İğ ile başlayan kelimeler

Başında iğ olan 38 kelime var. İğ ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde iğ olan kelimeler listesine ya da sonu iğ ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında iğ bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

İĞRENDİRMEK, İĞRENGENLİK

10 Harfli Kelimeler

İĞDEGİLLER, İĞNEDENLİK, İĞNELENMEK, İĞNELETMEK, İĞNELEYİCİ, İĞRENDİRME, İĞRENİLMEK

9 Harfli Kelimeler

İĞNECİLİK, İĞNELEMEK, İĞNELENME, İĞNELETME, İĞNELEYİŞ, İĞRENÇLİK, İĞRENİLME

8 Harfli Kelimeler

İĞNELEME, İĞRENGEN, İĞRENMEK

7 Harfli Kelimeler

İĞBİRAR, İĞDEMİR, İĞNECİK, İĞNELİK, İĞRENİŞ, İĞRENME, İĞRENTİ, İĞTİNAM

6 Harfli Kelimeler

İĞNECİ, İĞNELİ, İĞRENÇ

5 Harfli Kelimeler

İĞDİR, İĞDİŞ, İĞFAL, İĞLİK

4 Harfli Kelimeler

İĞCİ, İĞDE, İĞNE

2 Harfli Kelimeler

İĞ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İĞRENDİRMEK

1. [-i] İğrenmesine yol açmak
   • "Bazen genç, güzel, bazen insanı ürkütecek, iğrendirecek kadar çirkin kadın..." (Sait Faik Abasıyanık)

İĞRENGENLİK

1. [isim] İğrengen olma durumu

İĞNELETMEK

1. [-i] İğne vurdurmak

İĞRENDİRME

1. [isim] İğrendirmek işi

İĞRENİLMEK

1. [-den] İğrenme işi yapılmak

İĞNELENMEK

1. [-e] İğneleme işi yapılmak veya iğneleme işine konu olmak
2. [nsz] İğne batar gibi acı duyulmak

İĞDEGİLLER

1. [isim] İki çeneklilerden, örneği iğde olan bitki familyası

İĞNEDENLİK

1. [isim] İğnelik
   • "Elimdeki iğnedenliği etajerin alt gözüne bırakıyorum." (Sait Faik Abasıyanık)

İĞNELEYİCİ

1. [sıfat] Kırıcı, dokunaklı (söz veya davranış)
2. [zarf] Kırıcı bir biçimde

İĞNELENME

1. [isim] İğnelenmek işi

İĞNECİLİK

1. [isim] İğnecinin yaptığı iş

İĞNELEYİŞ

1. [isim] İğneleme işi veya biçimi

İĞNELEMEK

1. İğne ile tutturmak
   • "Hanım ipek peçesini açmış, çarşafının üzerine iğnelemiş." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. [-i] Üstü kapalı olarak onur kırıcı, üzüntü verici söz söylemek
   • "Onlara karşı minnet altında olmaktan doğan bir kızgınlıkla Şinasi'yi her fırsatta iğnelerdi." (Halide Edip Adıvar)

İĞRENİLME

1. [isim] İğrenilmek işi veya durumu

İĞRENÇLİK

1. [isim] İğrenç olma durumu

İĞNELETME

1. [isim] İğneletmek işi

İĞRENGEN

1. [sıfat] Her şeyden iğrenme huyu olan

İĞRENMEK

1. [nsz] Bir şeyi tiksindirici bulmak, istikrah etmek
   • "Asıl iğrendiğim, ürktüğüm elleriydi." (Refik Halit Karay)
2. [-den] Aşağılık, bayağı bulmak, tiksinmek
   • "Bayağılaşmış gibi kendimden iğreniyordum." (Refik Halit Karay)

İĞNELEME

1. [isim] İğnelemek işi

İĞRENİŞ

1. [isim] İğrenme işi veya biçimi