F ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda f olan 5 harfli 78 kelime var. F harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde f harfi olan kelimeler listesine ya da başında f harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KESİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Yoğun
2. Saydam olmayan
3. Sık, kalın

VASIF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nitelik
   • "Sonunda komutanlık vasıflarını göstermek fırsatını bulmalıydı." (Falih Rıfkı Atay)

ZİFAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gerdeğe girme, gerdek
   • "Zifafa girdiği gece kaynatası ölüverdi." (Ömer Seyfettin)

ÜSKÜF

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Yüksek aşamadaki yeniçeri subaylarının giydikleri, yarısı arkaya sarkan uzun bir sarık

ETRAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yanlar, taraflar
   • "Her vakit oturdukları büyücek masanın etrafına yerleştiler." (Peyami Safa)
   • "Vaktiyle etrafı boş bulduğu için mistik sıfatını takınmak istemişti." (Asaf Halet Çelebi)
   • "Ön arabanın karşısına geçerler, bohçacı ve yazmacı kadınların tuhaflığa vurarak etrafını alırlar." (Refik Halit Karay)
2. Çevre, dolay
   • "Meçhul kadın korka korka etrafına bakındı." (Aka Gündüz)
3. Bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu kimseler, yakınlar, muhit
   • "Ama derdini etrafına anlatamıyordu işte." (Samiha Ayverdi)

PARAF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yalnız adın veya ad ve soyadın baş harfleriyle atılan kısa imza

DATİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yönelme durumu

KÜSUF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Güneş tutulması

LÜTUF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Önem verilen, sayılan birinden gelen iyilik, yardım, ihsan, inayet, atıfet
   • "Allah'ın lütuflarına karşı minnet ve şükran duygularıyla dolmuştu." (Cahit Uçuk)
   • "Merhametin biricik kaynağı olan senden lütuf diliyorum."

TAVAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İslam dininde hac sırasında Kâbe'nin çevresini yedi kez dolaşma
   • "Duvarlardaki mermer levhalara kazılı yazıları okuya okuya, kendi kendine, bütün mabedi tavaf etti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Bir şeyin çevresini dolaşma
3. Kutsal bir yeri ziyaret etme

HEDEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nişan alınacak yer, nişangâh
   • "Metin yayını ve çeviri: insancı davranış bu çalışmayı hedef güder." (Azra Erhat)
2. Amaç, gaye, maksat
   • "Asıl önemlisi devlet büyük hedefler dikmişti; milletin benimsediği, övündüğü hedeflerdi bunlar." (Tarık Buğra)
   • "Bu işi onların yapmadığına inanıyor; birilerinin hedef saptırmaya çalıştığını söylüyor." (Ahmet Ümit)
3. Varılacak yer, ulaşılacak son nokta
   • "Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri!" (Atatürk)

NISIF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yarı

SAKAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çatı, dam
   • "... genç âlimlerin, binbir rica, yüz bin teşekkürle gezip yıkık sakaflarının, eğrilmiş camsız pencerelerinin, düşük kapılarının resimlerini almadıkları bu harabe, iki yüz yaşını çoktan doldurmuştu." (Ömer Seyfettin)

SAHAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle kullanılmış ve eski kitap alıp satan kitapçı

SELEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir görevde, bir makamda kendinden önce bulunmuş olan kimse, öncel, halef karşıtı
   • "Hâlbuki yeni patron selefine hiç benzemiyordu." (Haldun Taner)

ZARİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çekicilik, biçim, görünüş, durum, konuşma ve davranışlarıyla hoşa giden, beğenilen
   • "Camilerimizdeki o zarif çizgilerin şiirini bir daha duyacak." (Orhan Seyfi Orhon)
2. Beğenilir ve nükteli (dil, konuşma vb.)
   • "Zarif bir söz."
3. İnce, albenili

EŞREF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çok onurlu, çok şerefli

HOŞAF

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bütün veya dilimler hâlindeki kuru meyvenin şekerli suyla kaynatılmasıyla yapılan bir tür tatlı

MARUF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Herkesçe bilinen, tanınan, belli, sanlı
   • "Her kapısından çıplak bir baldır uzanan maruf mahalle burnumuzun dibinde değil." (Haldun Taner)
2. Dinî bakımdan uygun görülen, beğenilen, buyrulan

TARAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ön, arka, sağ, sol, üst, alt vb. yanların her biri
   • "Dört tarafı kesme billur kapaklı bir eski saat..." (Refik Halit Karay)
   • "Meseleyi taraf gözetmeden aksettirmek için o yazıdan da bir parça almak isterdik." (Orhan Veli Kanık)
   • "Benim, daha çok erkeklerin tarafını tutar gibi görünen akıl öğretmelerime hanımlar kızabilir." (Şevket Rado)
2. Yön, yan, doğrultu
   • "Deniz tarafındaki çayırdan bir sürü koyun geçiyor." (Memduh Şevket Esendal)
3. Yöre, yer
   • "Üsküdar tarafındaki evlerin camları kor gibi parlıyordu." (Haldun Taner)
4. İstekleri, düşünceleri karşıt olan iki kişiden veya iki topluluktan her biri
   • "Karşı tarafın adamları."
5. Bir kişinin soyundan gelenlerin hepsi
   • "Baba tarafı zengin."
6. Bir şeyin belli bölümü, kısmı
   • "Tiyatronun ön tarafı konuklara ayrıldı."