Gun ile biten kelimeler

Sonunda gun olan 19 kelime var. GUN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde gun olan kelimeler listesine ya da başında gun olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

9 Harfli Kelimeler

GÖKKUZGUN

7 Harfli Kelimeler

UPUYGUN

6 Harfli Kelimeler

BOZGUN, BUNGUN, DOLGUN, DOYGUN, DURGUN, DUYGUN, KORGUN, KOYGUN, KUZGUN, SOLGUN, SORGUN, SOYGUN, VURGUN, YORGUN

5 Harfli Kelimeler

OLGUN, ONGUN, UYGUN

G N U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

UN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÖKKUZGUN

1. [isim] Gökkuzgunumsular takımının gökkuzgungiller familyasından, başı, kanatları mavi, boyun ve karnı yeşil göçücü kuş (Coracias garrulus)

UPUYGUN

1. [sıfat] Çok uygun, tastamam

YORGUN

1. [sıfat] Çalışma vb. sebeplerle beden veya zihin etkinliği yavaşlayan, yorulmuş olan
   • "Gurbetten gelmişim yorgunum hancı / Şuraya bir yatak ser yavaş yavaş." (Bekir Sıtkı Erdoğan)
   • "Ben de uykusuzluktan yorgun düşmek üzereyim, yatacağım." (Refik Halit Karay)

KORGUN

...

SORGUN

1. [isim] Sepetçi söğüdü

DUYGUN

1. [sıfat] Duygulu, duyar, hassas
   • "Bizim kız biraz hayalci, biraz romantik, biraz çokça duygun olsaydı belki başka şeyler de öğrenecekti." (Memduh Şevket Esendal)

SOYGUN

1. [isim] Genellikle çete durumunda bir araya gelmiş haydutlar tarafından yapılan silahlı hırsızlık
2. Hiçbir emek harcamadan ve yolsuz olarak elde edilen büyük kazanç, vurgun

BUNGUN

1. [sıfat] Sıkıntılı

DOYGUN

1. [sıfat] Her türlü gereksinimini gidermiş, tatmin olmuş, müstağni

VURGUN

1. [isim] Kolayca ve haksız ele geçen kazanç
   • "İkinci Dünya Savaşı yıllarında Harun'un paralarını kullanarak vurduğu vurgunlarla bugünkü mertebesine ulaşmıştır belki." (Atilla İlhan)
2. Sıcak, soğuk, dolu vb. etkilerle ürünlerde görülen zarar
   • "Dolu vurgunu elma."
3. Çok derinlerdeki suyun basıncı dolayısıyla iki akıntı arasında sıkışıp kalma, düzenli hava alıp verememe, birden su yüzüne çıkma vb. durumlarda dalgıcın uğradığı inme veya ölüm
4. [sıfat] Silahla yaralanmış olan
5. [sıfat] Birine veya bir şeye vurulmuş, bağlanmış, sevmiş olan, sevdalı, âşık
   • "Onun da kendisine vurgun olduğuna gönülden inanmaktadır." (Tarık Buğra)

DOLGUN

1. [sıfat] Dolarak biçimi yuvarlaklaşmış
   • "Dolgun yastık."
2. Şişmana yakın, balıketinde
   • "Dolgun karnını güçlükle taşıyan genç bir kadın gelip oturdu." (Burhan Felek)
3. Çok, bol, fazla, yüksek (ücret, para vb.)
   • "İlk işi babasını memnun etmek için ona dolgun bir maaşa geçtiğini yazmak olmuş." (Abdülhak Şinasi Hisar)
4. Öfke, kızgınlık, kırgınlık vb. duygularla dolu
   • "Müftüye karşı adamakıllı dolgundu." (Reşat Nuri Güntekin)
5. Birbirine uyan, uyum gösteren
   • "Atasözleri, çoğu zaman dolgun kafiyelere yaslanıyorlar." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)

BOZGUN

1. [isim] Bir toplulukta karşılıklı güvenin bozulması ile beliren karışıklık
   • "Durdu ve bir anda bütün mukavemeti bozguna uğradı." (Peyami Safa)
2. Yenilgi
   • "Büyük bozgundan sonra Şam istasyonunda bırakmaya mecbur olduğumuz en son vagonun bile içi mecidiye dolu idi." (Falih Rıfkı Atay)
3. [sıfat] Bozulmuş, dağılmış
   • "Bozgun ordu."
4. [sıfat] Morali bozulmuş, çökmüş, yılgın

KOYGUN

1. [sıfat] Dokunaklı, etkili, içli, acıklı

DURGUN

1. [sıfat] Sakin
   • "Deniz masmavi, hava durgun, her taraf ılıktı." (Refik Halit Karay)
2. Neşesiz, keyifsiz, sessiz
   • "Öteki durgun bir Anadolu köylüsü idi." (Falih Rıfkı Atay)
3. Canlı olmayan, sönük, hareketsiz
   • "Harp hemen tesirini gösterdi. Piyasa durgun." (Ömer Seyfettin)

KUZGUN

1. [isim] Ötücü kuşlar takımının kargagiller familyasından, Kuzey Amerika'nın dağlık, fundalık yerlerinde bulunan, tüyleri siyah renkte olup mavi renkte parlayan bir kuş türü, karakarga (Corvus corax)
   • "Atasözlerinde, ya devlet başa, ya kuzgun leşe demişiz." (Burhan Felek)
   • "Belki kuzguna yavrusu güzel görünür, diyeceksiniz ama inanın bu sokaktaki en güzel ev bizimkiydi." (Ahmet Ümit)

SOLGUN

1. [sıfat] Rengini, tazeliğini, canlılığını veya parlaklığını yitirmiş olan, solmuş
   • "Öyle solgun, öyle zayıftı ki bir yolcudan ziyade bir hastaya benziyordu." (Orhan Seyfi Orhon)

UYGUN

1. [sıfat] Yakışır, yaraşır, mutabık, mütenasip
   • "Rıza Efendi'de yerine, zamanına ve konusuna uygun hikâyeler vardır." (Tarık Buğra)
   • "O zaman da haydutlar rıhtım kapısına daha önce gitmeyi uygun buldular." (Tarık Buğra)
   • "Umduk, bekledik, düşündük. Hangi şey umduğumuza uygun düştü?" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "İşte Ahmet Kerim, ilk bakışında Ömer Beyefendi'nin bu eserini yırtıp sepete atmak üzereyken bu ihtimale dayanarak onun gazeteye konulmasını uygun görmüştü." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Elverişli, yarar, müsait, muvafık
3. Orantılı, oranlı
   • "Bu, bizim kızın yaradılışının, ablamın koyduğu yeni töreye uygun gelmeyişidir." (Memduh Şevket Esendal)

OLGUN

1. [sıfat] Yenecek duruma gelmiş (meyve)
   • "Oluğun altına bir sepet iri, olgun, renkli şeftali koymuşlar." (Refik Halit Karay)
2. Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş, ağırbaşlı (kimse), kâmil
   • "Benim bütün cefama olgun adam gibi katlanmasını bilmişti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ONGUN

1. [sıfat] Çok verimli, bol, eksiksiz
2. Yarar duruma gelmiş, bayındır
3. Mutlu
4. Kutlu, uğurlu