Başında hın olan 11 kelime var. Hın ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde hın olan kelimeler listesine ya da sonu hın ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.
Karmaşık harflerden başında hın bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.
Harf Sayısına Göre Kelimeler
HINZIRLAŞMAK
HINZIRLAŞMA
HINCAHINÇ, HINZIRLIK
HINZIRCA
HINÇSIZ
HINÇLI, HINZIR
HINIS
HINÇ, HINK
H I N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler
2 Harfli Kelimeler
IH
Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.
Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)
- HINZIRLAŞMAK
-
-
[nsz]
Hınzır gibi davranmak
-
[nsz]
Hınzır gibi davranmak
- HINZIRLAŞMA
-
-
[isim]
Hınzırlaşmak işi
-
[isim]
Hınzırlaşmak işi
- HINCAHINÇ
-
-
[sıfat]
Dopdolu
-
Ağzına kadar, tıka basa dolu olarak
- "Kaldıkları otelin karşısındaki kahve her gece hıncahınç dolu." (Necati Cumalı)
-
[sıfat]
Dopdolu
- HINZIRLIK
-
-
[isim]
Hınzır olma durumu
-
Muziplik
- "Baba evinden kaçan bir kız hınzırlığıyla kat görevlisiyle karşılaşmadan asansöre ulaştım." (Tomris Uyar)
-
[isim]
Hınzır olma durumu
- HINZIRCA
-
-
Hınzır bir biçimde, kurnazca
- "Bir yandan karısını yatıştırmak istermiş gibi davranıyor, bir yandan hınzırca sırıtıyordu." (Atilla İlhan)
-
Hınzır bir biçimde, kurnazca
- HINÇSIZ
-
-
[sıfat]
Hıncı olmayan, öfkesiz
-
[sıfat]
Hıncı olmayan, öfkesiz
- HINÇLI
-
-
[sıfat]
Hıncı olan, öfkeli
- "Fransız General beyaz at üstünde Galata'dan geçtiği gün, tıpkı 1908 Meşrutiyeti'nin ilk günlerindeki gazete başyazıları gibi hınçlı ve öçlü idi." (Falih Rıfkı Atay)
-
[sıfat]
Hıncı olan, öfkeli
- HINZIR
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Domuz
-
[sıfat]
Katı yürekli, kötü düşünen, gaddar
- "Bırak beni ... Şu hınzırı geberteceğim diyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
-
[sıfat]
Genellikle hoşa giden bir davranışta bulunan (kimse)
- "Dilber'de bir kurum, bir eda. Bir de güzelleşti hınzır." (Sait Faik Abasıyanık)
-
[sıfat]
Kurnaz, içten pazarlıklı olan
-
[isim]
Domuz
- HINIS
- ...
- HINÇ
-
-
[isim]
Öç alma duygusu ile dolu öfke, kin, gayz
- "Kendisini bırakıp gittiğimden dolayı uğradığı ihanetin hıncı ile pek kolay affetmeyecekti." (Refik Halit Karay)
- "Fakat bu kadarcık bir mukabeleyle bütün hıncını almış değildi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
- "Hıncını çıkarmak için başka vesileler arıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
-
[isim]
Öç alma duygusu ile dolu öfke, kin, gayz
- HINK
-
-
[isim]
"Karşısındakinin hareketlerini aynen taklit eden" anlamındaki hınk demiş burnundan düşmüş deyiminde geçen bir söz
-
[isim]
"Karşısındakinin hareketlerini aynen taklit eden" anlamındaki hınk demiş burnundan düşmüş deyiminde geçen bir söz