Hük ile başlayan kelimeler

Başında hük olan 21 kelime var. Hük ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde hük olan kelimeler listesine ya da sonu hük ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında hük bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

HÜKMEDEBİLMEK

12 Harfli Kelimeler

HÜKMEDEBİLME

11 Harfli Kelimeler

HÜKMOLUNMAK, HÜKÜMDARLIK, HÜKÜMRANLIK, HÜKÜMSÜZLÜK

10 Harfli Kelimeler

HÜKMOLUNMA, HÜKÜMFERMA, HÜKÜMLÜLÜK

9 Harfli Kelimeler

HÜKMETMEK

8 Harfli Kelimeler

HÜKMEDİŞ, HÜKMETME, HÜKÜMDAR, HÜKÜMRAN, HÜKÜMSÜZ

7 Harfli Kelimeler

HÜKUMET, HÜKÜMET, HÜKÜMLÜ

6 Harfli Kelimeler

HÜKMEN

5 Harfli Kelimeler

HÜKMİ, HÜKÜM

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

HÜKMEDEBİLMEK

...

HÜKMEDEBİLME

...

HÜKMOLUNMAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [nsz] Hüküm verilmek

HÜKÜMRANLIK

1. [isim] Egemenlik
   • "Eskiden Bulgaristan Osmanlı İmparatorluğu'nun hükümranlığı altında bir prenslikti."

HÜKÜMSÜZLÜK

1. [isim] Hükümsüz olma durumu, geçersizlik

HÜKÜMDARLIK

1. [isim] Hükümdar olma durumu
2. Hükümdarla yönetilen ülke
   • "Kendiliğinden bir hükümdarlık kurmuştu." (Refik Halit Karay)

HÜKÜMLÜLÜK

1. [isim] Hükümlü olma durumu

HÜKÜMFERMA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Hüküm süren
   • "Orada âdeta kısas kaidesi hükümfermadır, öldüren ölüme yollanır." (Refik Halit Karay)

HÜKMOLUNMA

1. [isim] Hükmolunmak durumu

HÜKMETMEK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [-e] Egemenliği altında bulundurmak
2. Düşünme veya yargılama sonunda bir kanıya varmak
   • "Gözlerimi açtığım zaman odamı loş görünce akşam olduğuna hükmettim." (Refik Halit Karay)
3. Aklına esmek
4. Bir kimseye veya topluluğa sözünü geçirmek

HÜKÜMDAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Padişah, kral, hakan gibi taht sahibi devlet başkanı

HÜKÜMRAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Egemen

HÜKMETME

1. [isim] Hükmetmek işi

HÜKMEDİŞ

...

HÜKÜMSÜZ

1. [sıfat] Yürürlükten çıkarılmış, yürürlükten kaldırılmış, geçersiz, hükmü kalmamış
   • "Bu yasa hükümsüzdür."

HÜKÜMLÜ

1. [sıfat] Ceza hükmü verilmiş, hüküm giymiş, mahkûm

HÜKUMET

...

HÜKÜMET

...

HÜKMEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Hakem kararıyla
   • "Pehlivan hükmen galip ilan edildi."

HÜKÜM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yargı
   • "Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Kral otuz yıl hüküm sürdü."
   • "Oğlum, beni iyi dinledikten sonra hükmünü verecek." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Üsküp'ün ceza mahkemesinde on beş sene hüküm yedi." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Egemenlik, hâkimiyet
   • "Hüküm süren kanaat."
   • "Soğukların hükmü geçti."
3. Değer, aynı veya benzer nitelik
   • "Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut'un gözbebeği hükmündeymiş." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "O yükseklerde fırtına, kar, tipi hüküm sürmekteydi." (Nabizade Nazım)
4. Önem, geçerlilik
   • "Bu işin ne hükmü var."
5. Etki, hız, şiddet
   • "Kışın hükmü geçti."
6. Karar