Başında gur olan 32 kelime var. Gur ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde gur olan kelimeler listesine ya da sonu gur ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında gur bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

GURURLANABİLMEK

14 Harfli Kelimeler

GURURLANABİLME, GURURLANDIRMAK

13 Harfli Kelimeler

GURURLANDIRMA

11 Harfli Kelimeler

GURBETÇİLİK, GURULDATMAK, GURURLANMAK, GURURSUZLUK

10 Harfli Kelimeler

GURBETZEDE, GURULDAMAK, GURULDATMA, GURURLANIŞ, GURURLANMA, GURURLULUK

9 Harfli Kelimeler

GURBETLİK, GURKLAMAK, GURULDAMA, GURURLUCA

8 Harfli Kelimeler

GURBETÇİ, GURKLAMA, GURLAMAK, GURURSUZ

7 Harfli Kelimeler

GURLAMA, GURULTU, GURURLU

6 Harfli Kelimeler

GURBET, GURUBİ



5 Harfli Kelimeler

GURME, GURUP, GURUR

4 Harfli Kelimeler

GURK, GURU


Kelime bulma makinesi

G R U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GURURLANABİLMEK
...
GURURLANABİLME
...
GURURLANDIRMAK
...
GURURLANDIRMA
...
GURURLANMAK

  1. [nsz] Kendini beğenmek, büyüklenmek, kurumlanmak

GURULDATMAK
...
GURURSUZLUK
...
GURBETÇİLİK

  1. [isim] Gurbetçi olma durumu
    • "Ohoo, Kemah nere, İstanbul nere? Çalışmaya çıktınız öyle ya, gurbetçilik!" (Atilla İlhan)

GURULDATMA
...
GURURLULUK
...
GURULDAMAK

  1. [nsz] Sindirim yollarından bir sıvı geçerken "gur gur" diye ses çıkarmak
    • "Sonunda açlıktan guruldamaya başlayan mideme iki lokma bir şey girecekti." (Ahmet Ümit)

GURBETZEDE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Gurbete düşmüş

GURURLANMA

  1. [isim] Gururlanmak işi

GURURLANIŞ
...
GURKLAMAK

  1. [nsz] Kuluçka olmak
  2. Erkek hindi kabarmak

GURULDAMA

  1. [isim] Guruldamak işi

GURBETLİK

  1. [isim] Gurbet

GURURLUCA

  1. [sıfat] Gururlu bir biçimde olan
  2. Gururlu bir biçimde

GURBETÇİ

  1. [isim] Gurbete çıkan, geçimini gurbette kazanan kimse

GURURSUZ
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü