Fa ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında fa olan 5 harfli 38 kelime var. Fa ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde fa olan kelimeler listesine ya da sonu fa ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında fa bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A F Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AF, FA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

FAKAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [bağlaç] Yalnız, ancak, ama, lakin
   • "Ellilik, kır saçlı fakat dinç, okkalı bir adam bağırdı." (Sait Faik Abasıyanık)

FALSO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Bir parça çalınır veya söylenirken yapılan nota yanlışlığı
   • "Ahenge falso, kalın erkek sesleri de karıştı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Yüzde beş yüz kâr beklediği bu işlerin alt tarafı falso çıkınca apışmış kalmıştı." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Artık İstanbul'da her şey gevşemiş, falso vermişti." (Ömer Seyfettin)
   • "Yeteneksizliğini ortaya koyacak bir falso yapmaktan korkuyordu." (Çetin Altan)
2. Yanlış davranış
   • "Bu iyi adamın şu kadarcık cehaleti ve falsosunu hoş görmeli." (Aka Gündüz)

FATSA

...

FALEZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yalı yar

FARBA

1. [isim] Fırfır

FARAD

1. [isim] Elektrik sığa birimi

FASET

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Baskı işlerinde harf ve satırları formada tutmak ve sıkmak için kullanılan kama
2. Dişin ön yüzüne estetik amaçla yapılan kaplama

FANTA

1. [isim] Mavimsi yeşil renkli bir tür baştankara

FAHUR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çok övünen, çok böbürlenen

FASIK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Allah'ın emirlerini tanımayan, sapkın, günah işleyen
2. Kötülük eden, fesatçı

FATİH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Zafer kazanan, fetheden (kimse)
   • "Milletler tarihte fatihlerden fazla adillere bağlıdırlar." (Falih Rıfkı Atay)
2. Büyük ve önemli bir iş bitiren (kimse)
   • "Gazinoya bir fatih olarak giriyorum." (Refik Halit Karay)
3. [isim] İslam devletlerinde bir ülkeyi veya bir şehri savaşarak alan hükümdar ve komutanlara verilen unvan
   • "Bizans fatihi kartal burunlu II. Mehmet ve Mısır fatihi yıldırım bakışlı Selim, birer dar çukura nasıl sığdılar?" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

FASİH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Açık ve düzgün (anlatış)
   • "... sözleri daha fasih çıkarmak için hafif şapırtılarla oynayan kırmızı dudaklarına takılıyordu." (Peyami Safa)
2. Açık ve düzgün konuşma yeteneği olan

FAHTE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Klasik Türk müziğinde genellikle ilahi, beste ve özellikle peşrev formlarında kullanılan, yirmi zamanlı ve on iki vuruşlu bir büyük usul

FAHRİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Onursal
2. Gönüllü, karşılıksız
   • "Bilmem hangi bir esnaf cemiyetinin fahri kâtibi imiş." (Abdülhak Şinasi Hisar)

FANTİ

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] İskambil oyunlarında oğlan, bacak veya vale adlarıyla bilinen kâğıt

FARİL

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Balık ağlarının alt ve üst yanlarına geçirilen keçi kılından yapılmış ip

FAKİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, zengin karşıtı
   • "En fakir köyler taştandır ve üstü kiremittir." (Falih Rıfkı Atay)
2. Olması gerekenden az
   • "Seni fakir, soluk bir dekor içinde görmek istemem." (Mahmut Yesari)
3. [isim] Hindistan'da yokluğa, eziyete kendini alıştırmış derviş
4. Zavallı, kimsesiz
   • "Hey gidi kahpe felek, gençliklerine doymadan gitti fakirler." (Haldun Taner)
5. [isim] Kişinin alçak gönüllülük göstermek için kendisine verdiği san
   • "Fakir dün ziyaretinize geldimse de bulamadım." (Şemseddin Sami)

FANYA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Bir balık ağına eklenen iri gözlü ikinci ağ

FALCI

1. [isim] Fala bakmayı kendine geçim yolu yapan kimse
   • "Falcılar, gelecekte olacakları bir bir bilir ve söyler." (Abdülhak Şinasi Hisar)

FALYA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Topları ateşlemek için ağızotunun konulduğu delik
2. Kapıp koyuverme, salıverme
   • "Sus! Buruntu geçiriyorum, azıcık kıpırdansam falya." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)