Başında fir olan 19 kelime var. Fir ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde fir olan kelimeler listesine ya da sonu fir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında fir bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

FİRAVUNLAŞMAK

12 Harfli Kelimeler

FİRAVUNLAŞMA, FİRKETELEMEK

11 Harfli Kelimeler

FİRKETELEME

10 Harfli Kelimeler

FİRAVUNLUK

9 Harfli Kelimeler

FİRARİLİK

7 Harfli Kelimeler

FİRAKLI, FİRAVUN, FİRFİRİ, FİRKETE

6 Harfli Kelimeler

FİRARİ, FİRKAT, FİRUZE

5 Harfli Kelimeler

FİRAK, FİRAR, FİREZ, FİRİK, FİRMA

4 Harfli Kelimeler

FİRE


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

FİRAVUNLAŞMAK

  1. [nsz] Kötü, acımasız bir insan olmak

FİRAVUNLAŞMA

  1. [isim] Firavunlaşmak işi

FİRKETELEMEK

  1. [-i] Firkete ile tutturmak

FİRKETELEME

  1. [isim] Firketelemek işi

FİRAVUNLUK

  1. [isim] Firavun olma durumu
  2. Firavunun görevi
  3. Kibirli, suratsız ve kötü yürekli kimse olma durumu

FİRARİLİK
...
FİRAKLI

  1. [sıfat] Üzüntülü, dokunaklı, içe işleyen
    • "... başka türlü yazamazdı, canı isterse hem onun yazacağı çok tesirli, firaklı olurdu." (Refik Halit Karay)

FİRKETE

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Kadınların saçlarını tutturmak için kullandıkları U biçimindeki naylon veya telden saç tokası, çengelli iğne

FİRFİRİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Parlak kızıl renk
  2. [sıfat] Bu renkte olan

FİRAVUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Eski Mısır hükümdarlarına verilen unvan
  2. İskambil kâğıtlarıyla oynanan bir çeşit oyun
  3. Kibirli, suratsız ve kötü yürekli kimse

FİRKAT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ayrılış, ayrılık
    • "Bir firkat geldi de durdum ağladım / Öpüp kokladığım güller perişan." (Karacaoğlan)

FİRARİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Kaçak, kaçkın, kaçmış olan (kimse)

FİRUZE

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Küpe ve yüzük taşı gibi süslemede kullanılan, mavi renkli, saydam olmayan hidratlı doğal alüminyum ve fosfattan oluşan değerli bir mineral

FİRİK

  1. [isim] Olgunlaşmak üzere olan tahıl
    • "Firik, daha yeşilken koparılıp kurutulmuş buğday taneleridir, pilavında bir taze çimen ve ilkbahar kokusu vardır." (Refik Halit Karay)
  2. Çerez olarak yenen tahıl kavurgası

FİREZ

  1. [isim] Ekin
    • "Ekine firez derler / Güzele beyaz derler." (Halk türküsü)
  2. Biçilmiş tarlada kalan tahıl kökleri, anız
    • "Frezleri, biçerdöverlerin oraya buraya fırlattığı sapları tepeleyerek geçtiler." (Yahya Kemal)

FİRMA

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Tüzel kişiliği olsun olmasın bir ekonomik etkinlik birimi

FİRAR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Kaçma, kurtulma
    • "Bu gidişe firar denilmez, kurtuluşa gidiyoruz." (Aka Gündüz)
  2. Bir sanık, tutuklu veya hükümlünün gözcülerin elinden kurtulması
    • "Bu ikinci firar teşebbüsünden sonra, kendim de pişman oldum." (Reşat Nuri Güntekin)

FİRAK

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ayrılış, ayrılık

FİRE

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Her tür ticari malda kuruma, dökülme, bozulma vb. sebeplerle eksilme, ağırlık yitimi
    • "Sabun kuruyunca çok fire verir."
  2. Bir iş yapılırken çıkan artık parça

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü