Fer ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında fer olan 6 harfli 8 kelime var. Fer ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde fer olan kelimeler listesine ya da sonu fer ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında fer bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E F R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

FER

2 Harfli Kelimeler

ER, FE, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

FERTİK

Kelime Kökeni : Almanca

1. [ünlem] "Kaç, uzaklaş, sıvış" anlamında bir seslenme sözü
   • "Bisiklete atlayınca haydi babam fertik!" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

FERNEZ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Sünger toplamak için kullanılan makineli dalma aracı

FERSAH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaklaşık 5 km'lik bir uzaklık ölçüsü
2. Çok uzun mesafe, uzaklık

FERAHİ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bolluk, genişlik
2. Ucuzluk
3. Polis ve inzibat görevlilerinin boyunlarına taktıkları ayça biçiminde üstü yazılı metal arma
4. II. Mahmut devrinde feslerin tepesine püskülü tutturmak için takılan metal tepelik

FERYAT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Haykırış, çığlık
   • "Bu, bir hayat kurtarma feryadıdır." (Burhan Felek)
   • "Feryat ederek gözlerini açan Satılmış, şaşkın şaşkın etrafına bakınıyordu." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Pencereden kopardığım feryadı pek geç işittiler." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Oradan küçücük bir fakir çocuk gibi feryadı bastığını işitirsiniz." (Sait Faik Abasıyanık)

FERACE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kadınların sokakta giydikleri, mantoya benzer, arkası bol, yakasız, çoğu kez eteklere kadar uzayan üst giysisi
2. Dervişlerin giydiği bol bir tür hırka

FERMAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Buyruk, emir
2. Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk, yarlık
   • "Bizde Tanzimat fermanı henüz okunmamıştır." (Necati Cumalı)

FERSİZ

1. [sıfat] Donuk, cansız (göz, ışık, yüz)
   • "Eski yalıların birçoklarının görünüşlerinde ihtiyarların o durgun, dalgın, fersiz ve ölgün yüzlerindeki manalar peyda olmuştu." (Abdülhak Şinasi Hisar)