşur, odalarına uğradıkça başköşede ikram görürdü." (Refik Halit Karay)
2. Bir şeyi armağan olarak verme, sunma
   • "Üstat, bunların ikram olduğunun farkında değildi." (Çetin Altan)
3. Alışverişte satıcının alıcıya yaptığı indirim
4. Sunulan şey
   • "Konuklarına ikramları çoktu."